Μην κρίνεις για να μην θαφτείς (Εξαιρετικό)

Οι άνθρωποι ποτέ δεν θα πάψουν να σε εκπλήσσουν δυσάρεστα.
Νόμος του σύμπαντος και της κρίσεως.
Να φταίει άραγε η κακιά στιγμή, η άδεια η τσέπη ή το κούφιο το κεφάλι;

Το γεγονός είναι ένα.
Όσο καλά και να συμπεριφερθείς, όσο έμπρακτα εκδηλώσεις τη συμπαράσταση σου, οι περισσότεροι σε περιμένουν στη γωνία με το δάχτυλο στραμμένο απειλητικά προς το μέρος σου.
Η κατηγορία ήταν, είναι και θα παραμείνει άγνωστη για σένα με τον κοινό πρακτικό και κάποτε αθώο μυαλό αλλά πολύ καλά καρφωμένη και διανθισμένη με ποικίλα σενάρια επιστημονικής φαντασίας και με θεωρίες συνωμοσίας, στο δικό τους μυαλό.
Ένα μυαλό το οποίο αγνοεί κατ’επιλογήν και κατά συνείδηση πως όταν χρησιμοποιεί τον δείκτη του χεριού για να χλευάσει κάποιον, τα υπόλοιπα τρία δάχτυλα του χεριού υποδεικνύουν αυτόν και κανένα άλλο.
Η άγνοια σκοτώνει, η κακόβουλη κριτική θάβει.
Όχι εσένα στον οποίο απευθύνεται αλλά σε αυτόν που στην κατευθύνει.
Σκέψου πόσο κενή και άδεια ζωή έχει ο ίδιος για να φτάσει στο σημείο να ασχοληθεί με τη δική σου.
Πόσα κιλά ανασφάλειας και άκρατου κομπλεξισμού κουβαλάει.
Δεν γνωρίζει βέβαια πως έστω και με την αρνητική αναφορά του σε σένα, αυτομάτως σε φωτίζει, ενισχύει την προσωπικότητα σου και την προσωπική σου αξία, ενώ παράλληλα θάβει τη δική του.
Τα λόγια και οι πράξεις μας είναι το αληθινό μας βιογραφικό αλλά πολύ λίγοι το γνωρίζουν.
Για την ακρίβεια απειροελάχιστοι.
Τι να τα κάνω φίλε τα πτυχία και τις περγαμηνές όταν η συμπεριφορά σου είναι χειρότερη από την κυρά Κατίνα της γειτονιάς που μεγάλωσες μικρός;
Ναι, της Κατίνας που ξεπρόβαλε το κεφάλι της από το παράθυρο μην τυχόν και χάσει κανένα περαστικό που έτυχε να διασχίζει εκείνη την ώρα το δρόμο ή την μπουγάδα της γειτόνισας απέναντι.
Μην νομίζεις πως εσύ είσαι καλύτερος από αυτήν.
Εσύ απλά ανήγαγες το κουτσομπολιό σε κοινωνική κριτική.
Μια κριτική που αφορά σε όλους τους άλλους γύρω σου πλην του εαυτού σου.
Εκείνος είναι στο απυρόβλητο απλά και μόνο επειδή τρέμεις μόνο με τι σκέψη τι θα δεις αν κοιτάξεις μέσα σου.
Φοβάσαι όλη αυτή τη μούχλα που έχεις μαζέψει και δεν έχεις ιδέα πως θα την εξαφανίσεις.
Έχεις αναλώσει όλη σου τη ζωή στο να κηλιδώνεις τις υπολήψεις των άλλων με το φαρμακερό σου δηλητήριο μήπως κι έτσι νιώσεις καλύτερα.
Δεν αναλογίστηκες ποτέ το μέγεθος της δικής σου ευθύνης και τον αντίκτυπο που έχει στον ίδιο σου τον εαυτό.
Εύκολο να κολλάς ταμπέλες στους άλλους.
Ακόμα πιο εύκολο να κηλιδώνεις συνειδήσεις που πολύ θα ήθελες να έχεις.
Πόσο δύσκολο όμως να αποτινάξεις όλα τα απόβλητα της ψυχής σου.
Φίλε, κοίταξε έστω και για λίγο μέσα εκεί.
Δεν το αντέχεις ε;
Γι’αυτό ασχολείσαι με όλους όσους σε περιβάλλουν.

Μια μικρή αλλά πολύ σημαντική λεπτομέρεια μόνο αγνοείς.

Τον αλάνθαστο νόμο του σύμπαντος πως ο,τιδήποτε αρνητικό κάνεις σε αυτή τη ζωή, το βρίσκεις μπροστά σου σε ανύποπτο χρόνο και καλείσαι να το αντιμετωπίσεις άοπλος κι εντελώς ανίσχυρος.

Με άλλα λόγια, μην κρίνεις για να μην θαφτείς φίλε.

Γράφει η Άρια Σωκράτους

Το διαβάσαμε από το:http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/12/blog-post_134.html#ixzz3LadY7GKa