Στὸ παλιὸ μπουφὰν .. τοῦ πατέρα.

Φίλες καὶ φίλοι ,

Ἡ ἀφορμὴ γιὰ τὴν ἀνάρτηση (τὴν ἀφιερώνω στὸν μακαρίτη πατέρα μου) μου δόθηκε σήμερα καὶ συγκεκριμένα πλησίαζε ἡ ὥρα 11 περίπου καὶ ἀφοῦ ἀνέβασα τὴν σημαία πῆγα μὲ τὰ πόδια στὴν πόλη ποῦ μένω γιὰ μία τραπεζικὴ ἐργασία, ἐντύπωσή μου ἔκανε ἡ ἀπουσία σημαιῶν …
γιατί ἄραγε ;

Φταίει τὸ μνημόνιο καὶ ἡ οἰκονομικὴ κατάσταση ;

Ἀλλὰ ἡ Σημαία δὲν ἔχει κόστος ! καὶ αὐτὴ δὲν φταίει !

Ἂν σ΄ αὐτὲς τὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ ἡ πατρίδα μας ζεῖ δὲν τιμοῦμε τὰ σύμβολα της , τοὺς ἀγῶνες της καὶ αὐτοὺς ποὺ πέσανε γιὰ τὴν ἐλευθερία ,τότε τί μας μένει γιὰ παραδειγματισμὸ γιὰ νὰ σηκωθοῦμε λίγο ψηλότερα καὶ νὰ ξαναγίνουμε κυρίαρχοί του ἑαυτοῦ μας πάλι.

Φίλες καὶ φίλοι ,

Πιθανὸν νὰ ἔχετε διαπιστώσει μία εὐαισθησία μου στὰ λεγόμενα Ἐθνικὰ Θέματα ,ὅπως ἐγὼ τὰ ἐννοῶ ,κι αὐτὸ ἔχει τὴν ἐξήγησή του στὸ ὅτι ἀπὸ μικρὸς εἶχα γαλουχηθεῖ μὲ ἰδέες ἀγάπης , προσφορᾶς καὶ ὀφειλόμενου χρέους πρὸς τὴν πατρίδα.

Γυρίζω γιὰ λίγο τὸ ρολόι τοῦ χρόνου πίσω τότε ποὺ ἤμουν μικρὸς καὶ σὰν προϋπόθεση θέτω ὅτι δὲν ἀμφισβητῶ τὸν πατριωτισμὸ κανενὸς οὔτε καὶ ἔχω τὴν ἀπαίτηση ἄλλοι νὰ συμφωνήσουν ἢ νὰ λιβανίσουν τὸν δικό μου τρόπο καὶ στάση ζωῆς , οὔτε πάλι κατηγορῶ κάποιον ἂν δὲν εὐτύχησε ὅπως ἐγὼ νὰ ἀκούσει ἱστορίες ὅταν ἦταν παιδάκι …ἀπὸ πρῶτο χέρι .

Ἀπὸ παιδάκι λοιπὸν ἄκουγα ἱστορίες ἀπὸ τὸν ἕνα παππού μου (ἀπὸ τὸν πατέρα μου )γιὰ τοὺς βαλκανικοὺς πολέμους (ἦλθε ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ καὶ ὑπηρέτησε ),τὸν ἄλλο παπποὺ (ἀπὸ τὴν μητέρα μου )δὲν τὸν πρόλαβα (τὸν κρέμασαν οἱ Γερμανοὶ στὸν Ἀχλαδόκαμπο ) ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν πατέρα μου γιὰ τὸν ΒΠΠ καθὼς καὶ γιὰ τὸν μετέπειτα ἐμφύλιο – κατὰ τῶν κομμουνιστῶν.

Οἱ διηγήσεις αὐτὲς μὲ τὴν ὑποκειμενικότητα ποὺ ἔχουν τὰ περιστατικὰ πού μου ἀνέφεραν βεβαίως καὶ δὲν ἀποτελοῦν καταγεγραμμένη ἱστορία ,βεβαίως ὅμως καὶ δὲν ὑπῆρξε προσπάθεια ἢ ἐπιθυμία ἀμφισβήτησης ἐκ μέρους μου πρὸς τὰ λεγόμενα τοῦ παπποῦ καὶ τοῦ πατρός μου, ἀντίθετα μάλιστα τὰ θεωροῦσα ἀδιαμφισβήτητα ἀληθῆ.

Ὅταν μεγάλωσα καὶ εἶδα ταινίες τῆς ἐποχῆς μὲ σκηνὲς ἀπὸ τὸ μέτωπο, καὶ μὲ τὶς κακουχίες τῆς Ἀλβανίας μου ἐγενάτο τὸ ἐρώτημα … ἂν χρειαζόταν ἀπὸ τὴν πατρίδα ἐγὼ νὰ πράξω κάτι ἀνάλογο …θὰ κατάφερνα νὰ γίνω ἀντάξιος τους ,ἐρώτημα ποὺ καὶ τώρα στὰ 63 χρόνιά μου συνεχίζει νὰ μὲ ἀκολουθεῖ ,ΕΓΩ θὰ εἶχα τὸ σθένος ;

Ὁ πόλεμος τῆς Ἀλβανίας βρῆκε τὸν πατέρα μου νὰ ὑπηρετεῖ στὴν Κρήτη.

