Πολιτική επιστράτευση και ΠΑΣΟΚ

Του πολίτη
Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου

Να, λοιπόν, που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να επιβεβαιωθεί πανηγυρικά αυτό που έγραφα για την πολιτική ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ εδώ και πολλά χρόνια, επισημαίνοντας τις κωλοτούμπες του στο διάβα του χρόνου: «Πρόκειται για την…..
πλειοψηφία εκείνη, η οποία αλλάζει την «ιδεολογία», όπως τα πουκάμισα και γι’ αυτό τη βλέπουμε με πόση ευκολία και ανευθυνότητα μπόρεσε μέσα σε μία εικοσαετία (σ.σ. αυτά γράφονταν το 1996) να μεταμορφωθεί: Από τον μαρξιστικό σοσιαλισμό σε σκέτο σοσιαλισμό νέου τύπου και από εκεί – χωρίς ντροπή – σε δημοκρατικό σοσιαλισμό και λίγο αργότερα ασπάστηκε την κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία για να καταλήξει προσεχώς σε ιδεολογία αγνώστου τύπου ρέπουσα μάλλον προς τις φασίζουσες αντιλήψεις και πρακτικές. Πρόκειται για μία εθνικά επιζήμια πλειοψηφία χωρίς κανένα πολιτικό έρμα. Πρόκειται για μία πλειοψηφία, η οποία καταδυναστεύει ένα ολόκληρο έθνος…» (βλ. Το άρθρο μου: «Η χυδαιότητα ως θεσμός του πολιτικού «μας» συστήματος», στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα», της 2 Φεβρουαρίου 1996 και αναδημοσίευσή του στο έργο μου: «Ο Λαïκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002, όπου και οι επισημαινόμενες διαδοχικές μεταμορφώσεις του ΠΑΣΟΚ και το εδώ παράθεμα στη σελ. 356).
Αν και με τους ιδεολογικά ΤΙΠΟΤΑ δεν αξίζει να κάνει κανείς σοβαρή πολιτική κουβέντα, αισθάνομαι την ανάγκη – ως απάντηση σε όσα κάνουν – να επαναλάβω εδώ τη θεμελιώδη διαπίστωση του Μαρξ, η οποία ισχύει απόλυτα για την ερμηνεία της συμπεριφοράς των πασόκων.
Έγραφε, λοιπόν, ο Μαρξ στα 1859 ότι: «Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους, αλλά αντίθετα το «είναι» καθορίζει τη συνείδηση» (Ανάλυση και ερμηνεία αυτής της κοινωνιολογικής αρχής του μαρξισμού γίνεται στο έργο μου: «Η Κομμουνιστική Ουτοπία», εκδ. «Κάδμος», 2010).

Use Facebook to Comment on this Post