ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ στο ΠΕΔΙΟΝ του ΑΡΕΩΣ των ΑΘΗΝΩΝ

Απάντηση απο τους κατοίκους σε άρθρο της κας Υπερνομάρχου Μπέη δημοσιευθέν την 9/6/08 στο υπ.αρ.69 Δελτίο των μηχανικών του ΤΕΕ, με τίτλο: «Το ιστορικό πάρκο της Αθήνας ξαναγεννιέται και περι αποκαταστάσεως της αληθείας» ως αναφέρεται¨.
Με καθυστέρηση 2 – 3 ετών και κατόπιν αναρίθμητων, αναπάντητων υποβληθέντων εγγράφων…..

στους εμπλεκόμενους φορείς και υπηρεσίες του δημοσίου, επιφυλαχθήκαμε για κάποια ουσιαστική απάντηση όλα αυτά τα χρόνια, σεβόμενοι τον ιστορικό πνεύμονα πρασίνου της γειτονιάς μας. Βλέποντας το όμως τελευταίως να κακοποιείται και οι πολυπόθητες αναδασώσεις – δασικές αναπλάσεις οχι μόνον να καθυστερούν αλλα και να έχουν μεταμορφωθεί σε οικοδομικές επεμβάσεις και ουχί σε Δασικές, αναγκαστήκαμε τότε να απαντήσουμε. Και οχι μόνο, καθότι η κα Υπερνομάρχης ευθέως και ονομαστικά μας εχει κατηγορήσει. Και διερωτώμεθα μήπως ευθυνώμαστε εμείς για την καθυστέρηση των εκτελούμενων έργων της Αναπλάσεως αφου είναι γνωστό ¨τοις πάσι¨ότι ούτε κάν εξώδικο έχουμε συντάξει αλλά ούτε κάν αίτηση στα αρμόδια Δικαστήρια εχουμε υποβάλλει;;
Τοιουτοτρόπως ας επικεντρωθούμε στις σχετικές δηλώσεις στο άρθρο της προέδρου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών – Πειραιώς κας Μπέη:
Το συνολικό έργο είναι αποτέλεσμα διεθνούς ανοικτού διαγωνισμού, ακολουθεί το χρονοδιάγραμμα και εκτελείται σε διαδοχικές φάσεις.
Η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών του πάρκου δείχνει κατανόηση και μεγάλο μέρος του πάρκου ειναι προσβάσιμο και λειτουργικό.
Εξασφαλίζεται η ασφάλεια των πολιτών και το έργο υλοποιείται γρήγορα και με τους κανόνες ασφαλείας.
Η αρχιτεκτονική μελέτη ακολούθησε τις αρχές – οδηγίες προμελέτης των τεχνικών υπηρεσιών της Υπερνομαρχίας με γνώμονα την διατήρηση της φυσιογνωμίας του πάρκου.
Δεν προσθέτουμε ούτε ενα κυβικό μέτρο τσιμέντο, δεν καταστρέφουμε την υπάρχουσα βλάστηση.
Κανένα δένδρο δεν κόπηκε ποτέ.
Δεν αλλοιώνουμε τις υπάρχουσες διαδρομές.
Συντηρούμε την υπάρχουσα βλάστηση.
Φωτίζουμε το σύνολο του πάρκου.
Αντικαθιστούμε την άσφαλτο με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον.
Τα χρήματα του φορολογούμενου Έλληνα τα αξιοποιούμε.
Θα διασφαλίσουμε την διατήρηση του πάρκου μετά την ολοκλήρωση του.
Ο σεβασμός στην Ιστορία, η περιβαλλοντική ευαισθησία και η χρηστικότητα είναι αξίες που ακολουθούν την Ανάπλαση του Πεδίου του Αρεως.

