Αδελφέ Νίκο
Τα βλέπεις ; Τα βλέπεις που ανησυχούσες και έτρεμες σαν ψάρι όταν αρχίσαμε την επιχείρηση ;
“Θα μας λυντσάρουν! ” .
“Θα μας κρεμάσουν στην πλατεία οικογενειακώς” .
” Ούτε τα παιδιά μας και οι γυναίκες μας δεν θα γλυτώσουν !”
” Απο το πρώτο λεπτό θα ξεσηκωθούν !”
Τίποτε απολύτως δεν έγινε . ‘Οπως ακριβώς τα είχα προβλέψει . Τους τα πήραμε όλα και φύγαμε σαν κύριοι . Ακόμα θυμάμε την….
έκπληξη και την αμηχανία στο πρόσωπο του οπαδού μας στο αεροδρόμιο . Η χώρα ήταν σε φάση “Σομαλίας” και εμείς με τις Samsonite , να περιμένουμε στην αίθουσα VIP το αεροσκάφος που θα μας έφερνε στον επίγειο παράδεισό μας , εδώ στην Καλιφόρνια .
Θυμάσαι που σου έλεγα “Θαρθεί μια μέρα που θα τα θυμόμαστε και θα γελάμε ” ;
Λοιπόν αδελφέ Νίκο , η ημέρα ήρθε .
Η μπάζα ήταν καλή . Οχι μόνο εμείς αλλά και τα εγγόνια μας θα ζήσουν πλουσιοπάροχα . Ο μόνος κίνδυνος πια βρίσκεται στην χοληστερίνη που περιέχει ο αστακός !
Θυμάσαι τί αντίκρυσαν τα μάτια μας ( μέσα απο τις θωρακισμένες Mercedes ) καθώς πηγαίναμε στο αεροδρόμιο ;
Μελαψούς μετανάστες να λεηλατούν την πρωτεύουσα μετά την οικονομική κατάρρευση .
Παιδιά να περιφέρονται μόνα τους μέσα στα χαλάσματα ψάχνοντας τις δολοφονημένες μάνες τους .
Καπνοί παντού απο τα σπίτια που καιγόταν .
Ορδές πανικόβλητων να λεηλατούν τα super- markets .
Και στο αεροδρόμιο ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ να μην φωνάξει έστω κάτι εναντίον μας ! Ούτε ένα “προδότες” ή “κλέφτες” ή “κρεμάστε τους” ! . Μουδιασμένοι όλοι και παράλυτοι μας έβλεπαν να φεύγουμε με τις βαλίτσες παραφουσκωμένες . Το διαισθανόταν οτι δεν θα μας ξαναδούν . Η κωμωδία είχε τελειώσει . Ο θίασος ( με τις εισπράξεις ) έφευγε . Οι θεατές θα μείνουν μόνοι να αντιμετωπίσουν την σκληρή πραγματικότητα .
Τί θεατρικό και αυτό ! Θυμάσαι ; Άρχισε το 1981 . Τότε που “ο φίλος του λαού” ανέβηκε στην εξουσία .
“ΕΞΑΛΛΑΓΗ” φώναξε και τα πλήθη ρίγησαν . Ακόμη και ψηφοφόροι “της επάρατης συντήρησης” τον ψήφισαν !
Υπάλληλοι πήγαν την άλλη μέρα στη δουλειά με υπεροπτικό ύφος σίγουροι οτι η επιχείρηση του αφεντικού θα είναι πλέον δική τους !
Η “εξαλλαγή” μόλις είχε αρχίσει . Ο “λαός” έζησε στιγμές μοναδικής επαναστατικής μέθης . Καταλήψεις , απεργίες , πανώ , σημαίες …
Ώσπου οι “κακοί καπιταλιστές” πήραν τα εργοστάσιά τους και τα πήγαν στην διπλανή χώρα .
Τα υπόλοιπα εργοστάσια έγιναν “κοινωνική ιδιοκτησία” . “Ο λαός είναι πάνω απο τους θεσμούς” φώναζε ο “ηγέτης” και το πλήθος παραληρούσε .
Επιτέλους ! Είχε έρθει η “ώρα του λαού” .
Κανείς πια δεν σε φακέλλωνε αν διάβαζες “ΕΛΕΥΘΕΡΟΣΤΟΜΙΑ” . Άλλωστε η “ΕΛΕΥΘΕΡΟΣΤΟΜΙΑ” και η “ΜΕΘΑΥΡΙΑΝΗ” ήταν πια η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως . Ότι , γραφόταν εκεί ήταν νόμος απαράβατος . Τί αξία είχε πια η θεσμοθετημένη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ; Ποιός της έδινε σημασία ;
Το μέλλον διαφαινόταν ακόμα πιο λαμπρό . Η πατέντα με το “μοτοσακό χωρίς γκάζια” θα μας έφερνε αμύθητα πλούτη μόλις την αξιοποιούσαμε ( για την ακρίβεια , δεν θα ξέραμε που να τα βάλουμε ! ) .
Κάποια στιγμή το θέμα αποσύρθηκε απο τα δελτία ειδήσεων .
Ποιός έδωσε σημασία ;
Το αυνανικό αντιαεροπορικό “Κοροϊδάραμις” θα μας έφερνε αμύθητα πλούτη μόλις το βγάζαμε σε παραγωγή .
Κάποια στιγμή και αυτό αποσύρθηκε απο τα δελτία ειδήσεων .
Ποιός έδωσε σημασία ;
Σημασία είχε πλέον η ΑΤΑ ( Αγνώστου Ταυτότητος Αυνανισμός ) : Ανεβαίνουν οι τιμές ; Σου ανεβάζω τον μισθό !
Ξανανεβαίνουν οι τιμές ; Σου ξανανεβάζω τον μισθό !
Κάποιοι ψέλλισαν “Μα οι τιμές ανεβαίνουν ακριβώς επειδή μας ανεβάζεις συνεχώς τον μισθό !”
Ποιός τους έδωσε σημασία ;
Τα σχολεία αλλάξανε . Τώρα όλοι πήγαιναν “για σπουδές” ! Δεν νοείται ο “αφέντης λαός” να δουλεύει στα χωράφια και στις οικοδομές . ΟΛΟΙ θα πάνε στο πανεπιστήμιο !
Τί και αν δεν χρειαζόμασταν τόσους “επιστήμονες” . Ποιός έδινε σημασία ;
Σημασία είχε πλέον η “δημοκρατία” . Ο αστυνομικός που είχε την αφέλεια να πυροβολήσει τον κλέφτη άκουγε τα δελτία ειδήσεων να ανακοινώνουν την διεύθυνση όπου κατοικούσε ! Αν τολμούσε ας νοιαζόταν ξανά για το καθήκον !
Ποιός έδινε σημασία στις βιομηχανίες που κλείνανε ; Αφού οι άνεργοι γινόταν αμέσως δημόσιοι υπάλληλοι !
Ποιός αναρωτιόταν “Πού βρίσκετε τα λεφτά να πληρώσετε τόσους δημόσιους υπαλλήλους αφού δεν παράγει η χώρα τίποτα ;”
Αυτά τα ερωτήματα δεν είχαν πλέον σημασία . Μόνο αφελείς και γραφικοί ασχολούνταν με αυτά .
Αφού ο “ηγέτης” το είχε δηλώσει ξεκάθαρα : “Τα πήρα απο τους βιομήχανους !”
Και όταν αρχίσαν να διαρρέουν τα πρώτα μαντάτα για τις μεγάλες μάσες , ο “ηγέτης” είχε φροντίσει ώστε οι κομματικοί μηχανισμοί να έχουν έτοιμη την απάντηση που θα έδινε ο “λαός” στην “επάρατη συντήρηση” : “ΦΑΓΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΑΛΛΑ ΦΑΓΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ! “
Κάποια στιγμή άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι μετανάστες . Κακό μεν ( κάτι σαν να μην του άρεσε του “λαού” ) αλλά αφού οι μισθοί ντάγκα-ντάγκα ερχόταν κάθε 15νθήμερο , δε βαριέσαι …
Σαν τον Μιθριδάτη , ο “αφέντης λαός” συνήθιζε το δηλητήριο που αυξανόταν κάθε μέρα .
