Θα μπορούσαμε τάχα να «κάνουμε αυτό που δεν μπορούμε»;
Θα μπορούσαμε να σηκωθούμε πριν σαπίσουμε;
Θα μπορούσαμε όλοι εμείς οι ανένταχτοι , αδέσμευτοι, διαγραμμένοι, ασυμβίβαστοι, περιθωριοποιημένοι, απομονωμένοι , ονειροπόλοι, αποθηκευμένοι, αιρετικοί, αυτόνομοι, πατριώτες, απροσκύνητοι, αριστεροί ,σοσιαλιστές, δημοκράτες, αντιεξουσιαστές, εξτρεμιστές,να…
βρεθούμε ξανά; Να συγκλίνουμε; Να δημιουργήσουμε ένα ρεύμα, ένα κίνημα… ν`ανοίξουμε δρόμο…να πάρουμε και να ξαναδώσουμε ελπίδα…να δώσουμε ξανά τα χέρια και να βάλουμε πλάτη να σηκώσουμε την Ελλάδα από το βούρκο;
Θα μπορούσαμε… « να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα»!
Θα μπορούσες τάχα… ν`απλώσεις τα μακριά σου χέρια και να ενώσεις όλους εμάς μαζί με άλλους … ακόμα μια φορά; Θα μπορούσαμε τάχα…να σηκωθούμε ακόμα μια φορά!…δεν μπορεί να σάπισαν όλα! …Δεν μπορεί ν`αρνηθηκαν τόσους αγώνες!! Δεν μπορεί να έχουν αρνηθεί τον καλύτερό τους εαυτό!!! Είμαστε δυό.. είμαστε τρείς…είμαστε χίλιοι δέκα τρεις… δεν μπορούμε ν`αφήσουμε τα παιδιά μας δίχως πατρίδα!!! Ίσως αύριο να είναι αργά.
Είναι αλήθεια ότι σε θαυμάσαμε αλλά …και σε στραβοκοιτάξαμε και σε κατακρίναμε και σε αποστραφήκαμε και σε αδικήσαμε … μα πιο πολύ σ`αγαπήσαμε και το ξέρεις… Ποιός είναι ο αλάθητος; Εσύ, εμείς ή όλοι μας;;; Θες οι περιστάσεις …θες οι ανταγωνισμοί… θες η ανυπομονησία… θες οι εγωισμοί… θες από λάθη… αν θες και η άγνοια… «πήραμε τις ζωές μας λάθος» …και καταλήξαμε στο βούρκο.
Πρόταση εξουσίας για Δημοκρατία –Ισονομία-ελευθερία- κοινωνική Δικαιοσύνη θα γεννήσουμε, θα χτίσουμε… και οι αγωνιστές …και ο λαός θ`ανταποκριθούν… ΕΝΟΤΗΤΑ μας λείπει και ΟΡΑΜΑ…Ένας Όλυμπος…ένας φάρος…γιατί χαθήκαμε!
Μίκη Θεοδωράκη… «εσέ κράζουμε»!..Θα μπορούσες τάχα μια ύστατη φορά να σηκωθείς σα λάβαρο ψηλό για την Ελλάδα;… Σαν Ψηλορείτης που καλεί της Μεσογείου τα πλεούμενα!… σαν φάρος Αλεξανδρινός μεσ` την ομίχλη!
Και πως θ`αρνηθούν τότε ένα κάλεσμα για την πατρίδα;…
Μίκη Θεοδωράκη…θα μπορούσαμε ;
Υ.Γ. Τι πιο ωραίο απ`το να μας αποκαλέσουν παιδιά(!) και γεγιέδες …σαν άλοτε;!
Τι πιο ωραίο να ξέρουν τα παιδιά μας πως δεν σκύψαμε;!
Τι πιο ωραίο να μάθουν οι εχθροί μας οτι… ειμαστε ακόμα ζωντανοί!
**(κατα το Μάριο Τόκα)