«Να ξεκινήσουν οι πολιτικές ανακούφισης για όσους έχουν άμεση ανάγκη»

Ο πρώην υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης, μιλώντας στο «Π» ασκεί κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, όπως λέει, «δεν μπορεί να υπάρξει …
κοινός βηματισμός με το ΠΑΣΟΚ», ενώ σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση τονίζει πως «με τη ΝΔ υπάρχει βαθιά ιδεολογική διαφορά και η συνεργασία μαζί της γίνεται για πολύ συγκεκριμένους λόγους»

Αναφορικά με την προοπτική της Κεντροαριστεράς και τους «58», ο κ. Κουτρουμάνης επισημαίνει ότι «γίνονται βήματα, αλλά χρειάζονται περισσότερα και όσο το δυνατόν πιο σταθερά. Οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς ενωμένες πρέπει να απαντήσουν με σαφήνεια για τα προβλήματα και για την Ελλάδα που θέλουμε να οικοδομήσουμε μετά την κρίση».

Στον Βαγγέλη Γιακουμή

Η πρόταση για αλλαγή του τρόπου εκλογής των ευρωβουλευτών είναι θέμα επικοινωνιακής στρατηγικής, όπως αναφέρουν ορισμένοι και μέσα από το ΠΑΣΟΚ, ή είναι θέμα συμμετοχικής δημοκρατίας, αλλά και μιντιακής προσαρμογής; Οι αναγνωρίσιμοι μόνο ή και οι ικανοί;

Πρόκειται για μια ουσιαστική και επιβεβλημένη, σε σχέση με το ισχύον σύστημα, αλλαγή. Σε άλλες εποχές που οι εσωκομματικές διαδικασίες ήταν μαζικές και αντιπροσωπευτικές, θα μπορούσε κανένας να δει τη λίστα ως αποτέλεσμα μιας εσωκομματικής δημοκρατικής διαδικασίας. Σήμερα, όμως, σε όλα τα κόμματα υπάρχει έλλειμμα συμμετοχής σε τέτοιες διαδικασίες. Επομένως, δεν είναι δυνατόν οι εκπρόσωποι των Ελλήνων και των Ελληνίδων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να διορίζονται από τους αρχηγούς των κομμάτων και οι ψηφοφόροι να μην έχουν λόγο για αυτές τις επιλογές.

Ο σταυρός προτίμησης αποτελεί, λοιπόν, την εφαρμογή στην πράξη της άμεσης δημοκρατίας σε μια κορυφαία εκλογική διαδικασία που είναι οι ευρωεκλογές. Ευθύνη και υποχρέωση των πολιτών είναι να επιλέξουν τους καλύτερους, που μπορεί και να είναι λιγότερο αναγνωρίσιμοι, αλλά περισσότερο ικανοί.

Η κυβέρνηση, κ. Κουτρουμάνη, επενδύει στο πρωτογενές πλεόνασμα πολιτικά ενόψει και ευρωεκλογών. Τι κινδύνους εμπεριέχει αυτή η τακτική, όταν, μάλιστα, γνωρίζουμε όλοι μας ότι παρόμοιες αντιλήψεις του παρελθόντος μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα;

Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι το αποτέλεσμα μεγάλων θυσιών του ελληνικού λαού, τα πέντε τελευταία χρόνια. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αγνοεί ή να υποβαθμίζει τη σημασία αυτού του ιδιαίτερα θετικού επιτεύγματος. Επίσης, κανένας δεν δικαιούται να σπαταλήσει με οποιονδήποτε τρόπο ένα σημαντικό «κεφάλαιο» που δημιουργείται για τη χώρα και τους πολίτες της. Το πρωτογενές πλεόνασμα αποτελεί σήμερα ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί. Εμείς ως χώρα κάναμε το χρέος μας και με το παραπάνω σε μία από τις βασικές υποχρεώσεις που είχαμε αναλάβει. Τώρα είναι η σειρά των δανειστών να ανταποκριθούν για την επίλυση του μεγάλου προβλήματος του χρέους και να συμβάλουν σε μια αναπτυξιακή πορεία που είναι εντελώς απαραίτητη για να μπορέσουμε να αλλάξουμε σελίδα ως χώρα και να θεραπεύσουμε τις πληγές μας.

Από την άλλη πλευρά, δεν επιτρέπεται να γίνει μια διαχείριση του θέματος, κυρίως η διάθεση του πλεονάσματος, με όρους παλαιοκομματικούς, πελατειακούς και ψηφοθηρικούς. Είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που έχουν ανάγκες, που στερούνται βασικά αγαθά και το διαθέσιμο ποσό είναι εξαιρετικά μικρό σε σχέση με τις ανάγκες αυτές. Δεν θα πρέπει να καλλιεργούνται προσδοκίες περισσότερες από αυτές που μπορούν να ικανοποιηθούν.