Θυμᾶμαι ἀπὸ τὴ γιαγιά μου νὰ μοῦ λέει ὅτι τὴν πρώτη στεναχώρια τὴν πῆραν καὶ τὸ σπίτι τοὺς βυθίστηκε στὸ πένθος ὅταν ἄκουσαν ( τοὺς τὸ μετέφεραν ) ὅτι τὸ ράδιο( Ἰταλικὸ ράδιο – ἑλληνόφωνη ἐκπομπὴ ,ἰταλικὴ προπαγάνδα γιὰ κάμψη τοῦ ἠθικοῦ) εἶπε :

μετὰ ἀπὸ βομβαρδισμὸ νηοπομπῆς ἡ V Μεραρχία Κρητῶν βρίσκεται στὸν βυθὸ τῆς Θαλασσὴς (ἰταλικὴ προπαγάνδα )…. Ὁ πατέρας μου ἀλλὰ καὶ ὅλοι μέσα στὰ πλοῖα ἔμαθαν γιὰ τὸ ἀγγελτήριο τοῦ θανάτου τοὺς – προπαγάνδα τῶν ἰταλῶν καὶ γελοῦσαν …. Καὶ ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη ὅταν ἔφθασε ἔστειλε γράμμα ὅτι πάτησαν ξηρὰ ,ὅτι εἶναι καλά(δὲν γνώριζε ὅτι οἱ γονεῖς τοῦ τὸν εἶχαν γιὰ πεθαμένο ) καὶ συνεχίζουν γιὰ τὸ μέτωπο.

Ἡ μάνα μου ,φέτος τὸ καλοκαίρι μου εἶπε, ὅτι μετὰ ἀπὸ ἀρκετὸ καιρὸ ἀπὸ τὸ θάνατο τοῦ πατέρα μου, σὲ ἕνα παλιὸ μπουφὰν ποὺ τὸ φοροῦσε ὁ πατέρας μου στὶς ἀγροτικές ἐργασίες , βρῆκε ἡ ἕνα παλιὸ πορτοφόλι ,μέσα εἶχε κάτι παλιὰ χαρτιὰ …. δὲν μοῦ τὰ εἶχε δείξει ποτὲ αὐτὰ ὁ Πατέρας μου ,ἀκροθιγῶς βέβαια εἶχε ἀναφερθεῖ στὶς διηγήσεις ὅτι ὑπῆρχαν ,δὲν τὰ εἶχα ὅμως δεῖ .

Τὰ ζήτησα ἀπὸ τὴ μάνα μου καὶ τὰ εἶδα ,ἦταν τὸ προσωπικὸ τοῦ ἀρχεῖο, δὲν ἦταν σὲ κατάσταση καλῆ, πολυκαιρισμένα, θαμπὰ ,σκονισμένα καὶ τσαλακωμένα .

Ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀρχεῖο θὰ σᾶς παρουσιάσω μόνο δυὸ [ τὸ ἕνα εἶναι τὸ ἀτομικό του βιβλιάριο (αὐτό μου τὸ εἶχε δείξει ὃ ἴδιος ) καὶ τὸ κρατοῦσε μέχρι νὰ πεθάνει καὶ τὸ ἄλλο εἶναι ἕνα χειρόγραφο –ἔγγραφό μου εἶχε μιλήσει κάποτε ἀλλὰ δὲν μοῦ τὸ εἶχε δείξει] καὶ εἶναι αὐτὰ ποὺ βλέπετε παρακάτω :

Αὐτὸ ποὺ μπορῶ ἐγὼ νὰ τοῦ πῶ, ἐκεῖ ποὺ εἶναι στὸν οὐρανὸ ψηλὰ καὶ μὲ βλέπει , εἶναι ὅτι ὅσο ἤμουν νεότερος προσπάθησα ὅσο μπόρεσα νὰ μείνω καλὸς κ΄ ἀγαθὸς , νὰ κρατηθῶ ἔξω ἀπὸ κυκλώματα ποὺ θὰ μοῦ πρόσφεραν πρόσκαιρο ὄφελος ὅπως πολλοὶ ἔκαναν, εἶμαι εὐτυχὴς ποὺ ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετὰ βρῆκα τὸ θάρρος νὰ μὴ γίνω, ὅταν θὰ μὲ θέλανε, συνένοχό τους στὸ φόνο καὶ τώρα ἐδῶ , ἄπ΄ αὐτὸ τὸ blog …. προσπαθῶ πατέρα νὰ κάνω ὅτι καλύτερο γιὰ τὴν Πατρίδα πού μου παρέδωσες καὶ ὅτι καὶ φέτος τὴν ἔβαλα τὴ σημαία καὶ πάλι ψηλὰ νὰ … φαίνεται ,Πατέρα.

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *