Χριστός Ανέστη

Πέρυσι τέτοια εποχή ήμουν Παλαιστίνη. Με αξίωσε να πατήσω τα Άγια χώματα, να ανέβω τα σκαλιά που οδηγούν στον Γολγοθά, να σταθώ εκεί που ακούμπησε για να ξεκουραστεί, να αγγίξω το αποτύπωμα της παλάμης Του και να μυρίσω το μύρο που αναβλύζει από μέσα.

Το ταξίδι δεν ήταν θρησκευτικού ενδιαφέροντος, πήγα ως μέλος του συλλόγου Ιντιφάντα, αποστολή αλληλεγγύης προς τον λαό της….
Παλαιστίνης (http://r-freepalestine.blogspot.com/2010/05/blog-post.html).

Με τα μέλη του συλλόγου έχω διαφωνήσει ανοιχτά στο πιο βασικό σημείο, έχουν πλειοψηφικά αποφασίσει ότι πρέπει να έχει πολιτική υπόσταση ο σύλλογος, ενώ η δική μου “προσφορά” στον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης βασίζεται στην αλληλεγγύη και στον εθελοντισμό.

Διαφέρω επίσης και όσον αφορά στην πολιτική τους θέση -είναι αριστερή. Με τους αριστερούς δεν έχω τρόπο επικοινωνίας, δεν έχω θέματα να συζητήσω που να μην χτυπάνε (γκελ) στο κλειστό οπτικό τους πεδίο. Τέλος, είναι άθεοι.

Οι ανθρώποι δηλαδή που είχα συνοδοιπόρους σ’ αυτό το αξέχαστο ταξίδι ήταν το άλλο άκρο μου. Δεν είχαμε τίποτα κοινό.

Παρόλα αυτά δεν μαλώσαμε ούτε μία φορά. Πολύ αγαπημένοι και με μεγάλη αφοσίωση στο σκοπό, φέραμε εις πέρας την αποστολή.

Πώς τα καταφέραμε; Δεν προσπάθησε κανείς να αλλάξει τις απόψεις κανενός. Κανείς δεν πίστευε ότι οι δικές του οι απόψεις είναι σωστότερες όλων. Είχε ο καθένας μας κάθε δικαίωμα -την απόλυτη ελευθερία- να πιστεύει ό,τι θέλει.

Μόνο ο δικτάτορας θεωρεί ότι οι δικές του απόψεις είναι το μόνο σωστό, ότι οι άλλοι είναι λιγότεροί του, δεν ξέρουν ποιο είναι το σωστό και πρέπει με το στανιό να τους το μάθει και/για να το πράττουν.

Σήμερα βλέπω σε αγωνιστές (αγωνιστές = άνθρωποι που παλεύουν για την ελευθερία και τη δημοκρατία της χώρας) δικτάτορες.. Δεν μπορούν να πολεμήσουν λέει οι ρατσιστές μαζί με τους μη ρατσιστές.. Ερώτηση: Την επόμενη μέρα, όταν επαναφέρουμε τη δημοκρατία στη χώρα, τους “αντιπάλους” σας τι θα τους κάνετε; (Ρωτάω ένθεν κι ένθεν τις πλευρές). Στην πυρά;

Δεν παλεύω για να φτιαχτεί μια κοινωνία που όλοι θα είμαστε ίδιοι, που θα έχουμε όλοι τις ίδιες απόψεις (δεν είναι καν εφικτό αυτό), αλλά για μια κοινωνία που θα είναι ελεύθερος ο καθένας να πιστεύει ό,τι θέλει.

Το ζήτημα πλέον δεν είναι ότι ο διαχωρισμός δεν βοηθάει την ένωση. Το ζήτημα είναι ότι κανείς δεν θέλει να αρχίσει μια επανάσταση που θα οδηγήσει σε μία νέα δικτατορία.

Η δημοκρατία θέλει να αποφασίζουμε όλοι και ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΑ να βγαίνει το κάθε αποτέλεσμα. Αν η πλειοψηφία είναι ρατσιστές δεν πρέπει να γίνει το δικό τους; Δεν πρέπει οι μη ρατσιστές να κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο για να γίνει αυτό που επιθυμεί η πλειοψηφία; Αν η πλειοψηφία είναι μη ρατσιστές δεν πρέπει να γίνει το δικό τους; Δεν πρέπει οι ρατσιστές να κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο για να γίνει αυτό που επιθυμεί η πλειοψηφία;

Αυτό σημαίνει δημοκρατία, όποιος διαφωνεί με την βασική της αρχή κακώς την αναζητά.

Πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε. (Το να ξέρεις είναι το 50% της δουλειάς). Αν ξέρουμε τι θέλουμε (μόνο τότε) θα το φτάσουμε.

Αληθώς ο Κύριος.

Στεφανία Λυγερού

Use Facebook to Comment on this Post