«Κάντο όπως η Αιθιοπία» – Μια φτωχή χώρα με έναν ισχυρό Στρατό και θέση στην Αφρική

Τέταρτη δύναμη στην Αφρική αναφορικά με την ισχύ του Στρατού είναι η φτωχότατη και περιτριγυρισμένη από αλλόθρησκους εχθρούς, Αιθιοπία.

Η Αιθιοπία είναι η μόνη χώρα της Αφρικής που
 έμεινε εκτός αποικιοκρατίας. Κατελήφθη μόλις το 1936 από την Ιταλία προκαλώντας ευρύτατες απώλειες στα στρατεύματα του Μουσολίνι, ο οποίος έκανε χρήση αεροπορίας, μηχανοκίνητων μέσων και χημικών αερίων για να πατάξει την Αιθιοπική αντίσταση. Απελευθερώθηκε το 1941 και μόλις το 1991 απέκτησε Δημοκρατία έπειτα από μαρξιστική χούντα 16 ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας έλαβε χώρα και ο διάρκειας 9 μηνών Αιθιοπικό-Σομαλικός πόλεμος – μια από τις τοπικές συρράξεις του Ψυχρού Πολέμου.

Η χώρα προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της, όταν η επίσης φτωχότατη Ερυθραία εισέβαλε το 1994 σε μια διαφιλονικούμενη περιοχή, ξεκινώντας ένα διετή πόλεμο με τεράστιες απώλειες σε ανθρώπους, υλικά και χρήμα. Ο πόλεμος αυτός διεξήχθη με τόσο παρωχημένο υλικό και μεθόδους που συγκρίνεται με τον Α’ ΠΠ: χαρακώματα σε όλο το μήκος των συνόρων, έφοδοι με ξιφολόγχες και ελάχιστα μέσα υποστήριξης. Αγώνας πεζικού με τα ελάχιστα άρματα και αεροσκάφη να εμφανίζονται σπάνια στο πεδίο της μάχης και τη διοικητική μέριμνα να γίνεται με ημίονους και ελάχιστα αγροτικά φορτηγάκια.

Η Αιθιοπία μετά τον πόλεμο αποφάσισε να εκσυγχρονίσει το στρατό της. Με ελάχιστο προϋπολογισμό  που μόλις έφτανε τα 320 εκατ. $ δεν μπορούσε να κάνει πολλά για τους 135.000 στρατιώτες της.

Αποφάσισε να επενδύσει αρχικά στην αμυντική βιομηχανία. Μια δεκαετία αργότερα η χώρα παρήγαγε το σύνολο του φορητού οπλισμού (δικές της εκδόσεις του τυφεκίου AK-47 και των πολυβόλων PKM) και πυρομαχικών του στρατού της, με αξιόλογες ικανότητες συντήρησης αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων. Η ποιότητα είναι τέτοια που η χώρα εξάγει στην υπόλοιπη ήπειρο ελαφρά και βαρέα όπλα, παρελκόμενα, ανταλλακτικά και πυρομαχικά κάθε είδους.

Στη συνέχεια προχώρησε σε ένα ρεαλιστικό σχέδιο εκπαίδευσης/αξιολόγησης  με απτά αποτελέσματα. Συμμετείχε για λόγους εμπειρίας σε όλες τις ειρηνευτικές αποστολές του Αφρικανικού Συνδέσμου και του ΟΗΕ, παρέχοντας τον μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτών στην Αφρική. Η συμμέτοχή αυτή ξεπληρώνεται από τις άλλες Αφρικανικές χώρες με αγορά υλικού από την εγχώρια βιομηχανία και σοβαρή διπλωματική ικανότητα.

Το 2006 η Αιθιοπία χρειάστηκε να δοκιμάσει στην πράξη τον νέο της στρατό, εισβάλλοντας στη Σομαλία. Η Σομαλία ελεγχόμενη από ισλαμικές οργανώσεις τρομοκρατούσε την περιοχή. Οι Αιθίοπες όχι μόνο κατέλαβαν την χώρα τάχιστα -και την κατείχαν για τρία έτη συνέχεια- αλλά αποφάσισαν να τσακίσουν τους αιμοσταγείς Σομαλούς. Οι Αιθίοπες έχουν επιστρέψει από το 2014 σαν ειρηνευτική δύναμη στην χώρα, όπου  διαπίστωσαν (όπως και όλοι οι εμπλεκόμενοι) ότι οι Σομαλοί είχαν γονατίσει. Το μίσος τους για τους Αιθιόπιους έκαιγε αμείωτο, αλλά οι εξτρεμιστές προτιμούσαν άλλες πιο «μαλακές» χώρες για τις επιθέσεις τους, όπως την γειτονική Κένυα με τον συνήθως θεατή στρατό της.

Στην ήπειρο που οι ματσέτες βγαίνουν από τις θήκες για πλάκα κανείς δεν «παίζει» με την Αιθιοπία. Αυτό οι Αιθίοπες το κέρδισαν με τον κόπο τους, χωρίς καμία ξένη βοήθεια, χωρίς καμία συμμαχία. Όταν οι Αιθίοπες μιλάνε στην Αφρικανική Ένωση οι λοιποί τους ακούνε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η Αιθιοπία να είναι η μόνη αφρικανική χώρα που τα τελευταία δύο έτη μείωσε τον προϋπολογισμό προς την άμυνα. Το έπραξε από το ήδη μικρό 0,8% σε 0,6%!

Όταν κάποιος έχει μόνο 320 εκατ. $ και θέληση να προχωρήσει σε αλλαγές στην βιομηχανία και στον στρατό του μπορεί να το κάνει. Χρειάζεται μόνο ατσάλινη θέληση.