Ολοταχώς για τα πλέι άουτ

Ο Τσάρλυ γράφει για τις ευθύνες των Γιώργου Δώνη και Νίκου Νταμπίζα, οι οποίοι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τον Παναθηναϊκό στα ταπεινωτικά πλέι άουτ λόγω των μεταγραφικών λαθών και επιλογών του καλοκαιριού.

Με την ήττα από την Ξάνθη, ακόμα ένας απογοητευτικός κύκλος ολοκληρώθηκε για τον Παναθηναϊκό. Ολοκληρώθηκε, έχοντας πετύχει ένα τέρμα σε έξι παιχνίδια σε ροή αγώνα, έχοντας μαζέψει μόλις πέντε βαθμούς και συνολικά τέρματα 4-10.

Στην επιστροφή στη δράση θα πάει στο Περιστέρι, υποδέχεται την αξιόλογη φέτος ΑΕΛ και στη συνέχεια έρχονται τα ντέρμπι με ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ. Βάσει βαθμολογικής συγκομιδής αλλά κυρίως αγωνιστικής εικόνας, η ομάδα βαδίζει ολοταχώς για τα ταπεινωτικά -για την ιστορία του συλλόγου- πλέι άουτ.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Μπορεί η κουβέντα για το VAR να πήγε αλλού τη συζήτηση, ωστόσο αν αποκωδικοποιήσει κανείς τι έχει συμβεί στη Ριζούπολη και τις τελευταίες ημέρες, καταλαβαίνει πως οι Νταμπίζας-Δώνης έβαλαν τον Παναθηναϊκό σε έναν φαύλο κύκλο που δεν μπορεί να ξεφύγει.

Όσα βλέπουμε στο γήπεδο, τα έχω επισημάνει έγκαιρα. Έγιναν στον Παναθηναϊκό λάθη κεντρικής ιδέας, όπως ανέφερα στο άρθρο της περασμένης Κυριακής, χωρίς να είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τον λόγο που υπήρξε αυτός ο απογοητευτικός σχεδιασμός.

ΔΕΣΜΕΥΕΙ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΕ ΛΑΝΑΘΣΜΕΝΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ ΤΡΙΕΤΙΑΣ

Έχουμε ακούσει τον Νίκο Νταμπίζα να μιλάει πως υπάρχει ένα πρότζεκτ τριετίας. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο να δεσμευτεί ο σύλλογος με ποδοσφαιριστές που είχαν προβληματική καριέρα, από την στιγμή που η ελπίδα του συλλόγου είναι να βρεθεί λύση στο ιδιοκτησιακό και να αποδεχτεί πως αυτά τα χρόνια να είναι μεταβατικά.

Δηλαδή να υπάρξουν εξελίξεις στα διοικητικά, που θα επαναφέρουν μία κανονικότητα. Ακόμα κι αυτό να μη συμβεί ποτέ, όταν ο ρεαλιστικός στόχος είναι πολύ κατώτερος από το μέγεθος του συλλόγου, δεν έχει λογική να προσπαθείς να τον φθάσεις με προσθήκες ποδοσφαιριστών που δεν έχουν περιθώρια εξέλιξης.

Δεν έχει λογική να φορτώσεις τον σύλλογο με συμβόλαιο 3 χρόνων τον επιρρεπή σε τραυματισμούς και μόνιμα ανέτοιμο Μπεκ, τον Κολοβό που στα 26 του χρόνια δεν έχει βρει θέση, τον Νούνες που δεν ανήκει ούτε καν στο επίπεδο της Super League και συμβόλαια 2 ετών στον γνωστό για τον προβληματικό χαρακτήρα του Μολό και σε έναν ελεύθερο 29 ετών αμυντικό χαφ, που στις αρχές Σεπτέμβρη, δεν είχε βρει συμβόλαιο στην B' Ισπανίας.

ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ

Ο Παναθηναϊκός, το καλοκαίρι ήθελε δουλειά, με το υλικό που βγήκε από τις ακαδημίες και στοχευμένες μεταγραφές από την Super League. Υπήρχαν οι Τσιλιανίδης, Μάσουρεκ, Φετφατζίδης και Κάτσε που ήθελαν να παίξουν για τον Παναθηναϊκό και αν ο σύλλογος έψαχνε να πάρει κάποιο ρίσκο με ποδοσφαιριστή ποιότητας, ο Ουάρντα γνωρίζουμε πως είναι έτοιμος να κάνει τη διαφορά.

