Κουκουλοφόροι

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΔΕΝ είναι μόδα-έχει την ιστορία της. Ήρθαν οι Γερμανοί, πλάκωσε ο φασισμός, ζώστηκαν τ’ άρματα (για τους…Άγγλους) πατριώτες, φόρεσε και ο κουκουλοφόρος την…πανοπλία του… Με την κουκούλα μπροστά σε ύποπτους κι ο Γερμανός να περιμένει με το περίστροφο. Κι αν οι μελλοθάνατοι ήσαν πολλοί, στήνονταν τα πολυβόλα.

ΦΥΓΑΝ’ οι Γερμανοί, και ο κουκουλοφόρος παρέμεινε. Άγνωστος, ανενόχλητος και ατιμώρητος. Πέταξε την κουκούλα, συμπαρατάχθηκε με τους…νικητές αλλάζοντας στολή, «ιδεολογία» και αρχηγό και….

Άγνωστος μεταξύ αγνώστων, οσμίστηκε «εγγλέζικο» φαΐ και εντάχθηκε στις συμμορίες της προεμφυλιακής προετοιμασίας.

Για να μην αναπνέει ρουθούνι αριστερού, στην μετεμφυλιακή Ελλάδα. Αφού προηγήθηκε Βάρκιζα και Γιάλτα, που μας έριξε στην…αγκαλιά του Τσώρτσιλ. Για μιαν ακόμα μαύρη σελίδα της νεότερης ιστορίας μας. Να αλληλοσφάζονται έλληνες, και ο κουκουλοφόρος (παντός καιρού) να λουφάζει στο πλευρό του (μελλούμενου) νικητή.

Έχει, βλέπεις, την…ικανότητα να προβλέπει και παίρνει τα μέτρα του. Κι ύστερα; Άρπαξε πόστο στη μετεμφυλιακή μοιρασιά της εξουσίας, κυβέρνησε χωρίς κουκούλα μέχρι τελικής…πτώσεως.

ΤΟ κακό (με τον κουκουλοφόρο) έγινε. Φάνηκε, για μια φορά ακόμα, πως η Ελλάδα-γεννήτρα ηρώων και παλικαριών «παράγει» και δειλούς, άνανδρους και τιποτένιους. Που θα την παρέδιδαν στον εχθρό, με το πρώτο σκαμπίλι.

ΔΕΝ έχουμε Κατοχή και Εμφύλιο, έχουμε κρίση. Ο κουκουλοφόρος ξαναβρήκε τον…εαυτό του κι έπιασε «δουλειά». Χαρούμενος όπως ο λύκος στην αναμπουμπούλα. Και ποιος είναι ο σύγχρονος κουκουλοφόρος (μετά ή άνευ κουκούλας) συνέχεια του παλιού, προσαρμοσμένος στις ανάγκες των καιρών μας και τηρουμένων των αναλογιών;

ΕΙΝΑΙ ο πετροβολητής αναρχικός(;). Ο πολιτικός, μεταμορφωμένος σε ψεύτη που σου κρύβει την αλήθεια. Ποιος άλλος; Ο κλέφτης που τον συλλαμβάνεις απ’ αυτοφώρω και το αρνείται απαιτώντας «κρείσσονες αποδείξεις».

Σκότωνε κάποιος, κάποτε, κι είχε την παλικαριά να παραδοθεί. Δεν κλέβει κάποιος, σήμερα, αλά…Γιάννη Αγιάννη και να ισχυριστεί πως όταν πεινάς το’ χεις χρέος να κλέψεις (όχι να σκοτώσεις). Αμύνονται μέχρι θανάτου, βγάζοντας προς τα έξω την…ανδρεία του κουκουλοφόρου.

ΕΙΝΑΙ κουκουλοφόρος ο υπουργός της μίζας που δεν τη φόραγε όταν τα τσέπωνε και τώρα τη φοράει μη τον αναγνωρίσουμε. Ο κλέφτης, κλεφταράκος και ο απατεωνίσκος της καθημερινότητας που σου κρύβει την αλήθεια, ο ανυπόγραφος των μπλογκς (λιγόστεψαν δραματικά) που βρίζει και κρύβεται, ο ανώνυμος παλικαράς που το βάζει στα πόδια και δεν αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του.

ΠΟΙΟΣ άλλος; Ο κουκουλοφόρος της Χαλκιδικιώτης διαμάχης για τα Ορυχεία. Και, βέβαια, δεν χρειάζεται να το πολυσκεφθείς με ποιον πάει το δίκαιο. Το μαρτυράει η…κουκούλα του.