Εκτός από το πρωτογενές πλεόνασμα, κοινωνικό πλεόνασμα πιστεύετε πως θα υπάρξει;

Μπορεί να υπάρξει πράγματι κοινωνικό πλεόνασμα και αποτέλεσμα, εάν γίνει σωστός σχεδιασμός και υλοποιηθούν στοχευόμενες πολιτικές για συγκεκριμένες ομάδες που έχουν πληγεί περισσότερο. Μακροχρόνια άνεργοι, άτομα με αναπηρία, ανασφάλιστοι υπερήλικες, άστεγοι, είναι από τους συμπολίτες μας που ζουν την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Από αυτούς θα πρέπει να ξεκινήσουν οι πολιτικές ανακούφισης, με την αξιοποίηση του μερίσματος από το πλεόνασμα και στη συνέχεια να επεκταθούν και σε άλλες ομάδες του πληθυσμού, στη βάση ενός σχεδίου που δημιουργεί ασφαλές δίκτυ προστασίας από τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Ενα πλαίσιο με υπηρεσίες και αγαθά που διαμορφώνουν σταδιακά το εγγυημένο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Η συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ νομίζετε πως θα έχει και περαιτέρω συνέχεια σε άλλους τομείς της πολιτικής, ας πούμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές; Θέλετε να υπάρξει συνέχιση των προσπαθειών των δύο κομμάτων και σε άλλους τομείς;

Το ζητούμενο ήταν και είναι να υπάρξουν συνεργασίες ευρύτερες των κομμάτων μπροστά στα κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Πιστεύω ότι εάν υπήρχε ελληνικό «μνημόνιο», ως αποτέλεσμα της συνεργασίας των πολιτικών κομμάτων του λεγόμενου συνταγματικού τόξου, θα είχαμε απομακρυνθεί από την κρίση και τις συνέπειές της από το 2012. Οι διαφορές μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλες και είναι στοιχείο ευθύνης, μπροστά στο υπέρτατο καθήκον για τη διάσωση της χώρας, η συνεργασία σε κυβερνητικό επίπεδο. Συνεργαζόμαστε, αλλά δεν μπορούμε να ταυτιστούμε και δεν είναι καθόλου εύκολο να διευρυνθεί η συνεργασία σε τομείς, όπως η αυτοδιοίκηση, η πολιτική για την Ευρώπη, το παραγωγικό μοντέλο κ.λπ., που υπάρχουν δομικές διαφορές.

Υπό ποιους όρους θα μπορούσε να συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως άλλωστε λένε και μερικοί συνάδελφοί σας στο ΠΑΣΟΚ, έτσι ώστε να υπάρξει κεντροαριστερή και προοδευτική κυβερνητική πλειοψηφία;

Είναι γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ, μετά την πολύχρονη εμπειρία του στη διακυβέρνηση της χώρας, έχει κάνει την αυτοκριτική του και έχει αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις του, που για πολλά χρόνια κυριαρχούσαν στις επιλογές του ως προοδευτικές και κεντροαριστερές. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναμφισβήτητα στις τάξεις του στελέχη με προοδευτικά σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά. Ομως, η συνισταμένη πολιτική του πλατφόρμα, με την οποία πολιτεύεται, είναι σε διαφορετικό μήκος κύματος. Δεν μπορεί, λοιπόν, να υπάρξει συνεργασία με ένα κόμμα που πιστεύει, ή τουλάχιστον ισχυρίζεται, ότι μπορεί μονομερώς να διαγράψει το χρέος και τα μνημόνια και υπόσχεται με χαρακτηριστική ευκολία πράγματα που είναι αδύνατο να υλοποιηθούν. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να θέσει όρους σε κανένα άλλο κόμμα. Ούτε μπορούμε, όμως, να δεχτούμε όρους από κανέναν. Σεβόμαστε τους πάντες, την ιστορία και τη διαδρομή τους και το ίδιο απαιτούμε και από αυτούς.

Η δημιουργία της Ελιάς με τη συμμετοχή διαφόρων κομμάτων και Κινήσεων θα έχει μέλλον; Τι χρειάζεται, κατά τη γνώμη σας, για να δυναμώσει μια παρόμοια προοπτική;

Οι Κινήσεις αυτές είναι θετικές στον βαθμό που μπορούν να αποδείξουν ότι δεν είναι ευκαιριακές και, άρα, θνησιγενείς. Γίνονται βήματα, αλλά χρειάζονται περισσότερα και όσο το δυνατόν πιο σταθερά. Ενας μεγάλος αριθμός πολιτών, που βρίσκονται στον χώρο της Κεντροαριστεράς, νιώθουν σήμερα πολιτικά άστεγοι και σε πολύ μεγάλο βαθμό δικαιολογημένα. Είναι απογοητευμένοι, είναι θυμωμένοι και πολλοί από αυτούς αναζητούν έναν πειστικό λόγο για να ενταχθούν και πάλι στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Χρειάζεται, επομένως, πολλή δουλειά και κυρίως καθαρό ιδεολογικό και προγραμματικό πλαίσιο.

Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια πρωτόγνωρη πραγματικότητα. Οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς ενωμένες πρέπει να απαντήσουν με σαφήνεια για τα προβλήματα και για την Ελλάδα που θέλουμε να οικοδομήσουμε μετά την κρίση.

Γιατί η ΔΗΜΑΡ δεν είναι διαθέσιμη να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ; Γιατί νομίζετε ότι ακολουθεί αυτόν τον δρόμο ο Φώτης Κουβέλης;

Η ΔΗΜΑΡ πιστεύω ότι, με την αποχώρησή της από την κυβέρνηση, έχασε μια ιστορική ευκαιρία να αποτελέσει μαζί με το ΠΑΣΟΚ τον κεντροαριστερό πόλο της κυβέρνησης. Σήμερα, εξακολουθεί να αντιδρά με φοβικό τρόπο στο άνοιγμα για μια συνεργασία στον ευρύτερο πολιτικό χώρο και φαίνεται να είναι σε αναντιστοιχία με ένα σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος που αναπροσδιορίζεται ως κεντροαριστερό. Θεωρώ, ωστόσο, ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια για συνεργασίες, πράγμα που φαίνεται και από αυτές διαμορφώνονται στις τοπικές κοινωνίες, με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές.