Διακοίνωση του “Ροδόκηπου των φιλοσόφων” για την οικονομική κρίση


Σε 25 έχουν ανέλθει τον τελευταίο καιρό τα θύματα που έθεσαν τέρμα στην ζωή τους κάτω από την πίεση των χρεών και των απαιτήσεων των τραπεζών και των συν αυτών εισπρακτικών εταιρειών, ένεκα των παράνομων και τοκογλυφικών χρεώσεων από τις τράπεζες.

Σε 250.000 έχουν ανέλθει οι δανειολήπτες που έχουν φτάσει σε απόγνωση και αδυναμία εξυπηρέτησης των χρεών τους, εξαιτίας των υπέρογκων τοκογλυφικών επιτοκίων και πολλών άλλων παράνομων χρεώσεων από τις τράπεζες, πάνω στους οποίους πέφτουν σαν τις ύαινες για να κατασπαράξουν τις μικρές περιουσίες των – συνήθως μια μικρή κατοικία – και σε άλλους τόσους ανέρχονται ήδη τα θύματα που καταστράφηκαν οικονομικά λόγω των τοκογλυφικών δανείων.

Σε 2.500.000 ανέρχονται συνολικά τα Ελληνικά νοικοκυριά που στενάζουν κάτω από την…..
.

αιμοδιψή εκμετάλλευση των επίσημων τοκογλύφων – που είναι οι τράπεζες – έχοντας χρεωθεί με 250 τουλάχιστον δις Ευρώ, χρέη τα οποία στην πλειονότητά τους είναι καρπός παράνομων, καταχρηστικών και τοκογλυφικών χρεώσεων.

Οι πρακτικές και οι μέθοδοι που ασκούνταν και συνεχίζουν στο μεγαλύτερο μέρος τους να ασκούνται από τις τράπεζες, προσιδιάζουν με πρακτικές οργανώσεων που δρούσαν έξω από τα όρια κάθε έννομου δικαίου. Καταχρηστικοί όροι στις συνάψεις συμφωνιών, παράνομες χρεώσεις, άνομες επιβαρύνσεις, αισχροκέρδειες και κακουργηματικές τοκογλυφικές πρακτικές, ήταν και συνεχίζουν να υφίστανται στην πλειονότητά τους, καταληστεύοντας το καταναλωτικό κοινό.

Από το 1991 πλήθος δικαστικών αποφάσεων καταδίκαζε τις παρανομίες των τραπεζών, για τις οποίες όμως οι τράπεζες προκλητικά αδιαφορούσαν, συνεχίζοντας επιδεικτικά να παρανομούν, αισχροκερδώντας ενάντια στον ανήμπορο καταναλωτή. Οι εκφοβισμοί, οι απειλές, οι καταναγκασμοί και οι εκβιασμοί, έγιναν η καθημερινή πρακτική των τραπεζών για καθυπόταξη των καταναλωτών στις αισχροκερδείς και ενίοτε ληστρικές ορέξεις των. Παράλληλα, με την ένοχη ανοχή του κράτους, επιβεβαιώνονταν η διαρκής αντίληψη ότι ο αδικούμενος αδυνατεί να βρει το δίκαιό του απέναντι στον ισχυρό.

Ήρθε η στιγμή όμως που κάποιοι νέοι ήρωες αγωνίστηκαν ενάντια στο τέρας των τραπεζών και με μύριες δυσκολίες και θυσίες επέτυχαν συνεχείς και απανωτές επιτυχίες ενάντια στις άνομες και εγκληματικές καταχρήσεις των. Οι κρίσεις των δικαστηρίων δικαίωσαν και συνεχίζουν για μεγάλο πλέον πλήθος προσφυγών να δικαιώνουν τα θύματα της στυγνής εκμετάλλευσης των τραπεζών, καθώς τα έμμισθα όργανά τους κατατροπώνονται ολοσχερώς στις δικαστικές αίθουσες. Επιπλέον η επιδίκαση αποζημιώσεων έκανε τις τράπεζες, εξαιτίας του ότι τις υποχρέωσε σε αποζημιώσεις των όσων εκμεταλλεύτηκαν, να αρχίσουν επιτέλους ταραγμένες να συμμορφώνονται με το δίκαιο και να απαλείφουν μερικούς από τους παράνομους και καταχρηστικούς όρους των προϊόντων τους.

Έτσι έφτασε η στιγμή όπου η αλαζονεία της παντοκρατορίας των τραπεζών επέσυρε επιτέλους την Νέμεση. Τα μέχρι πρότινος θύματα μετατρέπονται σε διώκτες και τιμωρούς του ανάλγητου και απάνθρωπου τραπεζικού συστήματος και με αρωγό την δικαιοσύνη αποκαθιστούν το δίκαιο. Ευρισκόμενες σε πανικό οι τράπεζες μετά τις αλλεπάλληλες καταδίκες τους, προστρέχουν για βοήθεια στην εξουσία, επικαλούμενες την προστασία των τεχνοκρατών της ολιγαρχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάταια όμως….

Τα δικαιώματα του πολίτη που απορρέουν από το Σύνταγμα και το καθήκον απέναντι σε αυτό, επιβάλλουν σε κάθε καταναλωτή – θύμα της πλειάδας των παρανομιών των τραπεζών – να αντισταθεί, να εναντιωθεί και να διεκδικήσει:

1. Επαναδιαπραγμάτευση κάθε σύμβασης με τις τράπεζες για κάθε προϊόν, καθότι οι τωρινές συμβάσεις νομικά καθίστανται άκυρες, απαιτώντας ηθικούς, νόμιμους και διαφανείς όρους.
2. Επιστροφή όλων των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων εντόκως, αποζημίωση για υλική ζημία και ικανή αποζημίωση για ηθική βλάβη.
3. Ποινική δίωξη των υπευθύνων για την επί πολλά έτη συνέχιση των παρανομιών, αψηφώντας τις δικαστικές αποφάσεις και την έννομη τάξη.
4. Τέλος, επιστροφή όλων των μερισμάτων από τους μετόχους, καθότι αποτελούν έσοδα από παράνομες πράξεις και δίωξη αυτών για αποδοχή αγαθών – προϊόντων εγκλήματος.

Επειδή είναι βέβαιον ότι οι αποζημιώσεις που οφείλουν να καταβάλλουν οι τράπεζες υπερβαίνουν κατά πολύ τα κεφάλαιά τους, η κοινωνία οφείλει, για την ομαλή, έννομη και για το κοινό όφελος συνέχιση της λειτουργίας των τραπεζών, να προβεί στην εθνικοποίησή τους.

Πληροφορίες και ενημέρωση σχετικά: .. http://www.amra.gr/
Για ερωτήσεις – συμβουλές, στείλτε e-mail στην διεύθυνση : info@ortf.gr

http://kontiloforos.blogspot.com

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *