Ω, τι θράσος, φτάνει πια.

Γράφει ο Θεόφιλος Αιγινήτης*

Διαβάζοντας στο Π. Β. της 3/3/11 την ομιλία του Α. Παπαδόπουλου στη Χαλκίδα είδα πως είχε το θράσος να κατηγορήσει το Ελληνικό Έθνος για την κατάντια που βρισκόμαστε σήμερα και πως πρέπει αυτό να απαλλαγή από πρακτικές και νοοτροπίες που το ίδιο συσσώρευσε εξελικτικά.

Οι επικοινωνιακές τεχνικές δε θα φτάνουν πια να συγκαλύψουν δισταγμούς φοβίες και αμηχανίες. Η Χώρα…
πρέπει να αποκτήσει εθνικό προσανατολισμό. Αρκετά τυραννιέται χρόνια τώρα με τη διαμάχη των δυνάμεών της «καθ’ ημάς ανατολής» με τις δυνάμεις εκείνες που πιστεύουν στην Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας ( εδώ ξέχασες το ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο)και στις τομές που απαιτούν σκληρές συγκρούσεις με συντεχνιακά κατεστημένα και οργανωμένα συμφέροντα (τα σωθικά σας δηλαδή) για τη λειτουργία της ως σύγχρονου Ευρωπαϊκού κράτους.

Έχω αντιγράψει ακριβώς από το κείμενο και τον τονισμό ορισμένων φράσεων όπως είναι καταχωρημένα στη συνέντευξη που προανέφερα.

Και τώρα κύριε Παπαδόπουλε μια και με κατηγορήσατε πως φταίω και εγώ για τις απαράδεκτες πρακτικές και νοοτροπίες,ήρθε η ώρα μου να σας ψάλλω τον αναβαλλόμενο και να αποκαλέσω τους πολιτικούς,γιατί μου δώσατε το δικαίωμα, επίορκους, ψεύτες, πού με απάτη προσπαθείτε να υπεξαιρέσετε την ψήφο μας, άρα απατεώνες και υπόδικους για καταλήστευση του δημοσίου χρήματος .

Κύριε Αλέκο δε μου λές όμως ποιός δημιούργησε αυτές τις καταστρεπτικές καταστάσεις για τη Χώρα από το ’74 και μετά; Ξέρω,ξέρω, θα μου πεις πως δε φταίτε εσείς αλλά οι άλλοι, το ίδιο όμως λένε και οι άλλοι για σας. ΕΣΕΙΣ και οι ΑΛΛΟΙ, οι ΑΛΛΟΙ και ΕΣΕΙΣ, μόνο που τη νύφη την πληρώνουμε πάντα ΕΜΕΙΣ.

Εσείς οι πολιτικοί καταστρέψατε αυτό το ΔΟΞΑΣΜΕΝΟ τόπο, γιατί δεν τον πονάτε, δεν τον αγαπάτε χωρίς να εξαιρώ κανένα σας, που μέσα σε 36 χρόνια καταστρέψατε ό,τι καλό είχε δημιουργηθεί σ’ αυτό τον τόπο και τώρα τολμάτε να βγάζετε λόγους ξεδιάντροπους και να λέτε πως φταίω εγώ ο λαός;

Ο πίνακας είναι το χρέος της Ελλάδας από το 1960-2010

Με τσίγκλησες και θα τ’ ακούσεις.

Όταν ανέλαβε ο ‘Εθνάρχης’ το 74, το χρέος ήτανε 330 εκατομ. και μέσα σε 7 χρόνια το ανέβασε σε 8 δις. στην πετρελαϊκή κρίση του 77 και ωρυόταν από το μπαλκόνι της Κλαυθμώνος πως «πρέπει να σφίξετε το ζνάρ» (ζωνάρι-ζώνη) και κανένας δεν τον άκουγε. Μη μου πεις πως είμαι απολογητής του Καραμανλή γιατί ανέφερα και τις δικές του μπομπές πως από 330 εκ. χρέος τα πήγε στα 8δις αλλά δεν έχω περισσότερα στοιχεία για εκείνη την εποχή να του καταλογίσω και άλλα.

Ήρθε μετά ο αρχηγός σας ο Αντρέας Παπανδρέου-Μινέϊκο και άρχισε να μοιράζει λεφτά,αυξάνοντας τους μισθούς και τις συντάξεις και να ταΐζει τους συνδικαλιστές για να έχει τη συμπαράστασή τους. Ο κόσμος άρχισε να καλοπερνάει καταναλώνοντας και ένοιωθε τρισευτυχισμένος ο άμοιρος γιατί δεν ήξερε πως καλοπέρναγε με δανεικά λεφτά. Ξέχασαν τον κουμπαρά και το κομπόδεμα για μια ώρα ανάγκης και πέσανε με τα μούτρα στο φαγοπότι. Αφού του προσφέρανε λεφτά τρελός ήτανε να μη τα πάρει;

( Γι’αυτό ο Πάγκαλος είπε μετά από 35 χρόνια πως μαζί τα φάγαμε, αλλά δεν είπε ποιός τα μοίραζε! )

Με απεργίες τη μια πίσω απ’ την άλλη κλείνουν τα εργοστάσια που φέρνανε πλούτο στην χώρα, μεροκάματα στους εργαζόμενους και εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Πάει η ΙΖΟΛΑ η ΧΡΩΠΕΙ η ΠΙΤΣΟΣ η ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ και ένα σωρό άλλες επιχειρήσεις και αρχίσαμε να κάνουμε εισαγωγές από τη SIEMENS την AEG την BAYER.

Χιλιάδες εργαζόμενοι στο δρόμο και στοπ οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία.

Αρχίσανε τα δανεικά από τις Εβραϊκές τράπεζες του Ροκφέλερ με υπέρογκους τόκους όπως λένε οι επαΐοντες και φτάσαμε στην εποχή του Τσοβόλα δώς τα όλα.

Από δω ξεκινάει η μεγάλη διαπλοκή καταχρεώνοντας τον Ελληνικό λαό στις Εβραϊκές τράπεζες εισπράττοντας τεράστιες μίζες .

Έρχεται μετά ο Μητσοτάκης και επεδίωξε να δώσει στους ξένους επενδυτές τις ΔΕΚΟ με το αζημίωτο φυσικά. Αυτός ευτυχώς δεν κάθισε πολύ και γλυτώσαμε τα χειρότερα.

Έρχεται μετά ο Σημίτης (Ααρών Αβουρί), έφερε την Εβραϊκή GoldmanSachs που σύμβουλός της ήτανε ο Χριστοδούλου, έκανε δημιουργική λογιστική με αμοιβή πάνω από 1 δις Ευρώ και νάμαστε στην ΟΝΕ των πλουσίων χωρών με τον Χριστοδούλου διευθυντή της Τράπεζας της Ελλάδος. Με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου όπως έχει πλέον χαρακτηριστεί μαζεύουν με απάτη όλα τα λεφτά από τους αφελείς που πίστεψαν πως θα κερδίζανε λεφτά από τους Εβραίους τοκογλύφους και απ’ το ζενίθ πέσαμε ναδίρ.

Ας προσέχανε ήταν η απάντηση του αρχιερέα της διαπλοκής.

Και εσύ Αλέκο μου έκανες ένα φεγγάρι υπουργός Οικονομικών και έχεις τις δικές σου ευθύνες με τη συμμετοχή σου στην κατάντια μας σαν Έθνος, αλλά γι’ αυτό δεν είπες κουβέντα στην ομιλία σου στη Χαλκίδα.

Ερχόμαστε τώρα στον Κώστα Καραμανλή που μετά τους πύρινους λόγους στα μπαλκόνια πως θα πολεμήσει τη διαπλοκή, ξέχασε πως είχε γίνει πρωθυπουργός και το μόνο καλό που έκανε στη θητεία του ήταν η υπογραφή με τη Ρωσία του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης. Ένα μήνα προ των εκλογών για να εξαγριώσει τους ψηφοφόρους και να τον παρατήσουν ήσυχο γιατί είχε κουραστεί, ακριβαίνει τα διόδια και πήρε τη μούτζα του από το εκλογικό σώμα και μας έριξε στα νύχια του Τζέφρι Μινέϊκο Τζαντ Παπανδρέας (Γιωργάκης Παπανδρέου).

Από κει που έλεγε πως λεφτά υπάρχουν, μόλις τον κάνανε πρωθυπουργό ξέχασε το λεφτά υπάρχουνκαι μας είπε πως δεν υπάρχουνκαι πως δεν το ήξερε. Για πρωθυπουργός πήγαινες μωρέ κι’ όχι για περιπτεράς.

Αρχίζει τις περιοδείες ανά την υφήλιο κατηγορώντας την Ελλάδα πως είναι μια διεφθαρμένη χώρα, πως δεν υπάρχει σάλιο και είναι σαν τον Τιτανικό που βουλιάζει.

Ποιός θα επενδύσει σε ένα καράβι που βουλιάζει; Κανένας λογικός εκτός αν είναι μεγάλος πολύ μεγάλος τοκογλύφος και πάρει τις εγγυήσεις του. Ανεβάσανε σε μια νύχτα τα επιτόκια και τα SPREDS και τότε ο ευφυέστατος Τζέφρι ο πρωθυπουργός μας θυμήθηκε να ζητήσει δανικά. Είδατε τι ωραία και καλά εφάρμοσε τις εντολές που πήρε απ’ τα’ αφεντικά του ο Γιωργάκης; Για το κατόρθωμά του τού δώσανε για βραβείο το τεντωμένο δάχτυλο της Αφροδίτης που οι πολιτικοί που υπέγραψαν το μνημόνιο να το βάλουν εκεί που ξέρουν.

Για να τελειώνω: Εσύ κυρ Αλέκο μου πού ήσουνα και δεν τάβλεπες όλα αυτά και έρχεσαι και κατηγορείς εμένα για την κατάντια που φέρατε εσείς οι πολιτικοί σ’ αυτόν τον τόπο;

Σε ήθελα Προμηθέα και όχι Επιμηθέα κυρ Αλέκο μου.

Άντε και καλά κρασά.

* Ο Θεόφιλος Αιγινήτης είναι Ζωγράφος-Συγγραφέας.