Οι μετανάστες ξεπέρασαν κάθε όριο …
Η εγκληματικότητα ξεπέρασε κάθε όριο …
Η ανεργία ξεπέρασε κάθε όριο…
Τα σκάνδαλα ξεπέρασαν κάθε όριο…
Οι εθνικές ταπεινώσεις ξεπέρασαν κάθε όριο …
Οι φωτιές ξεπέρασαν κάθε όριο…
Οι αρρώστιες ξεπέρασαν κάθε όριο…
Τα σκουπίδια ξεπέρασαν κάθε όριο …
Οι πυρπολήσεις πατριωτικών βιβλιοπωλείων ξεπέρασαν κάθε όριο …
Οι “αναρχικοί” ξεπέρασαν κάθε όριο…
Κάποια στιγμή ( όταν παρατραβήξαμε το σχοινί ) και εγώ φοβήθηκα , το ομολογώ . Πήγα στο πιο απομακρυσμένο νησάκι για να ανακοινώσω την χρεωκοπία της χώρας . Το σκάφος περίμενε έτοιμο να με φυγαδεύσει στην διπλανή χώρα άν οι στρατιωτικοί έκαναν κίνημα .
Τί κουτός που ήμουν ! Φύλλο δεν κουνήθηκε !
Τότε πήρα θάρρος για τα καλά . Είπα μέσα μου “Μεγάλε , είσαι μεγάλος ! Κάνε ό,τι θέλεις !” .
Δεν σταμάτησα πουθενά : Αστυνομικοί , στρατιωτικοί , δημόσιοι υπάλληλοι … Τους κατεδάφισα όλους . Δεν άφησα ούτε μισθούς , ούτε συντάξεις , ούτε δικαιώματα …
Απορούσα και απορώ πάντα με την ανθρώπινη βλακεία : Αυτοί που σκοτώνονται με τον γείτονα για ένα εκατοστό οικοπέδου , με έβλεπαν να ληστεύω ασύστολα την χώρα τους και δεν μιλούσαν !
Πάντα οι ομοεθνείς μας με είχαν στο ψιλό :
“Περιορισμένης ευθύνης το καημένο…”
” Για οδοκαθαριστής καλός είναι αλλά για παραπάνω δεν τραβάει το φουκαριάρικο…”
” Η καψερή η μάνα του , πώς αντέχει τέτοια συμφορά…”
Μόνο η μάνα μας πείσμωσε και είπε “Τώρα θα δείτε , που το κοροϊδεύετε …”
Πραγματικά , αν δεν ήταν η μάνα μας δεν θα είχαμε αποτολμήσει τέτοιο έργο .
Δες τώρα όλους τους φαρμακόγλωσσους : Εγώ , το “καημένο” , συνέτριψα το έθνος που ήταν προαιώνιος εχθρός μας . Το έθνος που πολεμούσαμε τρείς χιλιάδες χρόνια και δεν μπορούσαμε να το κάνουμε ζάφτι …
Τώρα όλοι “μούγκα” . Ούτε “καημένο” ακούς ούτε τίποτα . Όλοι τεμενάδες μου κάνουν και έχουν καταπιεί την γλώσσα τους .
Το μεγάλο αστείο είναι οτι τώρα εκεί πίσω στην Αυνάνα , οι οπαδοί μας ακόμη πιστεύουν οτι την χώρα την βούλιαξε η “επάρατη συντήρηση” ! Βλέπεις , αυτήν αφήσαμε να διοικεί τώρα .
