Εκκλησιαστικό γεγονός, η κατάρρευση μιας πρότασης πολιτισμού χωρίς τη θρησκεία

“O Eλληνώνυμος σήμερα έχει αποκοπεί από την ελληνική γλώσσα … Eχουν μεθοδικά νεκρωθεί τα εμπειρικά ερείσματα της ιστορικής του συνείδησης…. ζει τον έσχατο εξευτελισμό της..

μεταφυσικής του παράδοσης με θρησκειοποιημένο το εκλλησιαστικό γεγονός” (Βλέπε, Χ.Γιανναρά, “Τρόικα και κόμματα σε ξένο αχυρώνα”

Κυπριανός Χ :

Ας αφήσουμε τα “ψιλά” για να πάμε στα “χοντρά” όπως τη χοντροκοπιά “του έσχατου εξευτελισμού της μεταφυσικής (του) παράδοσης με θρησκειοποιημένο το εκκλησιαστικό γεγονός”.

Ο αρθρογράφος αποφεύγει να αναρωτηθεί τούτο το απλό : Τι προηγείται, το θρησκευτικό ή το εκκλησιαστικό γεγονός; Η εκκλησία είναι γεγονός και η θρησκεία δεν είναι; Και αν δεν είναι, ας μας πει γιατί η θρησκεία δεν είναι γεγονός; Στραβός είναι, δεν βλέπει;

Η εκκλησία σαν γεγονός δεν είναι μόνο δικό μας “προνομιακό γεγονός”. Το έχουν και άλλοι, όπως και πολλοί άλλοι έχουν παρομοίως το δικό τους προνόμιο στο γεγονός της θρησκείας τους. Εμείς όμως είμαστε οι μόνοι έξυπνοι που ανακηρύξαμε την εκκλησία σε “εκκλησιαστικό γεγονός” για να αποφύγουμε τον κίνδυνο της θρησκείας και της θρησκειοποίησης! Οποίον θαύμα!!
Οι Ελληνώνυμοι έγιναν συνώνυμοι του βλακός και της βλακείας που διέδωσε (εν ονόματι ιδιοτελών και άλλων σκοτεινών συμφερόντων) την ηλιθιότητα της “θρησκειοποίησης του εκκλησιαστικού γεγονότος”. Άφησαν στην άκρη το απλούστατο ερώτημα για να μας πετάξουν μέσα στα σκοτάδια του νου τους . Ποιο το ερώτημα; Η θρησκεία ποιεί εκκλησία ή η εκκλησία ποιεί ψευδώνυμες εκκλησίες γεγονότων και θρησκειοποίησης; Η εκκλησία του κ. Γιανναρά, και ο ίδιος, έχει πάρει στραβό δρόμο εδώ και αρκετά χρόνια. Επιμένει να λοιδωρεί, να μέμφεται, να κακίζει, με υποτιθέμενες θεραπευτικές προθέσεις. Τώρα σαρκάζει συνεπαρμένος από τον επιθανάτιο ρόγχο του ασθενούς, τον οποίο γιάτρευε με δηλητήριο.

Θέλησε αυτός και η παρέα του, να αποφύγουν τη λέξη θρησκεία, να την εξαφανίσουν, και το πέτυχαν. Θρασείς όπως πάντα, γράφουν : “Mακάβρια συναρπαγή, συναρπαστικό να παρακολουθείς πώς πεθαίνει ιστορικά, αφανίζεται, μια πρόταση πολιτισμού που γοήτευσε (τουλάχιστον) την ανθρωπότητα για περισσότερα από χίλια χρόνια”.

Ποια ήταν όμως αυτή η “πρόταση” πολιτισμού; Ήταν πρόταση πολιτισμού εκτός θρησκείας και εντός εκκλησίας! Δηλαδή, εκκλησίας αποκομμένης από κάθε τι που έχει σχέση με τη θρησκεία. Όλα είναι μόνο εκκλησιαστικά και εκκλησία. Τίποτε άλλο δεν υπάρχει πέρα από το εκκλησιαστικό γεγονός. Το οποίο όμως κατέρρευσε για να συναρπάζει τον κ. Γιανναρά. Και γιατί όχι; Διέγραψε τη θρησκεία, στη θέση της έβαλε “το γεγονός” της εκκλησίας, αλλά χωρίς το θεμέλιο της θρησκείας, και η εκκλησία του γεγονότος αποσαθρώθηκε. Γιατί; Διότι η απαλλαγμένη θρησκειοποίησης (sic) εκκλησία είναι ψευδώνυμος εκκλησία.

Η θρησκεία ποιεί εκκλησία φθάνει βέβαια να μην είναι η οποιαδήποτε θρησκεία. Εμείς για αποκεκαλυμμένη θρησκεία μιλούμε πάντα, μιλούμε για τη θρησκεία την οποία σκίαζε ο νόμος της Π. Διαθήκης και αποκάλυψε η Καινή. Αυτή εποίησε την Εκκλησία και μάθαμε τα της θρησκείας μας. Όσο για τη μακάβρια συναρπαγή θανάτου της πρότασης πολιτισμού, που δίδαξε ο κ. Γιανναράς και η παρέα του, είναι ακριβώς διότι παρακολουθούν το δικό τους θάνατο. Αν αυτό τους χαροποιεί, το ίδιο και περισσότερο ενθουσιάζει εμάς.

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *