Έρχεται η σειρά της ΕΚΤ

Στη γωνία του… πολιτικού ρινγκ βρίσκεται εγκλωβισμένος ο Μάριο Ντράγκι, λόγω των παγκόσμιων συνθηκών ρευστότητας. Όλα δείχνουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα υποχρεωθεί να …
«υποχωρήσει», μπαίνοντας στο κλαμπ των κεντρικών τραπεζών που τυπώνουν χρήμα και αγοράζουν ομόλογα. Το «πότε» και το «πώς» θα πάρει σάρκα και οστά η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι τα ερωτήματα που θα απασχολήσουν την επενδυτική κοινότητα το πρώτο εξάμηνο του 2014.

Ο χαμηλός πληθωρισμός διατηρείται πολύ χαμηλότερα από τον… αυτοσκοπό της ΕΚΤ, ενώ ο βαθμός επικινδυνότητας των αναταράξεων που προκαλούνται, είτε άμεσα είτε έμμεσα, στις αναδυόμενες αγορές αυξάνεται όσο το «μάζεμα» της Federal Reserve συνεχίζεται.

Η σταδιακή «παύση» του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από την αμερικανική κεντρική τράπεζα και η επακόλουθη κρίση που πλήττει από τη Βραζιλία μέχρι την Τουρκία, λόγω της αντιστροφής στη ροή των επενδυτικών κεφαλαίων, οδηγούν σε αδιέξοδο. Στην πλειονότητά τους, μάλιστα, οι αναλυτές εκτιμούν ότι το tapering που ξεκίνησε ο Μπερνάνκι θα συνεχιστεί… πιστά από τη Γέλεν, με αποτέλεσμα έως το τέλος του έτους να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία που ξεκίνησε τον περασμένο Ιανουάριο.

Κατά συνέπεια, οι αγορές γνωρίζουν ήδη ότι μέσα στους επόμενους μήνες θα διαταραχθεί ακόμα περισσότερο το «ωκεάνιο ρεύμα» της Fed που εδώ και έξι χρόνια τροφοδοτεί τις παγκόσμιες αγορές με άπλετη ρευστότητα. Και, όταν τα ωκεάνια ρεύματα διαταράσσονται ή διακόπτονται, επέρχονται… απρόβλεπτες και ίσως καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

Ακριβώς αυτήν την εξέλιξη αναμένεται να κληθεί να αποτρέψει ο Μάριο Ντράγκι. Το γιατί είναι απλό. Αν δεν βρίσκεται σε λειτουργία μια «μεγάλη μηχανή» που τυπώνει χρήμα και καλύπτει τα κενά που δημιουργεί η κρίση, περιορίζεται σημαντικά η περίσσεια ρευστότητας που συντηρεί τη ροή προς τις αναδυόμενες αγορές. Έτσι, δημιουργείται αντιστροφή των ροών, με ανεξέλεγκτες προεκτάσεις.

Την ίδια ώρα, η ΕΚΤ ψάχνει να βρει το κατάλληλο φάρμακο που θα οδηγήσει ξανά τη ζώνη του ευρώ σε έδαφος ευημερίας και ανάπτυξης. Προσωρινά, η αλλαγή νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ ενδέχεται να ωφελήσει την Ευρώπη, λόγω της επιστροφής κεφαλαίων. Ταυτόχρονα, όμως, «απειλεί» την τραπεζική ενοποίηση, η οποία έχει αρκετά «στηρίγματα» στο QE της Fed. Τώρα η ΕΚΤ καλείται να καλύψει μόνη της τις πιέσεις από το κεφαλαιακό κενό σε συνθήκες stress tests και μαζικής απομόχλευσης στην Ευρωζώνη.

Και μπορεί η κεντρική τράπεζα να έχει διαθέσιμο -αν και βρίσκεται… στην αποθήκη μέχρι στιγμής- το OMT, με το οποίο υπόσχεται άπλετη ρευστότητα, όμως το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων συνοδεύεται από αυστηρούς όρους. Τόσο αυστηρούς, που έχει οδηγήσει αρκετούς αναλυτές να το χαρακτηρίσουν πρόγραμμα-φάντασμα.

Ήδη η Bundesbank έχει εκφράσει τις επιφυλάξεις της για το OMT, ενώ το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας αποφάσισε να παραπέμψει την απόφαση για τη νομιμότητα του OMT στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Άρα, πώς θα μπορούσε η ΕΚΤ να προχωρήσει σε αγορές ομολόγων χωρίς να υπερβαίνει την εντολή νομισματικής πολιτικής και τις εξουσίες της;

Θα πρέπει να πείσει ότι οι κινήσεις της είναι στο πλαίσιο της αποστολής της, δηλαδή στοχεύουν στην αύξηση του πληθωρισμού. Με άλλα λόγια, η απόφαση είναι πολιτική και αναμένεται να επηρεαστεί από το αποτέλεσμα των συνομιλιών στη Σύνοδο των G-20 που πραγματοποιείται αυτό το Σαββατοκύριακο στην Αυστραλία.

Πηγή:www.capital.gr