Απαντήσεις – Αποσαφηνήσεις
Εφόσον πραγματοποιήθηκε Διεθνής διαγωνισμός, θα έπρεπε ως οφείλετο να αναρτάται στην κεντρική πινακίδα του έργου. ( ως ήθιστε και σε άλλα αντίστοιχα έργα π.χ ΜΕΤΡΟ – Μουσείο Ακροπόλεως κ.λ.π ). Μολονότι παρατηρούμε αποκλίσεις απο τα επίσημα σχέδια της Μελέτης Εφαρμογής, άν πράγματι το συγκεκριμένο έργο ακολουθούσε το Χρονοδιάγραμμα, θα είχε ήδη ολοκληρωθεί εδώ και έν έτος. Εάν εκτελείτο σε διαδοχικές φάσεις, έκαστη φάση θα είχε ήδη ολοκληρωθεί ( προσωρινή παραλαβή ) και μάλιστα καλότεχνα.
Η συντριπτική πλειοψηφία δείχνει κατανόηση;; Τότε πως εξηγείται κάτοικοι – θαμώνες και ομάδα επιφανών καθηγητών Πανεπιστημιακών – Νομικών εκφράζουν τα περι του αντιθέτου ;; ( π.χ ο καθηγητής και πρώην υπουργός, ποινικολόγος και δικηγόρος Γεώργιος- Αλέξανδρος Μαγκάκης ). Εάν το μεγαλύτερο τμήμα ήταν προσβάσιμο και λειτουργικό, τότε οι κάτοικοι ¨μέσα στην καθημερινότητα τους¨ θα παρέμεναν να το χαρούν.
Εάν εξασφαλίζεται η ασφάλεια των πολιτών ;; Αναρωτιόμαστε για τι είδους ασφάλεια μπορούμε να ομιλούμε όταν διάσπαρτες είναι οι ανηρτημένες πινακίδες που αναγράφουν «εργοτάξιο – απαγορεύεται η είσοδος είς πάντες» και ταυτοχρόνως, σε μεγάλο μέρος της έκτασης υπάρχουν μέχρι τη σήμερον ανοιγμένα ορύγματα που θέτουν σε κίνδυνο τους πάντες. Επίσης απο οικολογικής απόψεως για ποίαν ασφάλεια μπορούμε να ομιλούμε, αφου σαφώς έχει υποβιβαστεί η ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε , λόγω της σταδιακής εξαφάνισης της δασοκαλύψεως και της εκτεταμένης Σφράγισης γης – Συμπίεσης απο Δομικά υλικά. Δομικά υλικά που λόγω της υψηλής θερμοαγωγιμότητας – θερμοχωρητικότητας θα μετατρέπουν το πάρκο σε… «θερμοφόρα». Συγχρόνως διαφαίνεται ότι κινδυνεύει άμεσα η ασφάλεια – Δημόσια υγεία των πολιτών – χρηστών απο την προκληθήσα ολισθηρότητα και θάμβωση των μαρμάρινων επιφανειών. Αδυνατούμε να συμφωνήσουμε ότι η συγκεκριμένη εργολαβία εκτελείται με ταχείς ρυθμούς καθότι επι τριετίαν εκτελούνται εργασίες αποκλειστικά χωματουργικές – οικοδομικές. ( αρχείο ψηφιακών φωτό ).
Αναγνωρίζεται ότι οι αρχικές κατευθυντήριες οδηγίες για την σύνταξη της ¨Αρχιτεκτονικής Μελέτης¨ εδόθησαν απο την Τεχνική Υπηρεσία της Υπερνομαρχίας. Και αναρωτιόμαστε, πώς επιτυγχάνεται πράγματι να διατηρείται η φυσιογνωμία ενός δασικού – αναδασωτέου πάρκου μετά τις εκτεταμένες επεμβάσεις εκχερσώσεων, συρρίκνωση της δασοκαλύψεως και την πολλαπλή σφράγιση – διάστρωση με δομικά υλικά εκτιμούμενου όγκου 5,5 – 6,000 κυβ.μέτρων;;

Ο όγκος των Δομικών υλικών ήταν αποτυπωμένος εδώ και τρία χρόνια πάνω στα Τοπογραφικά & Φυτοτεχνικά σχέδια της Αναπλάσεως 2008, ¨γνωστά τοις πάσι¨ και πλέον πιο αναλυτικά επιμετρηθέντα επι τόπου του έργου κατά την φάση κατασκευής. Σκυροδετήσεις τοιχίων – μαρμαροστρώσεις πραγματοποιούνται μέχρι και των ημερών μας πρός αποκλεισμό της Κοινοχρησίας του Δασικού προαύλιου χώρου του Green Park. Το αν καταστρέφεται η υπάρχουσα βλάστηση το αφήνουμε να το κρίνει ο «τελευταίος» νοήμων χρήστης του Π.Α.
Διαψεύδουμε καθότι εξόσων γνωρίζουμε υφίσταται έγγραφο του Δασάρχη της Περιφέρειας Αττικής με αρ.πρωτ.1086/27-5-2008 που πιστοποιεί την κοπή δένδρων στο Π.Α.
Οχι μόνο δεν αλλοιώθηκαν οι υπάρχουσες διαδρομές ( οι οποίες σύμφωνα με το 1595/4/7/08 έγγραφο του αρχείου του Δασάρχη απο συστάσεως του Π.Α δημιουργήθηκαν αυθαίρετα ) αλλά και διευρύνθηκαν. Και όπως επισημάναμε και στα κοινοποιηθέντα έγγραφα μας στούς εμπλεκόμενους φορείς και Ανεξάρτητες Αρχές, πιστοποιούμε την πρωτοφανή Αλλοίωση – Μείωση του Κοινόχρηστου Ισοζυγίου του συγκεκριμένου Ελεύθερου χώρου είς βάρος πάντα του Κοινόχρηστου δασικού κατά παρέκλιση, ενδεικτικά των αποφάσεων ΣτΕ 866/2001 – 2242/1994 – 1976/1991 – 10/1998 Ολομελείας – 1159/1988 και 2587/1992.
Μολονότι το συγκεκριμένο δασικό πάρκο χρίζει αναδασώσεως, ποία ουσιαστική συντήρηση της βλαστήσεως πραγματοποιείται εδω και 3 έτη;;
Το πάρκο μας απο ανέκαθεν φωτιζόταν, σύμφωνα όμως με την συγκεκριμένη ανάπλαση θα φωτίζεται υπερσυμβατικά. Η φωτορύπανση εντός των δασικών νησίδων θα έχει αναπόφευκτα επιπτώσεις στη διατάραξη της χλωρίδας – πανίδας του συνόλου της δασικής έκτασης του Πεδίου του Αρεως.

