— Γιατρέ μου, είμαι δυστυχισμένη. Δεν ξέρω τι να κάνω. Ο άντρας μου νομίζει ότι είναι ψυγείο.
– Χμμμμ… νομίζω δεν είναι κάτι σοβαρό. Θα του περάσει σύντομα.
– Μπορεί να του περάσει γιατρέ, αλλά μέχρι τότε τι θα κάνω; Κοιμάται με το στόμα ανοιχτό και με ενοχλεί το φωτάκι.
-οχι ότι είχε πολλή λαδούμπα η κασερόπιτα που μόλις έφαγα, αλλά φτερνίστηκα κατά λάθος μέσα στο ποτήρι με το νερό μου και αυτομάτως ξεματιάστηκα.
-Εφαγα τόσο πολύ που δεν χωράει ούτε αμφιβολία….
-θα σε πλήρωνα με το ίδιο νόμισμα
αλλά περιμένω να δω τι
θ’αποφασίσει το Eurogroup
-Ο άλλος με έκανε ταγκ σε στάτους μαζί με άλλα σαράντα άτομα. Έχω να βρεθώ με τόσο κόσμο από την αναμνηστική φωτογραφία του νηπιαγωγείου.
–Μη παρκάρεις εδώ, θα δημιουργήσεις πρόβλημα.
-Όχι ρε, θα πατήσω τα “στα’ρχιδια’μ’ολοι”.
-Τι είναι αυτό;
-Τα αλάρμ.
-Λούστηκα με παγωμένο νερό και μου πέρασε ο πονοκέφαλος.Αλλά νομίζω έπαθα ψύξη ή εγκεφαλικό δεν ξέρω θα δω.
–Έχετε μπαλόνια με ήλιο;
-Βεβαίως.
-Έχετε κ με σκιά;
–Τι ομάδα είσαι;
-Ατρόμητος εσύ;
-Εγώ φοβάμαι λίγο
-Στην κιθάρα παίζω κάτι που μοιάζει με ισπανική μπαλάντα και γουρούνι που μόλις το πυροβόλησα