ΤΟ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟ ΚΕΝΤΡΟ

του Μανώλη Κοττάκη

Διάβασα μέσα σε μια νύχτα το βιβλίο του Νίκου Χιδίρογλου << Πολεμώντας το Καθεστώς >>. Το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον γιατί μας βάζει μια πολύ δύσκολη άσκηση :…
Πως θα αντιδράσουν οι Έλληνες απέναντι σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς ;

Αν και δεν μου αρέσει η υπόθεση του μυθιστορήματος- προυποθέτει προηγουμένως μια ήττα της δεξιάς- θα προσπαθήσω να λύσω αυτή την άσκηση -πρόκληση , αφού προηγουμένως σας παρουσιάσω λίγα στοιχεία για την υπόθεση του βιβλίου.

Ο Νίκος Χιδίρογλου περιγράφει μία Ελλάδα και μια Αθήνα διαφορετική από εκείνη που παραλάβαμε . Μία Ελλάδα σε απόλυτη παρακμή και έναν Ελληνισμό σε πλήρη υποχώρηση.

Μια Αθήνα με εποίκους , μια Αθήνα με οδούς που παραπέμπουν στη επανάσταση του Τσε Γκεβάρα, μια πρωτεύουσα χωρίς θρησκευτικές αργίες , ένα Κοινοβούλιο με εθνοπατέρες που δεν μιλούν ελληνικά, μια Αθήνα με γειτονιές που μυρίζουν ινδικό κάρυ , μια χώρα τις οποίας οι ηγεσίες δεν αγαπούν την ελληνική σημαία και έχουν σχέσεις με την Βενεζουέλα και την Κορέα .

Μια πατρίδα που απολύει τους δασκάλους της επειδή φορούν κονκάρδα με την ελληνική σημαία στο πέτο. Σκηνές από ταινία προσεχώς ; Όχι ακριβώς ! Το σενάριο είναι ο χάρτης, όχι το ταξίδι όπως λέει και ο Ρένος Χαραλαμπίδης !

<< Τους Έλληνες δεν τους κυβερνούσαν Έλληνες αλλά άτομα που ήθελαν να αλλοιώσουν πληθυσμιακά την χώρα >> γράφει ο Χιδίρογλου.

Ο Νίκος ονειρεύεται ένα δεξιό αντάρτικο πόλης που ιδρύεται στο Λονδίνο από διακεκριμένους εκπροσώπους της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας, ένα αντάρτικο που καταφέρνει στο τέλος να ανατρέψει το αριστερό καθεστώς.

Αυτή είναι κοντολογίς η συναρπαστική υπόθεση του βιβλίου που τελειώνει με τους αριστερούς ήρωες του να εγκαταλείπουν -όχι όλοι- την Ελλάδα με ελικόπτερο.

Θεωρώ πως κάποια πράγματα από όσα προβλέπει ο Χιδίρογλου θα συμβούν, αν δεν συμβαίνουν ήδη, και πως κάποια δεν θα συμβούν.

Προειδοποιώ ότι η ανάλυση μου δεν θα είναι η αναμενόμενη. Και τούτο διότι η προσωπική μου πείρα από το ρεπορτάζ μου έχει δείξει τρία πράγματα :

Το πρώτο είναι πως οι αριστεροί της πατρίδας μας δεν είναι μειοδότες , όπως κάποιοι νομίζουμε. Δεν είναι όλοι μειοδότες, εν πάση περιπτώσει.

Ερασιτέχνες που θέλουν να ενταχθούν στο σύστημα είναι στην πλειοψηφία τους. Ισχύει διαχρονικά άλλωστε αυτό στα ΜΜΕ. Το έχουμε δει το έργο : Οι καλύτεροι υπηρέτες του συστήματος είναι οι χθεσινοί αμφισβητίες του ! Χθεσινοί Ρηγάδες και παλαιοί Κνίτες ήταν οι ισχυρότεροι υποστηρικτές του Σημίτη στα Μέσα.

Το δεύτερο είναι ότι δεν πρέπει να ελπίζουμε τόσο πολύ στους φωτισμένους επιχειρηματίες που θα βάλουν λεφτά για να χρηματοδοτήσουν ένα μελλοντικό δεξιό αντάρτικο της πόλης. Που θα βάλουν πλάτη για τον Έλληνα.

Αυτό που μαθαίνω από το ρεπορτάζ είναι ότι τον τελευταίο χρόνο πολλοί από τους επιχειρηματίες στους οποίους ελπίζουμε κάνουν ουρά για να δουν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε λίγο θα τους δείτε να του κάνουν δώρο το σχοινί που θα τους κρεμάσει.

Και αυτό που διδάσκομαι διαβάζοντας την ελληνική ιστορία και ζώντας την ελληνική πραγματικότητα είναι ότι το κεφάλαιο με ορισμένες φωτεινές εξαιρέσεις ( εθνικοί ευεργέτες ) δεν συναρτά τα συμφέροντα του, δεν τα ταυτίζει πάντα με τα συμφέροντα της πατρίδας.

Το γεγονός ότι όλοι τους έτρεξαν να στείλουν τα λεφτά τους στην Ελβετία, όσοι τα είχαν στην Ελλάδα τέλος πάντων, με κάνει πολύ σκεπτικό για το μέλλον.

Το τρίτο πράγμα είναι πως ο αληθινός εχθρός για την πατρίδα μας δεν είναι η Αριστερά όπως νομίζουμε. Εχθρός είναι το Δήθεν Κέντρο το οποίο συνεργάζεται με ένα τμήμα της διεθνιστικής αριστεράς. Αυτός είναι ο αληθινός εχθρός.