Αδυνατούμε να επισημάνουμε τα ¨υλικά φιλικά προς το περιβάλλον¨. Αυτό που «ιδίοις όμμασι» επιβεβαιώνεται και σε διάσταση δηλώσεων στα ΜΜΕ, είναι η αντικατάσταση του ασφαλτοτάπητα με εκτεταμένη διάστρωση Μαρμαροκυβόλιθων που καταλήγουν σε δίκτυο ομβρίων με πολλαπλά φρεάτια……ΜΟΛΟΝΟΤΙ όπως είχαμε δηλώσει και στα κοινοποιηθέντα έγγραφα μας εδω και εν έτος: Η ¨ΔΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ¨ ΑΠΟΣΤΡΑΓΓΙΖΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΑ ΒΡΟΧΙΝΑ – ΟΜΒΡΙΑ ΥΔΑΤΑ ΑΥΤΟΠΟΤΙΖΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ.
Τα χρήματα του ¨φορολογουμενου χρήστη¨ δεν αξιοποιήθηκαν κατά τον επιθυμητό τρόπο διότι δαπανήθηκαν χρήματα για δρόμους – δρομίσκους, ογκώδεις δεξαμενές, ράμπες, τοιχία, κανάλια μπετόν, τα οποία διανύχτηκαν στα σημεία που ήσαν απο ανέκαθεν δασικά και φυτευμένα και που ούτως ή άλλως δεν κατέληξαν σε φυτοτεχνικές εργασίες οικολογικής μορφής – υποδομές.
Μολονότι δεν κατανοούμε την συγκεκριμένη δήλωση «περι διασφαλίσεως της διατήρησης του πάρκου μετά την ανάπλαση», Έχουμε να δηλώσουμε, ότι ο ρόλος της Υπερνομαρχίας ως ΟΤΑ και ως εκπρόσωπος του Κράτους είναι δεσμευτικός και που σύμφωνα με τα άρθρα 24 – 25 του Συντάγματος αναφέρεται οτι, το Κράτος έχει την πάγια υποχρέωση να προστατεύει το φυσικό – πολιτιστικό – κοινωνικό κεφάλαιο στα πλαίσια των αρχών της βιωσιμότητας (αειφορίας ). Κατόπιν τούτου πράγματι θα θέλαμε να εξασφαλιστεί η διατήρηση του Π.Α σύμφωνα και με τις αρχές της αειφορίας, αλλά τούτο πως θα επιτευχθεί αφού δεν προβλέπονται μόνιμοι υπάλληλοι ( κηπουροί, φύλακες );; Πως θα συντηρείται – διατηρείται, αφου η δασικότητα του έχει υποστεί ανεπανόρθωτη συρρίκνωση – βλάβη, ζημία, λόγω των οικοδομικών επεμβάσεων και με τι προυπολογισμό αφού η υπάρχουσα πολιτική είναι λειτότης. Και όπως είχαμε επισήμάνει και εις το παρελθόν αναρωτιόμαστε, ποίαν συντήρηση στο αναδασωτέο Π.Α απο το 2000, έτος αναλήψεως της Δνσης – Διαχείρισης απο την Υπερνομαρχία ( ΦΕΚ Α85 και Π.Δ 98/2000 ) επιτελέστηκε , δεδομένου ότι διαχρονικά όλα αυτά τα έτη αποκερδίζοντο χρήματα τα οποία βεβαίως δεν νομίζουμε ότι κατέληξαν και επενδύθηκαν ΥΠΕΡ του Π.Α ( και που σήμερα αντλούνται στα πλαίσια της Αναπλάσεως απο τον φορολογούμενο Ελληνικό λαό ). Π.Α που στο κάτω – κάτω της γραφής υπήρξε ο φιλοξενών όλων αυτών των γνωστών εμπορικών εκθέσεων – θεατρικών δραστηριοτήτων αναψυχής.

Πως επιτυγχάνεται ο δηλωθείς σεβασμός στο ιστορικό δίκτυο μνημείων του πάρκου μας, αφού εν μέσω μαρμαροστρώσεων & σκυροδετημένων τοιχίων και περιφράξεων στο δασικό προαύλιο του Green Park εχει προβλεφθεί η δημιουργία νυκτερινού διασκεδαστηρίου, ( αντί τιμήματος 25,000 ευρώ μηνιαίως !), πλησίον του αγάλματος του Ν.Μπότσαρη. Νυκτερινό κέντρο, το οποίο θα υποβαθμίση την ποιότητα ζωής και τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων. Πως επιτυγχάνεται η συγκεκριμένη περιβαλλοντική ευαισθησία, αφου το ¼ της δασικότητας του πάρκου, εκτάσεως 60 στρεμμάτων ( γνωμάτευση δασολόγου – περιβαντολόγου), σύμφωνα με τα σχέδια Μελέτης Εφαρμογής θα εχει εξ αιτίας των δομικών σφραγίσεων γής – εδάφους, συρρικνωθεί. Και οπως προαναφέραμε στην ¨7¨ όταν μειούται το ισοζύγιο των κοινοχρήστων χώρων της εκτάσεως του Π.Α, τότε περιορίζεται και η χρηστικότητα του μέσου χρήστη, Ευρωπαίου πολίτη, σύμφωνα και με το άρθρο 8 παρ.1 της ΕΣΔΑ και την συνάδουσα νομολογία.
Σκόπιμα λοιπόν ή ΟΧΙ παρελήφθη ο ευκόλως εννοούμενος, πλήν όμως πάντα εννοούμενος, μη ευνοοούμενος όρος : Αναδάσωση – Αναδασωτέο.
Εγινε κατάχρηση της ανυπαρξίας του όρου, κατά την άποψη μας και Μαρμαροστρώθηκε – Σκυροστρώθηκε – Σκυροδετήθηκε – Τσιμεντοστρώθηκε μεγάλο μέρος του ερμητικά περιφραγμένου πάρκου εδώ και 2 έτη, κατά απόκλιση των νομολογιών του ΣτΕ, το οποίο Δικαστήριο θεωρεί « ότι προκύπτει ως καταδικαστέα η παράλειψη επανόρθωσης τυχών βλαβών και ελλείψεων της Δασικής υφής του πάρκου ( ΣτΕ 677/2010 )» , σε διάσταση των απανταχού διακηρύξεων – δηλώσεων στα ΜΜΕ, προφανέστατα με αποτέλεσμα την Συρρίκνωση της Δασοκαλύψεως.

