Η στρουθοκάμηλος ξεχάστηκε στην άμμο

Κάννες Νοέμβριος 2011. Ο Γιώργος Παπανδρέου ψιθυρίζει στους εταίρους ότι θα οδηγήσει τους Έλληνες σε δημοψήφισμα προκειμένου να αποτρέψει στρατιωτικό πραξικόπημα. Τα νέα μαθαίνονται γρήγορα και στο άκουσμα της είδησης οι αγορές χρήματος και κεφαλαίου τρελαίνονται, οι κερδοσκόποι τρίβουν τα χέρια τους και η Ευρώπη γελάει με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Αθήνα, Σεπτέμβριος 2012. Η επίσημη στρατιωτική ηγεσία διαψεύδει κατηγορηματικά τα…..
σενάρια περί στρατιωτικής επέμβασης επιβεβαιώνοντας ότι ο Γιώργος Παπανδρέου κυβερνούσε την χώρα κλεισμένος μέσα σε έναν δικό του, καταπράσινο, κόσμο.

Στην σκέψη και μόνο της λέξης ‘δικτατορία’ πολλοί ανατριχιάζουν και φτύνουν στον κόρφο τους προσπαθώντας να ξορκίσουν το κακό. Στα αυτιά τους ηχούν ακόμα συνθήματα όπως «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» ή «Δώστε την χούντα στον λαό». Έναν λαό που, σήμερα πια, αρνείται πεισματικά να βγάλει τις τσίμπλες από τα μάτια του και να δει ότι αυτό που φοβάται, το ζει εν αγνοία του.

Τα εκδικητικά και πέραν κάθε οικονομικής λογικής μέτρα και, κυρίως, ο τρόπος με τον οποίο επιβάλλονται, -τόσο με την ανοχή όσο και με την προθυμία της συγκυβέρνησης- μαρτυρούν ότι αυτό που ζούμε δεν είναι παρά μια δεύτερη δικτατορία. Μόνο που τώρα οι στρατιωτικές στολές έχουν αντικατασταθεί από φιρμάτα πανάκριβα κοστούμια και τα τανκς με τα θωρακισμένα αυτοκίνητα υπουργών.

Κατά τραγική ειρωνεία, η φύση των μέτρων που έρχονται θυμίζουν την κομμουνιστική Ρουμανία την εποχή του Τσαουσέσκου. Οι ανάσες μας δεν φορολογούνται (ακόμη), το πόσα παιδιά θα αποκτήσουμε δεν το ορίζει το κράτος (ακόμη), οι μπουκιές μας δεν είναι μετρημένες (ακόμη), οι συναθροίσεις επιτρέπονται (ακόμη) αλλά η καταπίεση και ο προσωπικός εξευτελισμός που υφιστάμεθα μέρα με την μέρα σε συνδυασμό με τον φόβο που έχει φυτευτεί βαθιά μέσα μας είναι πρακτικές που ακολουθούνται σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ποια χούντα, λοιπόν, φοβόμαστε; Ή να το θέσω αντίστροφα: ποια δημοκρατία απολαμβάνουμε τώρα και τρέμουμε μην τυχόν και καταλυθεί; Τι χειρότερο να συμβεί εδώ που έχουμε φτάσει;

http://www.pragmatikotita.gr/