να πιστέυω (οσο γίνεται βέβαια) ότι τουλαχιστον ακομα μπορω να εκφραζω τη γνωμη μου ελευθερα.
Ειμαι ενας φτωχος βιοπαλαιστης όπως οι περισοτεροι, ονειρευομαι όμως , και αυτό δε μπορει να μου το στερησει κανενας. Αναπολω πολλα,και….
προπαντως ανθρωπους,ιδιαιτερα ελληνες.
(μου δινει αυτό το δικαιωμα η ηλικια μου) Προλαβα ωραια χρονια,φτωχα μεν αλλα πλουσια.
Πλουσια σε αξιες, πλουσια σε οραματα,πλουσια σε ιδεες, ζουσαμε ολοι πιστευοντας μια αναταση ,όχι υλικη,να την πουμε ιδεολογικη; να τη πουμε πνευματικη; εγω θα πω
προσδοκουσαμε ανασταση οραματων.
Και ξαφνικα το απολυτο τιποτα
Για σταθειτε ρε,τι εγινε δηλαδη, το απολυτο μηδεν ξαφνικα,γιατι; Το εθνος που εχει δημιουργησει τα παντα ξαφνικα κατερευσε; αν είναι δυνατον! Η πατριδα του Σωκρατη,του Αριστοτελη, του Ομηρου,
του βυζαντιου, των ηρωικων επαναστασεων,του Καραθεοδωρη, των εκατονταδων χιλιαδων ελληνων που στο περασμα των αιωνων αφησαν ηχηρα και ανεξιτηλα το ιχνος τους στη
παγκοσμια ιστορια , ξαφνικα της κλεινει καταμουτρα τη πορτα το μέλλον;
Για σταθειτε ωρε ,που το ειδατε γραμμενο αυτό;
Μηπως εχω παραισθησεις, μηπως δε παω καλα;
Εκτος και αν προσπαθειτε να με τρελανετε.
Ε δε νομιζω, ακουω φωνες (λιγες αλλα ηχηρες), ακουω προβληματισμους,αφουγκραζομαι τις σκεψεις και θαρεις κατι ολοι περιμενουμε, ΤΙ;;;;;;;;;;
sotiris m.