Ο Ιονέσκο μέσα τους!

Η αυτογνωσία δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Προυποθέτει γνώσεις εκτεταμένες, κατάλληλα ερμηνευμένες. Αλλά είναι και κάτι άλλο, επιπλέον. Είναι η πικρή αλήθεια, που ειδικότερα ο νεοέλληνας την αποφεύγει, βυθιζόμενος σε αναπαυτικούς μύθους, έστω κι αν οι ψευδείς μύθοι φέρνουν την καταστροφή. Και είναι φορές που καταλήγει στην καταστροφή του, γιατί νιώθει άβολα με την……
ορθολογική αλήθεια της υπάρξεως. Και στον τόπο της καταστροφής της υπάρξεώς του στήνει πρόχειρα μικρά “τρόπαια εορτασμού”, προσδοκώντας επί ματαίω κάποια ανάσταση…

του Στέλιου Συρμόγλου

steliosΣτη χώρα δε που ανακαλύφθηκε το “μέτρο” έχει ενθρονιστεί και ηγεμονεύει η υπερβολή. Αναζητείται η “μέση οδός”. Ούτε ο στεγνός ορθός λόγος να κυριαρχεί, ούτε το απειθάρχητο συναίσθημα. Ο ορθός λόγος ας χαλιναγωγεί το συναίσθημα. Το συναίσθημα ας βρίσκει θαλπωρή στον ορθό λόγο.

Στην πραγματικότητα ωστόσο η κοινότερη εμπειρία δείχνει ότι τα μεν ανθρώπινα σύνολα της ελληνικής κοινωνίας έχουν βασικά τους κίνητρα το ένστικτο και το συναίσθημα, τα άτομα όμως που διαχειρίζονται τις τύχες της, τον ψυχρό λογισμό. Και ο ψυχρός λογισμός των εγχώριων πολιτικών πορεύεται με την ακαμψία του ρομπότ, ποδοπατάει και ισοπεδώνει. Πορεύεται με το πάθος της πλεονεξίας, της απληστίας και του εξουσιασμού. Πορεύεται με τον άκαρδο υπολογισμό, την αδιαφορία πρός τον πλησίον, την αναλγησία, την υποκρισία και την επιτήδευση. Πορεύεται με τη λογοκοπία και τη μυθοπλασία, με απωθημένα και απόκρυφες μνησικακίες, με τα παρασιωπημένα πάθη…

Η κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα και η κοινωνία δεν είναι παρά η αποστομωτική απεικόνιση του ναυαγίου του ψυχρού λογισμού των εξουσιαστών. Με τη βεβαρημένη συνείδησή τους,τον αποπροσανατόλιστο βηματσιμό τους. Και ευτελισμένοι στα ιδανικά τους, θριαμβολογούν για ανύπαρκτα επιτεύγματα, στην επίμονη προσπάθειά τους να καλύψουν την ερημία των ιδεών και των πράξεών τους…

Κι όσο παρατηρώ τις πολιτικές συμπεριφορές, τις πολιτικές δηλώσεις που συνοδεύονται από άφθονη έκκριση σιέλου, τις επικύψεις των ασπόνδυλων κυβερνώντων στα ανομολόγητα ή και πασιφανή συμφέροντα, τις οβιδιακές τους μεταμορφώσεις και τους λεονταρισμούς τους, την ελαφρότητα της πολιτικής τους σκέψης στις παρυφές της γελοιότητας και βέβαια το ήθος τους που δεν έχει σταθερές συντεταγμένες, νώθω ότι ο Ιονέσκο κρύβεται μέσα στους αυτόκλητους πολιτικούς “σωτήρες” μας!..

Ο παραλογισμός σ’ όλο το μεγαλειώδες εύρος του. Η πολιτική σχιζοφρένεια ενσαρκωμένη σε ψυχονευρωτικούς ηγετίσκους (ενίοτε κάποιοι εξ’ αυτών με αντικαθλιπτική αγωγή στον παρόντα χρόνο και σε κάποιο ελβετικό ψυχιατρικό ίδρυμα, σε παρελθόντα χρόνο…), που επιμένουν με βερμπαλιστικές ακροβασίες , με αλλοπρόσαλλα πολιτικά επινοήματα και τεχνάσματα να μας…σώσουν!..

Κι ολα αυτά σε μια χώρα με πολύπλευρη κρίση, όπου ρηξικέλευθες, κάθετες και δομικές αλλαγές γίνονται στα χωρίς όρια λόγια, ενώ τίποτα στην πράξη δεν ταράζει τη μακάρια ακινησία της κοινωνίας. Με το παιχνίδι της κομματικής επιβίωσης και της επικάλυψης της δυσοσμίας να παίζεται ερήμην του λαού. Και με τον αποστασιοποιημένο ξένο παρατηρητή να διερωτάται: Η Ελλάδα ή έχει φτάσει στο ύψος του μεγαλοφυιούς πολιτικού παιχνιδιού ή δεν έχει καμία πολιτική, που ισοδυναμεί με πολιτικό αμοραλισμό…

Και ποιος εχέφρων, σκεπτόμενος και ενεργός Ελληνας πολίτης δεν ξέρει την απάντηση;

http://freepen.gr/