Οἱ συχνές ἐκλογές διέλυσαν τήν οἰκονομία

Πέντε κυβερνήσεις μέσα σέ ἑπτά χρόνια!

Τό Σύνταγμα τῆς χώρας ὁρίζει ὅτι οἱ βουλευτικές ἐκλογές διενεργοῦνται ἀνά τετραετία. Τό
διάστημα αὐτό δέν ἔχει ἐπιλεγῆ τυχαῖα. Στά περισσότερα δημοκρατικά κράτη ἡ
κοινοβουλευτική διάρκεια, ἀπό τήν ὁποία ἐξαρτᾶται καί ἡ κυβερνητική θητεία, εἶναι τετραετής
ἤ πενταετής. Πουθενά δέν εἶναι τριετής ἤ διετής. Διότι, ἁπλούστατα, μέσα σέ μία διετία δέν
μπορεῖ νά ὁλοκληρωθῆ τίποτε. Ἄν οἱ κυβερνήσεις ἄλλαζαν κάθε δύο χρόνια, καμμία πολιτική
δέν θά μποροῦσε νά ἀποδώση, κυρίως δέ στόν τομέα τῆς οἰκονομίας. Τό δεύτερο ἔτος τῆς
κυβερνητικῆς θητείας θά ἦταν κατ΄ οὐσίαν προεκλογικό,μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται στήν
ἄσκηση τῆς πολιτικῆς.

Κλίμα ἀστάθειας

Στήν Ἑλλάδα, μετά τό 2007 ἔχουμε οὐσιαστικῶς ἐκλογές ἀνά διετία. Τό ἔτος ἐκεῖνο οἱ ἐκλογές
ἔγιναν στίς 16 Σεπτεμβρίου. Ἄν εἶχε τηρηθῆ τό Σύνταγμα ὡς πρός τις προθεσμίες γιά τήν
διενέργεια ἐκλογῶν, οἱ ἑπόμενες θα ἔπρεπε νά εἶχαν γίνει στίς 16 Ὀκτωβρίου 2011, ἕνα μήνα
μετά τήν ἐκπνοή τῆς τετραετίας. Ὁπότε οἱ μεθεπόμενες θά ἔπρεπε νά γίνουν τοῦ χρόνου τόν
Νοέμβριο. Ἀντ΄ αὐτοῦ, εἴχαμε μέχρι τώρα τρεῖς ἐκλογικές ἀναμετρήσεις: τόν Ὀκτώβριο τοῦ
2009, τόν Μάϊο καί τόν Ἰούνιο τοῦ 2012. Καί ἤδη ἀπειλοῦνται νέες ἐκλογές τόν Μάρτιο τοῦ
2015, ἄν δέν ἐκλεγῆ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Δηλαδή ἀντί τῶν δύο ἐκλογῶν πού
προέβλεπε τό Σύνταγμα γιά τό διάστημα ἀπό τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2007 μέχρι τόν Νοέμβριο
τοῦ 2015, ἐμεῖς ἐνδέχεται νά ἔχουμε τέσσερεις ἐκλογές! Οἱ συχνές ἐκλογές ἔχουν ὁδηγήσει καί
σέ συχνότερη ἐναλλαγή κυβερνήσεων, γεγονός πού ἐπενεργεῖ ἀρνητικά στήν σταθερότητα
τῆς ἀκολουθουμένης πολιτικῆς.

Ἄν τά πράγματα εἶχαν λειτουργήσει ὁμαλά καί εἶχε τηρηθῆ ἡ κυβερνητική τετραετία, μετά τίς
ἐκλογές τοῦ 2007 ὁ τόπος θά ἔπρεπε νά ἔχη ἀλλάξει τό πολύ μία φορά Κυβέρνηση, αὐτήν
πού θά προέκυπτε ἀπό τίς ἐκλογές πού ἔπρεπε να ἔχουν γίνει τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2011. Ἀντ΄
αὐτοῦ εἴχαμε κατά τό διάστημα αὐτό ἤδη πέντε κυβερνήσεις: Τήν Κυβέρνηση Καραμανλῆ
(ἀπό τόν Σεπτέμβριο 2007 ἕως τον Ὀκτώβριο 2009), τήν Κυβέρνηση Παπανδρέου (ἀπό τόν
Ὀκτώβριο 2009 ἕως τόν Νοέμβριο 2011), τήν μεταβατική Κυβέρνηση Παπαδήμου (ἀπό τόν
Νοέμβριο 2011 ἕως τον Μάϊο 2012), τήν ὑπηρεσιακή Κυβέρνηση Πικραμμένου (ἀπό τόν Μάϊο
ἕως τόν Ἰούνιο 2012) καί τήν Κυβέρνηση Σαμαρᾶ. Δηλαδή ὁ μέσος χρόνος τῆς κυβερνητικῆς
θητείας, ἀντί γιά τέσσερα χρόνια εἶναι μόλις 17 μῆνες!

