Ιρβινγκ: Με hero ball δε νίκησε κανείς

Ο Καϊρί Ίρβινγκ προσπαθεί να νικήσει μόνος του τους Μπακς. Θέλει να δώσει την λύση στα προβλήματα των Σέλτικς. Στην πραγματικότητα όμως, είναι μέρος του προβλήματος.

Το Game 3 των Σέλτικς με τους Μπακς είχε τελειώσει, με το Μιλγουόκι να έχει πάρει τη νίκη με 123-116 και μαζί το προβάδισμα με 2-1 στην σειρά. Ο Καϊρί Ίρβινγκ είδε την στατιστική του και είχε 29 πόντους με 8/22 σουτ. “Από εδώ και πέρα δε νομίζω να έχω ξανά 8/22 σουτ” δήλωσε. Και μετά ήρθε το Game 4. Ο Ίρβινγκ αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο. Απλώς όχι με τον τρόπο που περίμενε.

Στο Game 4 ο Ίρβινγκ ήταν χειρότερος από ότι στο Game 4. Με την ομάδα του να γνωρίζει την ήττα με 101-113, η στατιστική απεικόνιση της βραδιάς του έλεγε τη μισή αλήθεια: 23 πόντοι, 6 ριμπάουντ και 10 ασίστ. Όχι κι άσχημα θα έλεγε κάποιος. Μία πιο βαθιά ματιά στην στατιστική αρκούσε για να δει ότι ο Ίρβινγκ δεν ήταν ακριβώς θετικός: Δίπλα στους 23 πόντους υπήρχαν 7/22 σουτ και 4 λάθη.

Οι αριθμοί δεν ήταν με το μέρος του Ίρβινγκ. Το θέμα ωστόσο δεν ήταν οι αριθμοί του στο Game 4. Το θέμα ήταν η εικόνα του στο παρκέ, η οποία ήταν απογοητευτική. Ο All Star γκαρντ πίεσε καταστάσεις περισσότερο από ότι έπρεπε. Έψαξε υπερβολικά το σουτ του. Ήθελε να σκοράρει για να “ξεκολλήσει” την ομάδα του στο σκορ. Τίποτα από αυτά όμως δεν έπιασε. Οι 10 ασίστ μπορεί να δείχνουν έναν παίκτη που μοίρασε το παιχνίδι, ωστόσο αν κάποιος είδε τον αγώνα ξέρει ότι αυτές οι 10 ασίστ είναι ένας πλασματικός αριθμός.

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Στα 27 του χρόνια, στην 8η σεζόν του στο ΝΒΑ και έχοντας κατακτήσει ένα πρωτάθλημα στο πλευρό ενός εκ των πιο ανιδιοτελών σούπερ σταρ στην ιστορία του ΝΒΑ (ΛεΜπρόν Τζέιμς), ο Ίρβινγκ έπρεπε να το έχει καταλάβει μέχρι τώρα: Δεν γίνεται να νικήσει μόνος του στα playoffs, ειδικά όταν απέναντί του έχει μία καλύτερη ομάδα. Από ότι φαίνεται όμως δεν το έχει πάρει χαμπάρι.

Υπάρχει μία λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον μπασκετικό εγωισμό και την ξεροκεφαλιά. Είναι άλλο πράγμα για έναν παίκτη να θέλει να βγει μπροστά και να πάρει την ομάδα στην πλάτη του και άλλο να προσπαθεί να σκοράρει με το ζόρι, παίρνοντας τραβηγμένες προσπάθειες. Ειδικά όταν αυτό συνοδεύεται από γκρίνια στους διαιτητές σε κάθε φάση για φάουλ που πιστεύει ότι δεν δίνονται υπέρ του. Ο Ίρβινγκ πιστεύει ότι κόντρα στους Μπακς κάνει το πρώτο. Στην πραγματικότητα όμως κάνει το δεύτερο. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι με αυτόν να συμπεριφέρεται έτσι, το ίδιο κάνουν και οι συμπαίκτες του.

Με εξαίρεση τον ώριμο Αλ Χόρφορντ και τον μαχητικό Μάρκους Μόρις, οι υπόλοιποι Σέλτικς απλώς ακολουθούν το παράδειγμα του ηγέτη τους. Επιδίδονται σε ατομικές προσπάθειες, παίρνουν τραβηγμένα σουτ. Ο Τζέιλεν Μπράουν, ο Τζέισον Τέιτουμ, ο Τέρι Ροζίερ, ακόμα και ο Μάρκους Σμαρτ (στο πρώτο του παιχνίδι μετά τον τραυματισμό του) πήραν σουτ που κανονικά δεν θα έπαιρναν. Που δεν έχουν στο ρεπερτόριό τους.

