Η ΕΙΔΗΣΗ της ζωής μου και οι «αυλές των Πετραλώνων»

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Είναι βράδυ. Ένα από τα όμορφα τυπικά ανοιξιάτικα Αθηναϊκά βράδια. Ένα από αυτά τα βράδια που χωμένος, ανάμεσα σε χαρτιά και περιμένοντας να έρθει στο κινητό, που πάντα έχει τον ήχο στο αθόρυβο, τη ΜΕΓΑΛΗ χαρμόσυνη ΕΙΔΗΣΗ.
Όχι μια είδηση που να γίνεται μεγάλη… ή έστω να «γεννιέται» μεγάλη για να… πεθάνει ως μικρή. Ώρες ώρες σκέφτομαι πόσο πιο όμορφα θα ήταν αν αυτά τα ανοιξιάτικα βράδια, αντί να βρίσκομαι στο γραφείο μου και να περιμένω να γράψω την ΕΙΔΗΣΗ της ζωής μου, να βρισκόμουν στους όμορφους και ευωδιαστούς κήπους των αυλών των Άνω Πετραλώνων…
Τη νέα γειτονιά μου, εδώ και δέκα χρόνια… Τη σύγχρονη συνοικία το όνειρο… Δρυόπων, Καλλισθένους, πλατεία Μερκούρη, Αιολέων, Αχαιών, μα πάνω απ’ όλα Τρώων… Να γεύομαι αυτά τα ανοιξιάτικα βράδια όλες τις γεύσεις της Αθήνας… Κι εγώ όμως εκεί… ΕΠΙΜΕΝΩ!!!
Να περιμένω την ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ… Την είδηση της ΖΩΗΣ μου…

Δυστυχώς οι «ειδήσεις», εδώ και 5 χρόνια είναι οι ίδιες… Ξαναζεσταμένο φαγητό… Κατεψυγμένη μπριζόλα-«παντόφλα» και γύρος 3 ημερών… Η «μπαγιάτικη» είδηση ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ σε μια φράση. Οι αριθμοί ευημερούν, όμως η κοινωνία φτωχαίνει και βράζει. Κι είναι ζήτημα μιας μικρής δρασκελιάς η έκρηξη. Κι αυτοί ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά, λες και καμώνονται να μας αποδείξουν στην σημερινή Ελλάδα της Νέας Κατοχής, πόσο σημαντικό είναι – γι’ αυτούς – είναι να διατηρήσουν τη φθαρμένη εξουσία, αυτοί που την κατείχαν τόσα χρόνια, είτε αυτοί που την διεκδίκησαν και τελικά την πήραν.
Ζουν σ’ ένα «παράλληλο» σύμπαν όλοι αυτοί ΚΑΙ ΔΕΝ βλέπουν ότι ο Βεζούβιος είναι κοντά στο να ξεράσει πύρινα φίδια. Ζουν, στη «δική τους» πραγματικότητα, σε μιαν άλλη Πομπηία, όπου συνυπάρχουμε μαζί τους διαβαίνοντας ίσως τις τελευταίες της μέρες. Και δεν έχουν καταλάβει πως η Πομπηία δεν σώθηκε ούτε με επικοινωνιακά τρικ ούτε με άλλα άχρηστα και περιττά τρικ. Ας ξυπνήσουν σύντομα, από τη νάρκη τους, διότι η Πομπηία δεν είναι η Ελλάδα, η Πομπηία είναι αυτοί οι ίδιοι.
Κι αν χτες και σήμερα, ασχολούνται, μονάχα με την πρόσκαιρη εικόνα τους, θα είναι καλό να ξέρουν πως το καλοσιδερωμένο κουστούμι ή η ψευδαίσθηση του Παπικού αλάθητου, δεν είναι, για κανέναν, κολυμπήθρα του Σιλωάμ.