Ἡ «Ἑστία» δέν ἔχει παύσει νά γράφει ὅτι ἡ μή τήρησις τοῦ ἐκλογικοῦ κύκλου ἐπενεργεῖ
καταστροφικά στήν οἰκονομία. Τά παλαιότερα χρόνια τό κακό ἦταν μικρότερο, ἀφοῦ καμμία
κυβέρνησις δέν εἶχε προσφύγει σέ πρόωρες ἐκλογές στό μέσον τῆς θητείας της, παρά μόνον
λίγους μῆνες πρό τῆς ἐκπνοῆς της –ἐπικαλούμενη ἀνύπαρκτο ἐθνικό θέμα– προκειμένου
νά αἰφνιδιάση τήν ἀντιπολίτευση. Ἡ μεγάλη ζημιά ἔγινε τό 2009, ὅταν ὁ Γ. Παπανδρέου ὡς
ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως ἀπείλησε ὅτι θά ἔρριχνε τήν Κυβέρνηση
Καραμανλῆ στό μέσον τῆς θητείας της, κατά τήν προεδρική ἐκλογή τοῦ 2010. Δυστυχῶς ὁ Κ.

Καραμανλῆς ἐνέδωσε στόν ἐκβιασμό και προσέφυγε ὁ ἴδιος σέ ἐκλογές τόν Ὀκτώβριο τοῦ
2009. Ἄν εἶχε δώσει τήν μάχη μέχρι τέλους, εἶναι ἀμφίβολο ὅτι ἡ Κυβέρνησίς του θά εἶχε
πέσει, ὁπότε θά εἶχαν ἀποφευχθῆ τά δεινά πού ἀκολούθησαν.

8 ὑπουργοί Οἰκονομικῶν!

Ἡ καταστροφή τῆς οἰκονομίας συναρτᾶται εὐθέως μέ τήν ἀπουσία σταθερῆς οἰκονομικῆς
πολιτικῆς. Αὐτό ἀπεδείχθη μέ τόν πιό τραγικό τρόπο τήν τελευταία ἑπταετία, πού ἀντί γιά δύο
κυβερνήσεις εἴχαμε πέντε καί ἀντί γιά δύο ἤ τό πολύ τρεῖς ὑπουργούς Οἰκονομικῶν, εἴχαμε
ὀκτώ! Κατά σειράν: Γ. Ἀλογοσκούφης, Ι. Παπαθανασίου, Γ. Παπακωνσταντίνου, Ε. Βενιζέλος,
Φ. Σαχινίδης, Γ. Ζανιᾶς, Ι. Στουρνάρας, Γκ. Χαρδούβελης. Δηλαδή ὁ μέσος χρόνος θητείας
τοῦ ὑπουργοῦ εἶναι κάτω τοῦ ἔτους. Σέ ἑπτά χρόνια, ὀκτώ ὑπουργοί! Αὐτό δέ, ὅταν στήν
Γερμανία ὁ μέσος χρόνος θητείας τοῦ ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν εἶναι 4,5 χρόνια. Μήν ἀνα-
ρωτιέστε λοιπόν, γιατί διαφέρει τόσο ἡ γερμανική οἰκονομία ἀπό τήν δική μας. Ἐκεῖ
ἐφαρμόζεται σταθερή οἰκονομική πολιτική, ἐνῶ ἐδῶ μεταβάλλεται διαρκῶς.
Κάθε ὑπουργός καταργεῖ ὅ,τι ἔκανε ὁ προκάτοχός του καί κάνει τά δικά του. Σκεφθεῖτε μόνο
τό ἀλλαλούμ με τήν φορολογία ἀκινήτων, πού ἀπό τό 2007 ἔχει ἀλλάξει ἕξι φορές: ΕΤΑΚ,
ἔκτακτη εἰσφορά, ΦΑΠ, ΕΕΤΗΔΕ, ΕΕΤΑ, ΕΝΦΙΑ. Κάθε χρονιά καί μία ἀλλαγή. Ἄραγε πῶς νά
ὀρθοποδήση ἡ οἰκονομία μέ τόσες ἐναλλαγές κυβερνήσεων, προσώπων καί πολιτικῆς; Καί
πῶς να μήν ἐπέλθη νέα καταστροφή, ἄν καί ἡ σημερινή Βουλή διαλυθῆ λίγο μετά τό μέσον
τῆς θητείας της; Γιά τήν ὀξύτατη οἰκονομική κρίση πού ἔπληξε τόν τόπο εὐθύνονται οἱ
συχνές ἐκλογές, τό κλίμα ἀβεβαιότητος καί ἡ ἀπουσία σταθερῆς πολιτικῆς. Οὐδέποτε θά
εἴχαμε φθάσει ἐδῶ, ἄν οἱ πολιτικοί ἐσέβοντο τόν κανόνα τῆς τετραετίας. Τήν ἑλληνική
οἰκονομία διέλυσε τό πολιτικό σύστημα. Καί τώρα, μέ την ἀπειλή διενεργείας νέων ἐκλογῶν, ὁ
ἀρχηγός τῆς ἀξιωμα- τικῆς Ἀντιπολιτεύσεως θέλει νά τήν ἀποτελειώση!__