Λόγοι Αλκίνοης Ηγεσίας

ο Οδυσσείας 39ο δώδεκα γὰρ κατὰ δῆμον ἀριπρεπέες βασιλῆες 390
ἀρχοὶ κραίνουσι, τρεισκαιδέκατος δ’ ἐγὼ αὐτός·
Διότι 12 στον δήμο μεγαλοπρεπείς βασιλείς κρατούν και άρχουν
και 13ος εγώ αυτός….. κυβερνήτης του δήμου κράτους της Ελλάδος…
Η απάντηση αυτή από έναν κυβερνήτη είναι μοναδική στην ελληνική ιστορία και ο μοναδικός κυβερνήτης που αρνήθηκε το μισθό του.

Ολόκληρη η ιστορική επιστολή του Καποδίστρια, όπως τη δημοσίευσε στις 4 Αυγούστου 1829 η «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος» και αναδημοσιεύτηκε στον τρίτο τόμο των «Επιστολών» έχει ως εξής:

«Προς την Δ΄ Εθνικήν Συνέλευσιν

Άργει, 4 Αυγούστου 1829.

Το υπ’ αρ. 9 και από 1 Αυγούστου ψήφισμα, το οποίον μας διεύθυνεν αρτίως η συνέλευσις, προσδιορίζει τα έξοδα του αρχηγού της επικρατείας.

Δι αυτού τούτου του ψηφίσματος η συνέλευσις επέστησε την προσοχήν της εις το ολίγον εκείνο, το οποίον ηδυνήθημεν να πράξωμεν αυτοί καθ’ εαυτούς, δια να αποδείξωμεν ότι οι Έλληνες μόνον με τας θυσίας των, και όχι δια προσωπικών πλεονεκτημάτων, δύνανται να φθάσουν εις τον βαθμόν, τον οποίον υπόσχονται προς αυτούς η εθνική ανεξαρτησία και η ελευθερία.

Ευτυχείς διότι ηδυνήθημεν να προσφέρωμεν δι αυτό το τόσον θεάρεστον έργον τα λείψανα της μετρίας καταστάσεώς μας εις το θυσιαστήριον της πατρίδος!

Μ’ όλον ότι μακράν απέχομεν του να φρονώμεν ότι το έθνος δεν θέλει δυνηθή οψέποτε να μας τα αποδώση, θέλομεν όμως έως τότε να αποφύγωμεν, όσον το δυνατόν, το να καταβαρύνωμεν έτι μάλλον την χρηματικήν του στάσιν, απαιτούντες την απόδοσιν των όσων προκατεβάλομεν.

Δια τον αυτόν τούτον λόγον θέλομεν αποφύγει και ήδη το να δεχθώμεν την προσδιοριζομένην ποσότητα δια τα έξοδα του αρχηγού της επικρατείας, απεχόμενοι,, εν όσω τα ιδιαίτερά μας χρηματικά μέσα μας εξαρκούσιν από του να εγγίσωμεν μέχρι και οβολού τα δημόσια χρήματα προς ιδίαν ημών χρήσιν.

Οψέποτε δε βιασθώμεν εις τούτο, εξαντληθέντων διόλου των ιδιαιτέρων ημών πόρων, τότε θέλομεν καταφύγει εις το δημόσιον ταμείον, πλην μόνον δια τα έξοδα, όσα απαιτεί η εκτέλεσις των καθηκόντων μας.

Αλλά προς τούτο, καθώς μετεχειρίσθημεν άχρι τούδε, απαραλλάκτως θέλομεν μεταχειρισθή και εις το εξής ακριβεστάτην οικονομίαν· καθότι αποστρέφομεθα το να προμηθεύωμεν ημάς αυτούς τας αναπαύσεις του βίου, αι οποίαι προϋποθέτουσι την ευπορίαν, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων, περικυκλωμένοι από πληθύν ολόκληρον ανθρώπων βυθισμένων εις την εσχάτην αμηχανίαν.

Τα αισθήματα ταύτα, τα συναισθάνεσθε, κύριοι, και σεις οι ίδιοι, και το απεδείξατε εμπράκτως, εκτελούντες αμισθί τα καθήκοντα των πληρεξουσίων του έθνους.

Ελπίζομεν ότι, όσοι εξ υμών μεθέξωσι μετά της κυβερνήσεως εις την προσωρινήν Διοίκησιν καθώς και οι λοιποί των πολιτών, όσοι προσκληθώσιν επί τούτω θέλουν γνωρίσει μεθ’ ημών, ότι εις τας παρούσας περιστάσεις οι εν δημοσίοις υπουργήμασι δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγους με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ’ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η κυβέρνησις εις την εξουσίαν της».

Ο Καποδίστριας διέθεσε όλη την περιουσία του για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας κι αρνήθηκε δύο φορές τον οποιοδήποτε μισθό για το αξίωμα του Κυβερνήτη, ενώ ακόμη κι ο αυταρχικός, αλαζόνας και σπάταλος Βαυαρός μονάρχης Όθωνας διέθετε ετησίως, από το 1842, 200.000 δραχμές (ποσό ίσο με σχεδόν 2.000 κατώτερους μισθούς του υπαλλήλου της εποχής) από τη χορηγία του, πριν επιβάλλει περικοπές και φόρους στους Έλληνες…

agorapnica.wordpress.com