Μας προσφέρουν θέαμα αντί για κρέας…

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Με αφορμή την συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Άνγκελα Μέρκελ, πρέπει να καταθέσω πως μ’ ενοχλεί αυτό το τακτικό «προσκυνητάρι» του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργού στο Βερολίνο…
Και μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας – αντικειμενικά – να όρθωσε ανάστημα απέναντι στην Καγκελάριο, ωστόσο θα πρέπει να πω ότι με ξένισε το «καλό κλίμα» εκατέρωθεν… Ακόμα και αν δικαιολογείται – εν μέρει – στο πλαίσιο του πολιτικού πολιτισμού, του λεγόμενου πρωτοκόλλου ή του κώδικα ανταπόδοσης της καλής φιλοξενίας… Με ενοχλεί που ο εκάστοτε Έλληνας πρωθυπουργός, είναι υποχρεωμένος όταν πηγαίνει στη Γερμανία να «δίνει αναφορά» στην αρχηγό ενός ξένου κράτους, το οποίο έχει αποδείξει στο διηνεκές, πως μας θεωρεί «υποδεέστερο» λαό από εκείνους…
Γνωρίζω πως το κείμενο μου, είναι εκτός κλίματος και το κυριότερο εκτός πλαισίου, της προσπάθειας σύγκλισης απόψεων ανάμεσα στις δύο πλευρές… Ένα «κλίμα» που εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο διαπραγμάτευσης, που εγκαινίασε η νέα κυβέρνηση… Απ’ όσο αντιλαμβάνομαι, όταν σε μια διαπραγμάτευση χαμηλώνουν οι τόνοι, χαμένος βγαίνει ο λιγότερο ισχυρός… Στην διένεξη μας με τους Γερμανούς, έχουμε να χάσουμε και οι δύο… Αυτό είναι και το μεγάλο λάθος των μέχρι σήμερα κυβερνόντων… Πηγαίναμε στην Ευρώπη με την ψυχολογία, ότι εμείς οι Έλληνες φταίμε για τα πάντα… Ο Τσίπρας – εν μέρει – το άλλαξε αυτό… Ο Βαρουφάκης, έπαιξε τον ρόλο του… Κατά την γνώμη μου καθοριστικό… Για την ακρίβεια τον ρόλο του λαγού… Εκείνου που θα φοβίζει τους «απέναντι», ώστε ν’ αρχίσουν να νοιώθουν μια «πίεση». Μπορεί η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα, στο Βερολίνο να ήταν όντως πολύ καλή, ειδικά σε σχέση μ’ εκείνη των προκατόχων του, αλλά εμένα αυτό το χαμήλωμα των τόνων, με φοβίζει…
Επειδή αντιλαμβάνομαι ότι οι Γερμανοί, θα συνεχίζουν να είναι πολύ αυστηροί μαζί μας, βγάζοντας εκ νέου – μπροστά – το μαντρόσκυλο που ακούει στο όνομα Σόιμπλε. Φοβάμαι πως «κάψαμε» πολύ γρήγορα το «πλεονέκτημα» Τσίπρα… Καλώς ή κακώς η νομενκλατούρα των Βρυξελλών, έβλεπε στο πρόσωπο του Τσίπρα τον «διάολο» της (με αγγελικό πρόσωπο). Μακάρι να βγω λάθος…
Με ενοχλεί όμως ακόμη περισσότερο η κεκαλυμμένη προσήλωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στους σχεδιασμούς των Γερμανών… Βλέπω τη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά, να μην στοιχίζεται στην Εθνική προσπάθεια… Θα έπρεπε κάποιος να πει στον Σαμαρά, ότι η Νέα Δημοκρατία, ΔΕΝ είναι ΠΑΣΟΚ…
Και φυσικά με ενοχλεί η επικοινωνιακή κλωτσιά της μπάλας στην εξέδρα… Την ώρα που οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν ρεύμα, ζεστασιά, φαί, προοπτική ζωής, οι «διαμορφωτές κοινής γνώμης» εκατέρωθεν, ασχολούνται με την ΠΕΡΙΛΑΛΗΤΗ κάθαρση. Μας δίνουν θέαμα αντί για κρέας. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την «κάθαρση»… Απλά είναι άκαιρη και μη εφαρμόσιμη στην παρούσα φάση, ειδικά όταν βγαίνουν αποφάσεις σαν κι αυτή του Παπακωνσταντίνου… Να μπουν «χειροπέδες» στους ενόχους. Πλήρη κάθαρση και τιμωρία όλων όσων μας έφεραν εδώ . Στην παρακμή, στο γκρεμό, στην όχθη του μυθολογικού Αχέροντα. Όχι όμως τώρα… Διότι τώρα, όποιος ασχολείται μ’ αυτό χάνει την ουσία. Δηλαδή την αλλαγή πολιτικής, που θα φέρει ανάσχεση της ανθρωπιστικής κρίσης, ανάπτυξη και αναγέννηση του κοινωνικού φρονήματος… Με επικοινωνία δεν γεμίζει το αδειανό καλάθι της νοικοκυράς…
Υπάρχουν συνεπείς κοινωνικές δυνάμεις που μπορούν να κάνουν τη διαφορά…; Φυσικά και υπάρχουν… Ανέκαθεν υπήρχαν… Δυστυχώς όμως έχουν πιο σιγανή φωνή απ’ αυτή που πρέπει.

akropolipress.gr

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *