Εργαλείο και της Τουρκίας η ισλαμική τρομοκρατία

Τα πράγματα στην Μέση Ανατολή είναι πολύ σοβαρότερα από όσο πιστεύουν κάποιοι, έχουν δε άμεση επίπτωση στην υπηρέτηση των εθνικών μας συμφερόντων. Ίσως μάλιστα αποτελούν και ευκαιρία να εγκαταλειφθεί η υποτονική αντιμετώπιση (άλλοι την αποκαλούν «πολιτική υποτέλειας») των τουρκικών προκλήσεων, αφού πλέον πρέπει να….
είναι κάποιος παντελώς άσχετος με την πολιτική, ώστε να μιλάει για «ελληνοτουρκική φιλία».

Είναι βεβαίως προφανές, και ανθρώπινη συνήθεια, προκειμένου να καλύψει κάποιος την αδυναμία αντιμετώπισης προβλημάτων, ή -ακόμη χειρότερα- την υλοποίηση σχεδίων που άλλοι κατάρτησαν για δικό τους όφελος, να βρίσκει απίθανες δικαιολογίες, όπως φερ’ ειπείν το πολλάκις αναφερόμενο, ότι «το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος μας». Μα είναι δυνατόν ένας, ακόμη και νηπιώδης νους, να πιστεύει πράγματι πως αρκεί η επίκληση του δικαίου για να επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι;

Τα πράγματα δυσκολεύουν, ιδιαιτέρως ως προς την αντιμετώπιση της τουρκικής επιβουλής, που με την ασιατική κουτοπονηριά βρίσκει πρόσφορο έδαφος να την αναπτύξει στην χώρα μας. Δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση. Δεν είναι δυνατόν το υπουργείο των Εξωτερικών να αποτελεί το αποπαίδι της κυβέρνησης και να ανατίθεται σε χέρια ανθρώπων που απέδειξαν -το επαναλαμβάνω, που απέδειξαν- ότι δεν είναι σε θέση να σηκώσουν τέτοιο βάρος (εξαιρώ κάπως τον κ. Δ. Κούρκουλα, του οποίου όμως οι αρμοδιότητες είναι ψαλιδισμένες). Στη «φίλη» Τουρκία φαίνεται ότι ανατέθηκε η πραγματοποίηση ενός μακιαβελικού παιχνιδιού, που παρέσυρε πολλούς πολιτικούς και αναλυτές στην εξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων. Ίσως επειδή ο καθένας κρίνει με τον δυτικό ορθολογισμό και όχι με την ανατολίτικη κρυψίνοια.

Ποια είναι η επικρατούσα άποψη για την δραστηριότητα της ISIL και την σχέση της με την Τουρκία, ιδιαιτέρως με την παρατεινόμενη αιχμαλωσία των διπλωματών της του προξενείου της Μοσούλης; Γράφηκε πως έκανε λάθος η τουρκική ΜΙΤ, πως η Τουρκία έπεσε στον λάκκο που έσκαψε η ίδια, και άλλα σχετικά. Είχα και έχω διαφορετική άποψη, ιδιαιτέρως μάλιστα μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις, για τις οποίες θα αναφερθώ στην συνέχεια.

Έγραψα στην voria.gr στις 16 Ιουνίου, μεταξύ άλλων και τα εξής: «Σύντομα θα καταλάβουμε αν πρόκειται για προβοκάτσια της Τουρκίας, που έχει βάλει στο μάτι την Μοσούλη, και αφού δεν μπορεί να την αποσπάσει από το Ιράκ ενόπλως, βάζει μπροστά την ISIL. Σε τέτοιο ενδεχόμενο, οι αιχμαλωσίες είναι στάχτη στα μάτια, ώστε να θεωρηθεί πως η Τουρκία δεν έχει καμιά σχέση με τους τζιχαντιστές, απεναντίας βρίσκεται απέναντί τους. Από προβοκάτσιες οι Τούρκοι, είναι δάσκαλοι».

