Ο Άγνωστος Σπαρτιάτης

Πηγαίνω να πεθάνω αύριο.

Πηγαίνω να πεθάνω αύριο και γράφω αυτά τα λόγια, κάτω από το φώς ενός πυρσού,
περιμένοντας το ξημέρωμα.

Συλλογίζομαι ότι η φαντασμαγορία των αστεριών
και η λάμψη τους είναι πολύ διαφορετική από το
σκοτάδι που περιβάλλει τα πτώματα που βρίσκονται μπροστά μου.
Οι ίδιες λάμψεις που όμως είναι χρωματισμένες με την κόκκινη λάσπη που ποδοπατώ
και που η στυφή τους μυρωδιά με αηδιάζει τόσο όσο και η γνώση του ότι
αύριο θα είμαι ένας από αυτούς.

Εγώ ο Αγαθοκλής, Σπαρτιάτης στρατιώτης, φυλάω το πέρασμα των Θερμοπυλών.

Ξέρω ότι σήμερα είμαστε περικυκλωμένοι και….διαβαστε ολοκληρο το αρθρο εδω