Η σκηνή με το …βούτυρο και το «σιωπηρό πραξικόπημα»…

Κομβικής σημασίας για τις πολιτικές εξελίξεις το (τελευταίο) τανγκό στο Παρίσι. Εδραιώνεται η πεποίθηση ότι επαναλήφθηκε η σκηνή με το …
βούτυρο, γεγονός που προδικάζει την ολοκλήρωση της υποθήκευσης του μέλλοντος της χώρας.
Οι Γερμανοί απαιτούν τα πάντα. Σφίγγουν ανελέητα τη θηλιά στον λαιμό την κυβέρνηση των συνεργατών τους στην Ελλάδα, αρπάζοντας όσο περισσότερα μπορέσουν και αδιαφορώντας παντελώς για το βαρύτατο πολιτικό κόστος που θα κληθούν να καταβάλουν εξαιτίας της πολιτικής που τους υπαγορεύουν.
Κάποια «δώρα» που είχαν υποσχεθεί δε θέλουν να τα κάψουν. Θα τα κρατήσουν στο συρτάρι για τη μελλοντική διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Και τούτο επειδή θεωρούν οτι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, εκπλήρωσε την αποστολή της και επί πλέον τελειώνει η κλεψύδρα του πολιτικού της χρόνου.
Αυτή είναι η μοίρα των δοτών κυβερνήσεων, που εν τέλει συναρτούν την τύχη τους με αυτή της στυμμένης λεμονόκουπας.
Στην Ελλάδα συντελείται «σιωπηρό πραξικόπημα». Ετσι χαρακτηρίζει την επέμβαση της Τρόικας στις χώρες της κρίσης ο Γερμανός δημοσιογράφος, Γιούργκεν Ροτ, στο ομώνυμο βιβλίο του, προσθέτοντας:
«Όταν λέω ʻσιωπηρό πραξικόπημαʼ εννοώ ότι γίνονται αλλαγές σε ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, χωρίς τη συμμετοχή του πληθυσμού στις διαδικασίες. Μίλησα με πολλούς επιστήμονες και συνδικαλιστές πριν καταλήξω στον όρο ʻπραξικόπημαʼ και όλοι μου είπαν ότι περί αυτού πρόκειται, ότι αυτό συμβαίνει στην ουσία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία. Μία αλλαγή στην ίδια την κοινωνία».
Ο Γιούργκεν Ροτ είναι ιδιαίτερα επικριτικός προς την Τρόικα. Την κατηγορεί για κοινωνική αναλγησία στις χώρες της κρίσης και για «εκβιαστικούς χειρισμούς», για παράδειγμα στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων. «Αποσιωπούν ότι σχεδόν πάντα οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγούν σε απολύσεις, μισθολογικό ντάμπινγκ και επισφαλείς σχέσεις εργασίας» γράφει. Και υπενθυμίζει ότι, ενώ πριν από τις ευρωεκλογές είχε τεθεί το ζήτημα της λογοδοσίας των ελεγκτών της Τρόικας, προκαλώντας μάλιστα και τη σύσταση διερευνητικής επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έκτοτε το ζήτημα έχει ατονίσει.
Όσο πλησιάζει ο Φεβρουάριος του 2015 και η εκλογή νέου προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή, τόσο εντείνεται η αίσθηση ότι το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα θα υποστεί «τεκτονικές» αλλαγές.

Γράφει ο Μαγια