Όταν δημοσιογράφο, έκανε τον ερώτηση: «…στο θέμα της διαφθοράς, στο 90% των περιπτώσεων είναι πίσω μια γερμανική εταιρεία! Για ποιoν λόγο ο Χριστοφοράκος κυκλοφορεί ελεύθερος;», ο κος Σόιμπλε που δεν φείδεται να καυτηριάζει τους διεφθαρμένους πολιτικούς του Νότου, ψέλλισε κάτι στο στυλ «ο καθένας θα πρέπει να ασχολείται με τα του οίκο του»…
Aπέδειξε σε όλους τους Ευρωπαίους ότι η φιλοσοφία του είναι ότι η διαφθορά πρέπει να πατάσσεται στην Ευρώπη, αλλά εξαιρούνται από αυτό οι γερμανικές εταιρείες! Οι οποίες μπορούν να μοιράζουν μίζες σε άλλες χώρες, να πληρώνουν πολιτικούς και κόμματα και να βρίσκονται στο απυρόβλητο.
Στις 3-4-13 οι εφημερίδες έγραφαν: «Ο Σόιμπλε πιάστηκε με τη γίδα στον ώμο πριν από τον Άκη και σημειώνει ότι ήταν ταμίας στο κόμμα του Χέλμουτ Κολ όταν πήρε μεγάλη χορηγία από έμπορο όπλων.
Όχι, δεν μιλάω για την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, της οποίας διερευνάται από τη γαλλική Δικαιοσύνη ενδεχόμενη εμπλοκή σε μια αμφιλεγόμενη υπόθεση οικονομικού συμβιβασμού με το Δημόσιο του Μπερνάρ Ταπί. [Παρότι ακόμη και στο σπίτι της μπούκαρε προ εβδομάδων η Αστυνομία…]
Εννοώ τον διδάσκαλο του πολιτικού ήθους και τον αρχιτέκτονα της οικονομικής ορθότητας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Τον Άγιο Πολιούχο της τρόικας. Στο πλαίσιο της έρευνας, όμως, ο Σόιμπλε παραδέχτηκε ότι το 1994 είχε πάρει εκατό χιλιάδες μάρκα εκλογική χορηγία σε ρευστό (!) από έναν γερμανό έμπορο όπλων που κατοικούσε στον Καναδά».
Το «φακελάκι»
Αν και παραδέχτηκε ότι το κόμμα του είχε δημιουργήσει το παράνομο σύστημα χρηματοδότησης που το βοηθούσαν να παραμένει στην εξουσία, ισχυριζόταν ότι αυτό δεν αποτελούσε διαφθορά, ούτε ότι είχε χρηματιστεί ο ίδιος προσωπικά!
Μεσούντος του σκανδάλου, στις 10 Ιανουαρίου του 2000, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αναγκάστηκε επίσης να παραδεχτεί ότι και ο ίδιος είχε παραλάβει ένα φάκελο με 100.000 μάρκα από τον ίδιο έμπορο όπλων που στάθηκε η πρώτη πέτρα του σκανδάλου (και αργότερα καταδικάστηκε σε 8ετή φυλάκιση για φοροδιαφυγή), αλλά αρνήθηκε ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα δωροδοκίας. Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 16 Φεβρουαρίου, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος και τον διαδέχτηκε η σημερινή καγκελάριος.
Μετέπειτα έρευνες και πληροφορίες έριξαν κάποιο φως στις εταιρείες, στους επιχειρηματίες αλλά και σε ξένες κυβερνήσεις που στήριζαν το CDU και συνδέονταν με συγκεκριμένες προμήθειες. Οπως η προμήθεια αρμάτων μάχης από την εταιρεία Thyssen προς τη Σαουδική Αραβία, η πώληση ενός διυλιστηρίου στην πρώην Ανατολική Γερμανία σε γαλλική εταιρεία, και πολλά άλλα. Το πρώτο ένα εκατομμύριο από τον έμπορο όπλων αποδείχθηκε ότι είχε χρησιμοποιηθεί.
Για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις και το «ξέπλυμα» στο CDU επιβλήθηκε από τον πρόεδρο της Βουλής πρόστιμο 48,8 εκατ. μάρκων…
Use Facebook to Comment on this Post
