Το ελληνικό καλοκαίρι…

Κάθε καλοκαίρι ο χρόνος μοιάζει σαν να σου κάνει ένα τεράστιο χατίρι. Να σταματά και να σε κάνει να κοιτάζεις ό,τι δεν μπόρεσες να κοιτάξεις όλον τον προηγούμενο ημερολογιακό χρόνο…….
Ένα γεμάτο φεγγάρι, ένα άδειο ή γεμάτο βλέμμα, ένα βιβλίο που είχες σκοπό να διαβάσεις, κάποια γραφτά που δεν ολοκλήρωσες, μια μουσική που δεν πρόλαβες ν’ απολαύσεις, κάποιους ανθρώπους που δεν πρόλαβες να μιλήσεις, μια αγκαλιά που δεν πρόλαβες να κάνεις, ένα φιλί που δεν πρόλαβες να δώσεις.

Η ζέστη την ώρα που σου τρυπάει το κορμί κάτι βγάζει από μέσα σου σαν ανοιχτήρι που όλον τον προηγούμενο χρόνο είναι αδρανές. Και κοιτώντας το φεγγάρι από μια βεράντα δεν μπορείς παρά να κάνεις τους συνειρμούς που δεν πρόλαβες να κάνεις. «Θα προλάβω;».

Είναι η ανάγνωση και η μετάφραση της κάθε ώρας, της κάθε μέρας αυτή που σε κάνει να απολαμβάνεις το κάθε λεπτό του καλοκαιριού. Σε μια Ελλάδα που ζει όλο και…………………………...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