Ναι στο μέτρο – όχι στη φοροκλοπή !

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΜΕΙΣ τους περιμένουμε για αλήθειες κι αυτοί μας μεταφέρουν τις «απόψεις» των κομμάτων τους. Ακόμα…κόμματα και αποκόμματα; Με ποια εχέγγυα της πολιτικής ηθικής των ανθρώπων τους, με ποιαν άλλη σκοπιμότητα πέραν εκείνης για τη λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος;

ΚΑΙ βγαίνουν στα «παράθυρα» πολιτικοί μας, κρατώντας ισορροπίες που κανόνισαν αποβραδίς. Αμύνονται μη γίνει το λάθος και….
με κάποιους (εκ μετεγγραφής) να καταντούν γελοίοι, όταν επιτίθενται στο κόμμα όπου ανήκαν μέχρι χτες. Και η αλήθεια; Μαντρωμένη στο «επαγγελματικό» τους μαγαζί κι άλλοτε τσαλακωμένη καταγής.

ΝΑ πάμε στο θέμα μας. (Απο)τολμούν κάποια πράγματα οι σημερινοί κι είναι παρήγορο. Είναι και η ευκαιρία τους. Ανακοινώνουν κάποιες σκέψεις πάνω σε προθέσεις, το προχωρούν, αλλά μένουν στα χαρτιά κι αυτοί στο πόστο τους. Ωστόσο, το’ παμε πως μόνο η ανάγκη θα τους αναγκάσει να προχωρήσουν και θα μας αναγκάσει να δεχτούμε πράγματα αδιανόητα στο παρελθόν των «αγώνων» και των κινητοποιήσεων.

ΕΙΔΑΝ κι απόειδαν πως το ταμείο δεν γεμίζει με προαιρετικές εισφορές, τους «μεγάλους» κουμπωμένους και τους «μικρούς» να ξεφεύγουν απ’ τη φορολόγηση, σαν τα ποντίκια, και δρομολόγησαν(;) το αναγκαστικό, πρακτικό και…ελπιδοφόρο μέτρο. «Δεν σε πληρώνω, αν δεν μου κόψεις απόδειξη-με την άδεια της…αστυνομίας» και πάμε παρακάτω. Στα στέκια της (μικρο)φοροδιαφυγής, στα μαγαζιά της «πολυτελούς» φοροκλοπής και στους «επαγγελματίες» χωρίς σφραγίδα. Εκεί θα προσδιορίσουμε το εύρος της φοροδιαφυγής, γραδάροντας την εντιμότητα και τη σχέση τους με την αλήθεια.

ΚΑΙ μόνο απ’ τις αντιδράσεις των «ενδιαφερομένων» συμπεραίνεις για την αναγκαιότητα του μέτρου. Προδικάζεις την αποτελεσματικότητα κι ας προχωρήσουμε σε σκληρά(;) μέτρα, αντί των…μαλακών λόγων. Μίλησαν (οι…ενδιαφερόμενοι) για αδικίες σε βάρος τους με τις απανωτές φορολογήσεις, για την…αντισυνταγματικότητα του μέτρου και μόνο της αλήθεια δεν μας είπαν. Για την «απόσταση» των εσόδων απ’ τα δηλωμένα και το πάρτι τους με τα κλεμμένα. Και, βέβαια, δεν περιμέναμε χαρούλες και αποδοχή, αλλά επιμένουμε να επιμείνουν (οι κυβερνώντες μικράς θητείας) σε αποφάσεις μακράς πνοής. Με το θεοποιημένο (λεγόμενο) πολιτικό κόστος αγνοημένο. (Και) για το καλό τους. Για να γίνουν μερικά που δεν έγιναν στα χρόνια της πολιτικής τους αδιαφορίας, συντονισμένης με τη δικιά μας μακαριότητα.

ΥΠΑΡΧΕΙ, βέβαια, και αντίλογος. «Δεν πληρώνεις γιατί δεν σου’ κοψα απόδειξη; Ανεβάζω τις τιμές». Να το ξεκινήσουμε, λοιπόν, και όλα θα ισορροπήσουν με τον καιρό. Και με την φορολογική μας συνείδηση σε πρόωρη…ανάπτυξη.