Όταν είσαι Παναθηναϊκός, πρέπει να έχεις στο ρόστερ σου κάποιους ποδοσφαιριστές με ποιότητα. Να υπολογίζεις πως μπορείς να παίξεις ένα ντέρμπι και να έχεις εσύ στο γήπεδο τον ποδοσφαιριστή που μπορεί να σου κάνει τη διαφορά. Λόγω ιδιαιτερότητας, ο Ουάρντα θα σου κοστίσει πολύ πιο φθηνά από αυτά που μπορεί να σου δώσει στο γήπεδο, γιατί αποκτάς και το υπόλοιπο πακέτο. Τρέμεις με αυτά που μπορούν να συμβούν εκτός γηπέδου, όμως στο γήπεδο είσαι σίγουρος πως θα παίξει περισσότερο από ότι τον πληρώσεις. Οπότε εκεί το ρίσκο έχει λογική.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ

Λογική το να φέρνεις τον Μολό, που σε καλό αγωνιστικό ρυθμό δεν βρίσκεται, προβληματικός χαρακτήρας είναι και ποτέ του δεν έχει κρύψει πως δεν του αρέσουν οι προπονήσεις, δεν βρίσκω. Ένας ποδοσφαιριστής με μικρό χρόνο συμμετοχής τα τελευταία 4 χρόνια, που δεν βρίσκεται σε επιθυμητό αγωνιστικό επίπεδο και δεν του αρέσει να πιέζεται στις προπονήσεις , είναι συνταγή αποτυχίας. Μια συνταγή αποτυχίας που συνοδεύτηκε με τον Κολοβό, που δεν έχει βρει ποια είναι η θέση του στο γήπεδο και ενός παιδιού με γεμάτο από τραυματισμούς βιογραφικό.

Προσέξτε, προβληματικός ο Μολό, μπορεί ακόμα περισσότερο προβληματικός να είναι ο Ουάρντα. Υπάρχει όμως μία μεγάλη διαφορά: ο Αιγύπτιος είναι έτοιμος να βγάλει τις αρετές του στο γήπεδο, ο Μολό έχει την τάση να τσακώνεται με όλο τον κόσμο, χωρίς όμως να μπορεί να κάνει τη διαφορά όταν αγωνίζεται.

Από την εποχή που έβριζε τον προπονητή του, Γκι Λακόμπ στην Μονακό, επειδή θεωρούσε απαράδεκτο που ο προπονητής του τον τιμωρούσε επειδή δεν τα έδινε όλα στις προπονήσεις, ήταν γνωστό πως ο ποδοσφαιριστής σιχαίνεται την σκληρή προπόνηση και τους προπονητές. Δεν το έκρυψε ποτέ και για αυτόν τον λόγο τσακώθηκε με όλους τους προπονητές του στην Γαλλία, κατέληξε από τα 26 του και μετά να έχει μόνο άδειες χρονιές και στα 29 του στη Β' Γαλλίας, προκειμένου να βρει χρόνος συμμετοχής.

ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΠΛΑΝΟ

Είναι κανόνας αν δεν έχεις λεφτά να πάρεις αξία, φθηνά ψωνίζεις από εκεί που γνωρίζεις. Στην κατάσταση που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός υπήρχαν λύσεις από την ελληνική αγορά που θα του εξασφάλιζαν μία καλή πορεία στα μέτρα των σημερινών απαιτήσεων. Το βλέπουμε και με το παράδειγμα της ΑΕΛ, πήρε ο Κούγιας τους Ουάρντα, Κάτσε και απευθείας ανέβασε την ομάδα του επίπεδο.

Έφυγε από την μάχη του υποβιβασμού και βάζει πιθανότατα πλώρη για 6άδα. Αν υπήρχε σοβαρό πλάνο στον Παναθηναϊκό, θα έπρεπε να έχουν επενδύσει στη λογική, δουλεύουμε και εξελίσσουμε ότι υγιές υπάρχει στο Κορωπί και το ενισχύουμε με ποδοσφαιριστές από την ελληνική αγορά που μπορούν άμεσα να προσφέρουν και να δώσουν κομμάτια στο παζλ που λείπουν από την ομάδα.

Το αστείο είναι πως ο Νταμπίζας ξόδεψε πολύ περισσότερα λεφτά για να δεσμεύσει τον σύλλογο για τα επόμενα τρία χρόνια με ποδοσφαιριστές που δεν μπορούν να βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό, να γίνει ούτε καν ομάδα 6άδας.

ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ 4Η ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΕΞΤΡΕΜ

Σιγά σιγά, αρχίζει η συνειδητοποίηση. Διάβασα, λοιπόν, πως στον Παναθηναϊκό ψάχνουν εξτρέμ. Είναι λυπηρό που σε οδηγεί η άρνηση να παραδεχτείς ένα λάθος σου. Για να μην δώσει τα 200 και κάτι ψηλά που θέλει ο Χατζηγιοβάνης, δόθηκαν τρία διακοσάρια για τους Μολό, Μπεκ, Κολοβό και στις αρχές Οκτωβρίου κατάλαβαν πως με τις μεταγραφές που πήραν δεν έχουν ούτε έναν εξτρέμ και ετοιμάζονται να δώσουν τέταρτο 200αρι.

Είχε πλάκα την περασμένη εβδομάδα, που γράφτηκαν ένα σωρό άρθρα εναντίον του Χατζηγιοβάνη. Έπεσαν από τα σύννεφα, από την δήλωση του προπονητή, πως ο Χατζηγιοβάνης θέλει να φύγει από τον Παναθηναϊκό.

ΕΝΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ

Έκανε και ένα μεγάλο λάθος ο μέγας Κριστόφ Βαζέχα, να τοποθετηθεί με σκληρό τρόπο απέναντι σε ένα παιδί για ένα θέμα το οποίο δεν το γνωρίζει καθόλου. Απορώ ποιο είναι το περίεργο. Στον ποδοσφαιριστή έγινε μία ταπεινωτική πρόταση. Τον έβαλαν στην ίδια κατηγορία, με ηλικιακά μικρότερους ποδοσφαιριστές. Και αν μιλήσεις με τα υπόλοιπα ή με το περιβάλλον των παιδιών που τους έβαλε ο Νταμπίζας στην ίδια κλίμακα, θα καταλάβει κανείς πόσο μεγάλο είναι αυτό το λάθος. Ο Χατζηγιοβάνης είναι δύο χρόνια πιο παλιός στην ομάδα και ένα συμβόλαιο πιο μπροστά, αυτό το παραδέχονται οι πάντες εκτός του τεχνικού διευθυντή.

Ο ίδιος μαθαίνει από τα τέλη της περασμένης σεζόν πως στον Παναθηναϊκό πιστεύουν πως έχει μικρό ταβάνι, τα λεφτά που αξίωνε δόθηκαν για κατώτερους ποδοσφαιριστές και το καλοκαίρι είναι ελεύθερος. Κι όμως για κάποιους είναι ζήτημα και τους δίνει πάτημα να αρθρογραφούν εναντίον του ποδοσφαιριστή για το γεγονός πως ο Γιώργος Δώνης, δήλωσε πως ο ποδοσφαιριστής θέλει να φύγει.

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΑΝ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ

Ξέρετε, στο ποδόσφαιρο το ένα λάθος φέρνει το άλλο. Το πρόβλημα στα εξτρέμ και η επιλογή του προπονητή να μην πειράζει με τίποτα την τριάδα στον άξονα, φέρνει παιδιά που είναι απαραίτητο να εξελιχτούν σε λάθος θέση.

Ο Μπουζούκης παίρνει μόνιμα χρόνο στα δεξιά. Ο Χατζηθεοδωρίδης έχει παίξει δύο φορές σαν βασικός και τις δύο στα άκρα της επίθεσης, ενώ τον Καμπετσή τον τελείωσαν βαφτίζοντας τον εξτρέμ. Θα μπορούσαν με την ίδια ευκολία που είδαν τα πρώτα δείγματα του Καμπετσή και είπαν πως θα παίζει μόνο εξτρέμ, να τον κάνουν και τερματοφύλακα.

ΦΤΩΧΟ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Σίγουρα το κύριο πρόβλημα είναι το διοικητικό. Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα για να κάνει πρωταθλητισμό, κανένας δεν θα καλυπτόταν απλά από την είσοδο του στην 6άδα. Όμως δεδομένα το μπάτζετ που διαχειρίζονται οι Νταμπίζας, Δώνης και οι συνθήκες που υπάρχουν, τους παρέχουν το δικαίωμα να πετύχουν σαν μίνιμουμ στόχο την είσοδο τους στα πλέι οφ και θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα σύνολο που θα παίζει σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Το συνολικό τους πλάνο, ο τρόπος δουλειάς είναι φτωχός και οδηγεί τον σύλλογο σε ταπεινωτικά για την ιστορία του πλέι άουτ. Στα πλέι άουτ τον πάνε οι Νταμπίζας, Δώνης, όχι ο Αλαφούζος.

Photo Credits: Eurokinissi

sport24.gr