Πώς υπολογίσθηκαν τα 60 στρέμματα δηλαδή το ¼ της συρρικνούμενης δασικής εκτασης των 235 Στρεμ.; Από πραγματογνώμονα αρχιτέκτονα καθώς επίσης και απο ελεύθερο επαγγελματία Δασολόγο Περιβαντολόγο, που δούλεψαν αντιπαραβάλοντας απο ενάρξεως της εργολαβίας των 9,150,000 ευρώ, τα τοπογραφικά σχέδια με τα φυτοτεχνικά και κυρίως με πολύ μεράκι και μακροχρόνια γνώση του αντικειμένου. Έγγραφα του Υπουργείου Ανάπτυξης – Τροφίμων και του Σ.Π επιβεβαίωσαν για τον συγκεκριμένο ¨Ελεύθερο Χώρο¨ του Π.Α τον χαρακτηρισμό ¨δασική -αναδασωτέα έκταση¨ ο δε Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λ. Ρακιντζής, που μελέτησε τις ενστάσεις μας ενεργοποιήθηκε περί των Αυθαιρεσιών.

Εν κατακλείδι μέχρι τη σήμερον ασχολούμαστε με μετρήσεις και επιμετρήσεις για να αποδείξουμε το εύρος της περιβαλλοντικά εγκληματικής «Σφράγισης – συμπίεσης γης & εδάφους» – ενταφιασμού Δομικών υλικών και κατασκευών ΜΠΕΤΟΝ 5,5 -6,000 κυβ.μέτρων στην αιωνόβια αναγνωρισμένη κεντρική δασική έκταση του Μνημειακού – Ιστορικού – Κοινόχρηστου Πεδίου του Άρεως της πρωτεύουσας.
http://kyameftopedioareos.blogspot.com
http://expaganus.wordpress.com/2009/06/11/pedio-arews
www.asda.gr/elxoroi. Νομοθεσία Πεδίου του Αρεως. …………………………………………………………….
¨Κύριο μέλημα των δημοσίων πολιτικών οφείλεται «να είναι ότι οι παρεμβάσεις του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον και οι εν γένει οικονομικές δραστηριότητες βρίσκονται σε αρμονία με την ηθική, είναι σύμφωνες με τα πορίσματα της επιστήμης και ασκούνται μέσα στα πλαίσια του δημοσίου συμφέροντος».
Μαρία Καραμανώφ. Διδάκτωρ Νομικής Σχολής του University College London – Σύμβουλος Επικρατείας. «Βιώσιμο Κράτος και Δημόσια Κτήση – Τα όρια των ιδιωτικοποιήσεων». Εκδόσεις Α.Σάκκουλα. ……………………………………………………………..
Το χρήμα «έδειξεν ανθρώποις πανουργίας έχειν και παντός έργου δυσσέβειαν ειδέναι»
Σοφοκλής
Ο Συντάξας
Μαρκαράς Πολύκαρπος Αρχ.Μηχ

Συνηγορούν
Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης. Διδάκτωρ Νομικής – Ποινικολόγος τ.Υπουργός Ερση Παπαχρυσάνθου Επίσημη Διερμηνεύς στις Ευρωπαικές Κοινότητες Παρασχάκης Γεώργιος Δικαστικός Επιμελητής

Use Facebook to Comment on this Post