Τώρα που τα παιδιά τους πεθαίνουν απο υποσιτισμό και οι πρωθυπουργοί τους είναι μελαψά τέκνα μεταναστών , ακόμη θυμούνται με αγάπη τον “ηγέτη” που τους “έδωσε να φάνε ψωμί” και βροντοφώναξε ” Η Αυνάνα ανήκει στους Αυνάνες !” .
Τί τα θές , η ζωή έχει πολύ πλάκα μερικές φορές .
Καλά που έπλασε ο θεός ( μας ) τους βλάκες για να μας ψυχαγωγούν . Ειδικά εδώ στην βίλα στην Καλιφόρνια ( έχω καταπληκτική θέα στον Ειρηνικό , στο είπα ; ) η ανία θα ήταν αφόρητη αν δεν είχα αυτά να θυμάμαι και να τα συζητώ με κάποιους πρωτοκλασσάτους ( τότε ) του “κινήματος” που είχαν και αυτοί την ευστροφία να βγάλουν έγκαιρα τη μπάζα τους στο εξωτερικό και να αγοράσουν εδώ βίλες .
Είναι εδώ ο “FIVE SEASONS” , και ο “μαζί τα σπάγαμε” . Φυσικά δεν μπορούσαν να λείπουν ( δικοί μας γαρ ) ο “ταϊβανέζος” , η σύζυγος του τραγουδιστή ( χωρίς τον τραγουδιστή ! ) και ο ξάδελφός της ο “φαστφουντάς” . Ο τελευταίος χώρισε την γυναίκα του ( Αυνανικής καταγωγής ) και συζεί με μια δικιά μας . Είναι και κανά δυό απο την περίφημη “γενιά του Πολυκαφενείου” ( ώρε πλάκες και μ’ αυτή την ιστορία ! ) . Αυτοί ειδικά αποδείχτηκαν λυσσασμένοι για “δημοκρατία” : Έχουν σπιτώσει κάτι πιτσιρικάδες ( δικούς μας ) και τον παίρνουν απο όλες τις μεριές !
Για τους άλλους , τους ρομαντικούς και τους αφελείς ( που ξεμείναν πίσω ) πού και πού μαθαίνω κανα νέο . Εκείνος ο αρχιμάλαξ , που έβαφε με μολύβι τα μάτια του , έμαθα οτι είναι σε ψυχιατρείο . Ο άλλος , που το έπαιζε αδιάφθορος , τον σπάσαν στο ξύλο κάτι πιτσιρικάδες ( αν και προσπάθησε να κρυφτεί σε κάτι τουαλέττες ) και πέθανε .
Αδελφέ Νίκο
Όταν τελειώσεις την ιστορία με την πιτσιρίκα στις Μπαχάμες , σε περιμένω να τα πούμε απο κοντά ( φέρε και την σύζυγο ) . Αν δεν κουράστηκες , ο Μεγάλος μας πρότεινε να ξανακάνουμε μια παρόμοια δουλειά σε μια άλλη χώρα κάπου στην Κεντρική Αμερική ( δεν θυμάμαι τώρα το όνομα ) . Η χρηματοδότηση , ως συνήθως , εξασφαλισμένη και οι ντόπιοι πράκτορες έτοιμοι . Σκέψου το .
Με φιλιά
Το “καημένο”
……………………………………………………………………………………………………………………
Προς φιλύποπτους και κακεντρεχείς ( σημείωση του ευρόντα ) :
Προσοχή ! Η επιστολή ΔΕΝ έχει σχέση με την δική μας χώρα ! Πρώτον , διότι η δική μας πατέντα ήταν το “διαφορικό χωρίς γρανάζια” και όχι το “μοτοσακό χωρίς γκάζια” . Δεύτερον , διότι το δικό μας αντιαεροπορικό πολυβόλο λεγόταν “Άρτεμις” και όχι “Κοροϊδάραμις” ! Τρίτον , διότι η χώρα μας λέγεται “Ελλάδα” και όχι “Αυνάνα” !
http://pythas.t35.com/index.html