θύμιζες τον Διογένη για τις ξάπλες σου, αλλά τελικά σε ονόμασε Επίκουρο, γιατί σε συναντούσε
στο πεζοδρόμιο της οδού Επίκουρου. Εγώ από την αρχή σε είπα “Ψηλό” και έτσι μ’ άκουγες. Κάπου κάπου όταν είχες τα ερωτικά σου χανόταν για μια βδομάδα, αλλά πάντα επέστρεφες δαγκωμένος κι εξαντλημένος για να φας τις κονσέρβες σου και να συνέλθεις. Προχθές δε γύρισες. Έμαθα από ένα γείτονα ότι σε βρήκαν πεθαμένο σε διπλανό σπίτι και σε πέταξαν στα σκουπίδια. Σε φαντάζομαι να πεθαίνει ςχωρίς μιλιά με κείνο το βλέμμα σου κι εγώ να βλέπω τηλεόραση. Κι εσύ να λες: Ευχαριστώ που ακούσατε τους λυγμούς μου”.
http://www.katoci.com/