Σ’ αυτά που έγραψα τότε, όταν ακόμη οι πληροφορίες ήσαν ελάχιστες, να μου επιτραπεί μια διόρθωση: Ότι στη Μοσούλη με έμμεσο τρόπο θα έχει λόγο η Τουρκία. Άμεσο θα έχουν οι Κούρδοι. Όλο το «κόλπο» είναι να φύγουν οι πετρελαιοφόρες περιοχές από τα χέρια της κεντρικής κυβέρνησης του Ιράκ, που έχουσα πλειοψηφία σιιτική είναι πάντα ύποπτη συνεργασίας με το σιιτικό Ιράν, ως εκ τούτου δε αρνητική σε συνεργασία με το Ισραήλ.

Και επειδή μια ένοπλη προσπάθεια του Κουρδιστάν να αποσπάσει τις περιοχές αυτές είναι παρακινδυνευμένη, εμφάνισαν την ISIL περιλαμβάνουσα στις τάξεις της τα αποβράσματα της διεθνούς κοινωνίας, που με απάνθρωπο τρόπο -ο οποίος δεν ταιριάζει στους μαχητές πεσμεργκά του Κουρδιστάν- προβαίνουν σε κάθε είδους θηριωδία, διώχνοντας βάσει σχεδίου από τις περιοχές αυτές σιίτες και χριστιανούς, που αποτελούν εμπόδιο, όπως και στην Συρία.Κι αφού η ISIL απέσπασε τις πετρελαιοφόρες περιοχές από την Βαγδάτη, πληροφορούμαστε πως αιφνιδίως οι Κούρδοι κατέλαβαν οι ίδιοι την περιοχή. Πότε έγιναν οι μάχες; Πώς το κατόρθωσαν οι Κούρδοι, ενώ ο ισχυρότερος ιρακινός στρατός ηττήθηκε; Γιατί η ISIL δεν κάνει προσπάθειες ανακατάληψης;

Διαβάστε την παρακάτω είδηση από τον τουρκικό Τύπο, που αναδημοσίευσε το defence-point, ειδικευόμενο σε στρατιωτικά θέματα: Τα ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη που επιχειρούν στη Γάζα, χρησιμοποιούν κηροζίνη που στέλνει η Τουρκία, και η οποία κηροζίνη παράγεται από το κουρδικό πετρέλαιο που μεταφέρεται στο Τζεϊχάν μέσω αγωγών (αν σας ενδιαφέρει περισσότερο «μπέρδεμα», το πλοίο που μεταφέρει την κηροζίνη είναι ελληνικών συμφερόντων, με σημαία Μάλτας).

Η είδηση είναι σαφέστατη και δεν αφήνει πολλά περιθώρια σχολιασμού. Παρά την εμπρηστική ρητορική που ακολουθεί ο Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ και υπέρ των Παλαιστινίων, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Χωρίς να φθαρεί το Κουρδιστάν απέκτησε τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών και με ενδιάμεση την Τουρκία, το πετρέλαιο και τα παράγωγά του αξιοποιούνται από αμερικανικές και εβραϊκές εταιρίες.

Κοντά σε όλα τα άλλα, πληθαίνουν τα στοιχεία ότι πολλοί Τούρκοι συμμετέχουν ως μαχητές και ακόμα περισσότεροι υποστηρίζουν ενεργά την ακραία τρομοκρατική ισλαμική οργάνωση ISIL. Υπάρχουν στρατόπεδα υποδοχής και εκπαίδευσης κοντά στα σύνορα με την Τουρκία ενώ παλιότερα υπήρχαν αναφορές ότι η οργάνωση έχει βάσεις υποστήριξης μέσα στην Τουρκία με ανοχή κρατικών κύκλων. Από διόδους στα τουρκικά σύνορα περνούν στις γραμμές της ισλαμικής οργάνωσης, και Ευρωπαίοι τζιχαντιστές.

Είναι πολύ σύνθετη η εξωτερική πολιτική, και κατά κανόνα μακριά από τα επιφαινόμενα.

Ο Μακεδών

http://www.voria.gr/i