γράφει ο αρίσταρχος
Έρχεται η Μέρκελ, έ; Κι όλα μοιάζουν φυσιολογικά, ήρεμα, χαρούμενα;
Οι τρεις χιλιάδες πεντακόσιες αυτοκτονίες παράπλευρες απώλειες;
Η πείνα της γειτόνισσας;
Ο νέος με τα δύο πτυχία και τα τρία μεταπτυχιακά που μαραζώνει στην γωνιά πίνοντας τα τρία ευρώ του παππού σε….
καφέ, γραφική εικόνα;
Το ζευγάρι των γέρων συνταξιούχων με τις απομειώσεις της σύνταξης για την αποπληρωμή των κλεμμένων που έμειναν με 300 ευρώ στο χέρι, μαγική εικόνα;
Το κορίτσι που περπατάει στον δρόμο των τριών χιλιομέτρων λιώνοντας παπούτσια και υπομονή, προσπάθεια για χάσιμο βάρους;
Η ψυχοφθόρα πίεση για το σπίτι που πληρώθηκε κατά το ήμισυ και κατοχυρώθηκε υπέρ της τράπεζας λόγω ανεργίας μια απλή τραπεζική συναλλαγή;
Τα όνειρα για μια καριέρα, ένα σπιτικό μια νορμάλ ζωή, παιδιά απλά μια ουτοπία;
Κι όλα μοιάζουν τόσο απλά, τόσο απλοϊκά.
Παίξατε, χάσατε! Πληρώστε! Έτσι κε Σόϊμπλε; Έτσι κα Μέρκελ; Έτσι κοι Σαμαρά, Βενιζένε, Κουβέλη;
Κι εγώ; Γιατί νιώθω πως η επίσκεψη της κυρίας είναι ύβρις. Απέναντι σε μένα, σε σένα, σε όλους;
Μια απάντηση μωρέ τυραννισμένοι και αυθορμήτως για τα κοινά ορκισθέντες;
Τίποτα!
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει ….
Για ποιόν έρχεται η σουλτάνα; Για να ενισχύσει τους υπό κατάρευση;
Αλλοίμονο αν νομίζουν πως καταρρέει ο λαός της Ελλάδας. Καταρρέουν αυτοί και οι εθνοκλέπτες που θα αναζητηθούν κάποια στιγμή και θα αποδοθούν στον λαό για τα περεταίρω.
Όσες φορές κι αν έρθει η Αντζολίνα.
Δεν είστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι. Τυραννούσατε τους πατεράδες μας, τώρα τυραννάτε εμάς. Πανάθεμά σας. Άχρηστοι, έργον άεργον παράγοντες.