Οι μήνες περνάνε και πυκνό μυστήριο εξακολουθεί να καλύπτει το “φαινόμενο” Τραμπ. Μας λένε: “Ο Τραμπ είναι ένας κλόουν, ένας καραγκιόζης”. “Ένας τρελλός, ψυχασθενής”. “Ένας νάρκισος”, κλπ. κλπ. Και εμείς μένουμε με την απορία και αναρωτιόμαστε: Και λοιπόν; Τι κι αν είναι για δέσιμο; Τα ίδια απαράλλαχτα είχαν ειπωθεί στην εποχή τους και για τον Μουσολίνι, τον Χίτλερ, ακόμα και για τους “δικούς” μας “άφρονες” χουντικούς συνταγματάρχες. Και λοιπόν; Ποιο είναι το χρήσιμο δίδαγμα που μπορούμε να βγάλουμε από όλα αυτά για το παρόν και το μέλλον μας; Ποιο είναι το συμπέρασμα; Μήπως θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι η σύγχρονη ιστορία φτιάχνεται κατά προτεραιότητα από “κλόουν”, “ψυχασθενείς” και “νάρκισους”; Ότι συνοψίζεται στις ατομικές τους διαδρομές και περιπέτειες; Και ότι θα αρκούσε -προφανώς- να βάλουμε στην άκρη τους “κλόουν”, τους “ψυχασθενείς” και τους “νάρκισους” για να βρούμε εμείς και η ανθρωπότητα την ησυχία μας;…
Φυσικά, όλη αυτή η ακατάσχετη μπουρδολογία δεν φωτίζει στο παραμικρό το “φαινόμενο” Τραμπ… επειδή αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος της: Να μας κρατήσει στο σκοτάδι. Ή και να μας παραπλανήσει, να στρέψει την προσοχή, αλλά και τα βέλη μας, σε λάθος κατεύθυνση. Όπως για παράδειγμα όταν τα αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ, οι καγκελαρίες και οι “εμπειρογνώμονες” απανταχού γης μας βομβαρδίζουν εδώ και μήνες με την εξής μεγάλη και θεμελιώδη “αλήθεια” που -προφανώς- βρίσκεται στη ρίζα του κακού: Ο Τραμπ εκφράζει και είναι η αντανάκλαση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της λατρείας της βίας των λευκών αμερικανών εργαζομένων που αποτελούν και την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του!
Και ιδού ευθύς αμέσως ορισμένα συγκεκριμένα στοιχεία αυτών των ερευνών που αφορούν την πραγματική εκλογική -και κοινωνική- βάση του Τραμπ, δηλαδή εκείνους που τον ψήφισαν επειδή αυτός εκφράζει τους πόθους τους, πράγμα που έγινε εφικτό στις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικανών και όχι βέβαια στις εθνικές εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου όταν εκατομμύρια αμερικανών ψήφισαν τον Τραμπ για να φράξουν το δρόμο στη μισητή Χίλαρι Κλίντον (1): Ενώ λοιπόν το μέσο ατομικό ετήσιο εισόδημα στις ΗΠΑ είναι 56.000 δολάρια, το αντίστοιχο των ψηφοφόρων του Τραμπ στις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος είναι αισθητά υψηλότερο, δηλαδή 72.000 δολάρια. Με άλλα λόγια…αλλού το όνειρο κι αλλού το θαύμα, καθώς μάλιστα αποκαλύπτεται ότι τα εισοδήματα των ψηφοφόρων του Τραμπ είναι αρκετά υψηλότερα και εκείνων της…Χίλαρι Κλίντον και του Μπέρνι Σάντερς που αγγίζουν τα 61.000 δολάρια!
Και όχι μόνον αυτό. Κάτι ανάλογο ισχύει και για το μορφωτικό επίπεδο των ψηφοφόρων του Τραμπ. Έτσι, το 44% από αυτούς έχει απολυτήριο κολλεγίου ενώ ο αντίστοιχος μέσος εθνικός όρος είναι μόλις 29%, και 33% για τους “ενήλικες μη-ισπανόφωνους λευκούς”! Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την παράθεση στατιστικών στοιχείων με μεγάλο (απομυθοποιητικό) ενδιαφέρον αλλά σταματάμε εδώ παραπέμπτοντας όμως τον αναγνώστη στους πίνακες και στις αναλύσεις δύο εξαιρετικών κειμένων στα αγγλικά που ανατρέπουν τον κεντρικό μύθο της “λευκής εργατικής βάσης του Τραμπ”.(2) Ένα μύθο κατασκευασμένο από το κατεστημένο των νεοφιλελεύθερων Δημοκρατικών, με προφανή και διάφανο στόχο: να απαλλάξει από τις ευθύνες τους τους κύριους υπαίτιους της εκλογής του Τραμπ και να στρέψει την οργή ενάντια στον Τραμπ σε λάθος στόχο, έτσι ώστε η αντίθεση στον Τραμπ να μην πάρει σβάρνα και το σύστημα που τον γέννησε!…
Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, τότε αποκτούν νόημα και προοπτική όλα αυτά τα “απίθανα και όμως αληθινά” που χαρακτηρίζουν την καθημερινή δραστηριότητα του -διόλου θεοπάλαβου- Τραμπ και των συνεργατών του. Όπως για παράδειγμα, η διάχυτη έντονη βία των λόγων και των πραξεών του, η συστηματική “εφεύρεση”, καταδίωξη και καταστολή αποδιοπομπαίων τράγων, η αντάξια ενός Γκέμπελς εξαντλητική επανάληψη τερατολογιών και χονδροειδών ψεμάτων, το λιβάνισμα του ηγέτη που παραπέμπει στις πιο έξαλλες “προσωπολατρείες” του παρελθόντος και φυσικά, το κύριο χαρακτηριστικό και συνάμα ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής τους που είναι ο πρωτοφανής (ακόμα και για τη Χιλή του Πινοτσέτ και των “Σικάγο μπόϋς” του) ταξικός πόλεμος που διεξάγει υπέρ του 1% και σε βάρος του 99% των συμπατριωτών του! Όμως με όλα αυτά θα καταπιαστούμε σε επόμενο κείμενό μας… καθώς επείγει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο κ. Τραμπ και οι φίλοι του κάνουν τα πάντα για να πείσουν ότι είναι ικανοί για το χειρότερο…
Σημειώσεις
1. Κάτι ανάλογο συνέβη και στη Γαλλία των προεδρικών εκλογών όπου η εκλογική και κοινωνική βάση του Μακρόν δεν είναι βέβαια το 66,1% του δεύτερου γύρου αλλά το μόλις 24% του πρώτου. Όπως και ο Τραμπ που ψηφίστηκε από την καταψήφιση της Χίλαρι Κλίντον, έτσι και ο Μακρόν επωφελήθηκε από τη διάθεση τεράστιου μέρους του εκλογικού σώματος να φράξει το δρόμο στην Μαρίν Λε Πεν.
2. https://www.thenation.com/arti
3. http://contra-xreos.gr/arthra/