Το ποιοι παίκτες έχουν σταθεί στο ύψος των προσδοκιών μέχρι στιγμής για τους Σέλτικς και ποιοι όχι δεν είναι τυχαίο βέβαια. Οι Χόρφορντ και Μόρις είναι πιθανότατα οι μοναδικοί παίκτες της ομάδας που έχουν αποδεχθεί τους ρόλους τους από την αρχή της σεζόν. Δεν ισχύει όμως το ίδιος για τους Μπράουν, Τέιτουμ και Ροζίερ, που ακόμα θυμούνται ότι την περσινή σεζόν ήταν οι ηγέτες της ομάδας και φέτος πέρασαν σε δεύτερο πλάνο. Ούτε είναι τυχαίο ότι ο Ίρβινγκ παίζει… hero ball (σε ελεύθερα ελληνικά σημαίνει ότι πάει να κάνει τον… ήρωα αντί να παίζει ομαδικά) στην προσπάθειά του να αποδείξει ενόψει του καλοκαιριού που μένει ελεύθερος ότι μπορεί να κουβαλήσει μία ομάδα με στόχους πρωταθλητισμού.

ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ

Ο Ίρβινγκ θέλει να πάρει τους Σέλτικς στην πλάτη του. Θέλει να αποδείξει πολλά σε πολύ κόσμο. Είναι σκόρερ και ως τέτοιος συμπεριφέρεται. Έστω και αργά ωστόσο, ήρθε η ώρα να καταλάβει ότι δεν είναι ανάγκη να παίρνει το ένα τρελό σουτ μετά το άλλο για να βρει ρυθμό. Οφείλει να εμπιστευτεί περισσότερο τους συμπαίκτες του, να διαλέξει πιο σωστά τις στιγμές του και να βγει μπροστά όταν χρειάζεται. Δεν γίνεται μόλις δύο βράδια μετά τα 8/22 σουτ που είχε στο Game 3 να έχει 7/22 σουτ στο Game 4 και η απάντησή του σε σχετική ερώτηση να είναι “ποιος νοιάζεται; Για εμένα αντί για 22 σουτ έπρεπε να πάρω 30 σουτ”! Αυτό δεν δείχνει ευελιξία. Αυτό δεν δείχνει φονικό ένστικτο όπως νομίζει ή μπασκετικό εγωισμό. Αυτό δείχνει ξεροκεφαλιά.

Η Βοστώνη υποτίθεται ότι είναι μία ομάδα με βάθος. Ο Ίρβινγκ πρέπει να είναι ο ηγέτης της, αλλά και το κερασάκι στην τούρτα μίας ισορροπημένης επίθεσης που έχει χτίσει ο Μπραντ Στίβενς. Αντ' αυτού, μοιάζει όλο και περισσότερο να μετατρέπει την ομάδα του σε one man show. Το αποτέλεσμα είναι να έχει στους τρεις τελευταίους αγώνες 19/62 σουτ (30%) εκ των οποίων τα 4/20 τρίποντα (20%). Στα μάτια του Ίρβινγκ το πρόβλημα είναι απλώς ότι δεν μπαίνουν στα σουτ. Θεωρεί ότι αν έμπαιναν τα σουτ κανείς δεν θα του ασκούσε κριτική. Ίσως ήρθε η ώρα να καταλάβει όμως ότι τα σουτ που παίρνει κόντρα στους Μπακς απλώς… δεν μπαίνουν. Όχι κάθε βράδυ τουλάχιστον. Και για αυτό του ασκείται κριτική.

Ο Ίρβινγκ είναι ένας εκ των κορυφαίων παικτών στο ΝΒΑ στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού. Η ικανότητά του να σκοράρει από παντού στο γήπεδο και με κάθε τρόπο τον κάνουν ξεχωριστό. Μπορεί να σκοράρει κόντρα σε οποιοδήποτε αντίπαλο. Το θέμα όμως πλέον για αυτόν δεν είναι αν μπορεί να σκοράρει με κάθε τρόπο. Αυτό το έχουν αποδεχθεί όλοι. Το θέμα είναι αν μπορεί να οδηγήσει μία ομάδα στην υπέρβαση. Έτσι όπως παίζει αυτή τη στιγμή όμως, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

AP Photo/Michael Dwyer, Aaron Gash

Πηγή άρθρου – sport24.gr