Μέσα σ ένα αβέβαιο κλίμα, ο Έλληνας ετοιμάζεται για το Πάσχα. Την μεγάλη αυτή γιορτή της Χριστιανοσύνης που βλέπεις ανθρώπους έως και βουρκωμένους στις εκκκλησιές να συμμετέχουν στο Θείο δράμα.
Και το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, το θέαμα πράγματι είναι μοναδικό όταν εκατομμύρια άνθρωποι όλων των ηλικιών, ακολουθούν τον Επιτάφιο ψάλλοντας το “αι γενεαί πάσαι”.
Κι ύστερα, τα πολιτικά μηνύματα. Από τον πρόεδρο της δημοκρατίας, μέχρι τον….
πρόεδρο του τελευταίου κόμματος της Βουλής.
“Εύχομαι η Ανάσταση του Θεανθρώπου, να σημάνει την Ανάσταση και του Ελληνικού λαού που έχει αποδείξει μέσα στους αιώνες την πίστη του και την θέληση, να βγούμε για άλλη μια φορά από τις δυσκολίες”…μπλα μπλα μπλα…
Δεν εκπροσωπώ κανένα γραφείο τύπου πολιτικού, απλά τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια τα χω μάθει απ έξω.
Ο Γολγοθάς του Έλληνα όμως, είναι καθημερινός. Μάλλον για να το θέσω καλύτερα, ο Έλληνας, Σταυρώνεται κάθε μέρα.
Και το περίεργο είναι ότι δεν έχει φθάσει στην κορυφή του Γολγοθά. Δεν προλαβαίνει να φτάσει. Τον Σταυρώνουν οι Γραμματείς και Φαρισαίοι στην πορεία.
Ο Χριστός με τα θαύματά του έκανε τον κόσμο να πιστέψει και να έχει ελπίδα.
Τα χρόνια που πέρασαν ο ελληνισμός απέδειξε ότι χάρη σ αυτήν την πίστη κι ελπίδα κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες.
Μα τα γεγονότα και κυρίως οι πράξεις εκείνων που αποφασίζουν για τις τύχες μας, μας κάνουν κάποιες στιγμές, αυτή την ελπίδα να την χάσουμε.
Κι όλο αναρωτιόμαστε: θα υπάρξει ποτέ ένας Μεσσίας γι αυτόν τον τόπο;
Λένε, στην εποχή μας θαύματα δεν γίνονται. Βλέποντας όμως την καθημερινή πάλη που δίνουμε για να “την βγάλουμε και σήμερα” με όλα αυτά τα …στραβά των κυβερνώντων μας, δε νιώθουμε ότι συντελείται ένα μικρό θαύμα;
Και πού ξέρεις; Μπορεί το Άγιο Πνεύμα να τους φωτίσει και να γίνει τελικά αυτό που όλοι περιμένουμε.
Ίσως τελικά τον Μεσσία, να τον κρύβουμε μέσα μας!
newstoday.gr