Το άλλοθι για το έγκλημα είναι έτοιμο.

Το δημιούργησε με τη συνέντευξή του ο αδελφός του σεπτού πρωθυπουργού μας ο Νικόλαος Α. Παπανδρέου.

« Ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου δεν ήθελε να γίνει πρωθυπουργός, γιατί έχει ήπιο χαρακτήρα.»
Κι έλεγα κι εγώ, γιατί είναι τόσο ενδοτικός στο μεγάλο κεφάλαιο και στους τοκογλύφους ο σεπτός πρωθυπουργός μου; Μήπως γιατί αναγνωρίζει ποια είναι τα αφεντικά του και…
σε ποιους οφείλει υποταγή; Και σε τελευταία ανάλυση μήπως γιατί αναγνωρίζει ποια είναι και η τάξη στην οποία ανήκει; ΄Οοοοοοοοοχιιιιιιιιι! Απλώς είναι «ήπιος χαρακτήρας». Ανατριχιάζουν κι αυτός κι η κυβέρνησή του όταν κόβουν μισθούς και συντάξεις απ’ τους ΄Ελληνες πολίτες. Όταν τους καταδικάζουν στην ανεργία και στην ανέχεια. Λόγω του ήπιου χαρακτήρα τους.
Κλαίνε όταν στέλνουν τα ΜΑΤ να δείρουν τους διαδηλωτές που διαμαρτύρονται, και ο λόγος που κλαίνε δεν είναι τα δακρυγόνα, αλλά ο ήπιος χαρακτήρας τους. Δεν αντέχουν τις σκηνές βίας. Αλλά τι να κάνουν; Οι διαδηλωτές φταίνε που είναι άγριοι.
Υποφέρουν όταν αναγκάζονται να μην κάνουν τίποτα για να πατάξουν τη φοροδιαφυγή που διαπράττουν τ’ αφεντικά τους. Αλλά είπαμε είναι ήπιοι χαρακτήρες. Δεν μπορούν τις συγκρούσεις. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως φταίει κι ο Πάγκαλος. Γιατί ενώ είχε πάρει ένα σιντί απ’ την Ελβετίδα υπουργό με τα ονόματα των φοροφυγάδων Ελλήνων που έχουν τα λεφτά τους στην Ελβετία, απ’ τη χαρά του που θα το έφερνε στην Ελλάδα, δεν πρόσεξε, κάθισε πάνω στο σιντί και το ‘σπασε. Και μετά έκλαιγε ασταμάτητα, και σταμάτησε μόνο όταν του φέρανε μπροστά 100 πιάτα με αστακό και 10 σαμπάνιες για να πνίξει τον πόνο του. Είπαμε έχει ήπιο χαρακτήρα κι αυτός.
Τελικά στην Ελλάδα έχουμε έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση «ήπιου χαρακτήρα».

Αναγνώστης