Θα είμαι όσο πιο ξεκάθαρος μπορώ :

Στην Ελλάδα σήμερα δρουν δύο αξιακά μπλοκ.

Το πρώτο μπλοκ στο οποίο αναφέρεται ο Χιδίρογλου στο βιβλίο ταυτίζοντας το με την αριστερά μόνον είναι το ρεύμα των ελευθεριακών.

Δεν βρίσκεται μόνο σε ένα κόμμα όπως νομίζουμε. Είναι διάσπαρτο σε περισσότερα.

Ασφαλώς ο κύριος όγκος του βρίσκεται στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν είναι μόνο εκεί . Ελευθεριακούς- φιλελεύθερους βρίσκεις στο Ποτάμι, ελευθεριακούς και φιλελεύθερους βρίσκεις στην Δημοκρατική Αριστερά ( Ρεπούση λ.χ. ) , στο ΠΑΣΟΚ ( τους εκσυγχρονιστές του Σημίτη ) , στην Δράση, λίγοι έχουν απομείνει και στη ΝΔ.

Ελευθεριακούς και φιλελεύθερους βρίσκεις τέλος σε ορισμένες free press εφημερίδες που σύμφωνα με τα wikileaks είναι όργανα της γνωστής πρεσβείας των Αθηνών.

Το ρεύμα αυτό δεν βλέπει την Ελλάδα ως συμπαγές εθνικό σύνολο αλλά ως άθροισμα ατομικοτήτων. Θέλει να κάνει τους μετανάστες με το ζόρι Έλληνες με την αυτόματη παροχή ιθαγένειας και ψήφου.

Θεωρεί την Ελλάδα-καλά το λέει ο Νίκος- χώρα προς εποικισμό και απορρίπτει την λέξη << λαθρομετανάστης >> ως μη πολιτικά ορθή. Στην πραγματικότητα την απορρίπτει γιατί χαρακτηρίζει με ακρίβεια μια παράνομη πράξη, την λάθρα είσοδο αλλοδαπών σε ξένη επικράτεια.

Το ελευθεριακό ρεύμα προπαγανδίζει τον θρησκευτικό αποχρωματισμό. Θέλει την κατάργηση των θρησκευτικών στο σχολείο για τους ορθοδόξους και την κατάργηση της σαρία για τους μουσουλμάνους της Θράκης.

Θεωρεί φυσιολογικό να μεγαλώνουν μικρά παιδιά με ζευγάρια ομοφυλοφίλων λες και τα παιδιά είναι κομφόρ για φιγούρα , ενώ απεχθάνεται τις παρελάσεις, εκτός από το gay pride !

Δεν είναι μόνο η Αριστερά εκφραστής αυτού του ιδιόρρυθμου δυτικού μπλοκ λοιπόν. Είναι και άλλοι.

Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του ρεύματος το οποίο θα επιδιώξει να αποτυπωθεί πλήρως στις ευρωεκλογές είναι ο πολυπολιτισμός και η δικτατορία της πολιτικής ορθότητας.

Είναι η υιοθέτηση της διαβρωτικής για το ελληνικό έθνος ατζέντας των Αμερικανών Δημοκρατικών .

Ατζέντας καλής για μια κοινωνία σαν αυτήν αλλά ικανή να διαβρώσει ένα έθνος χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα στην περίπτωση μας.

Είναι η προσχώρηση σε βολικές θέσεις για τα ξένα συμφέροντα, ειδικώς στα εθνικά θέματα όπως Το Μακεδονικό, το Αιγαίο, τα Σκόπια και η Θράκη.

Πυρήνας αυτής της σε εισαγωγικά φιλελεύθερης πολιτικής είναι η επιβολή. Προσοχή : Η επιβολή , όχι η επιλογή.

Επιβολή είναι ο συνωστισμός της Σμύρνης. Επιβολή η κατάργηση του θρησκεύματος στις ταυτότητες και η απόπειρα κατάργησης των θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία.

Επιβολή η μαζική νομιμοποίηση μεταναστών και η παροχή υπηκοότητας στα παιδιά τους από την ημέρα της γέννησης τους.

Επιβολή η άποψη ότι πρέπει να καταργηθεί ο θρησκευτικός όρκος στα δικαστήρια αντί της επιλογής που έχουμε σήμερα να ορκιστούμε στον θεό ή στην συνείδηση μας.

Με αυτό το ρεύμα αγαπητοί φίλοι, αγαπητέ Νίκο είμαστε αντιμέτωποι τώρα. Σήμερα. Σε χρόνο ενεστώτα. Όχι σε κάποιο μυθιστορηματικό αύριο.

Το δικό μας ρεύμα δεν βασίζεται στην ψευδεπίγραφη ατομική επιλογή και ελευθερία αλλά στην ορθόδοξη δογματική πίστη και στην εθνική ταυτότητα.

Εμείς δεν θεωρούμε την σημαία πανί αλλά σύμβολο.

Δεν θεωρούμε το σταυρό αντικείμενο, αλλά τα άγια τοις αγίοις που παραπέμπει σε ηθικά ζητήματα της ύπαρξης μας.

Πιστεύουμε ότι με τα θεολογικά σύμβολα δεν πρέπει να πειραματίζεσαι να τα σέβεσαι. Και αυτά και εκείνον που τα έχει και κάνει την προβολή της ύπαρξης του μέσα από αυτά.

Εμείς δεν θεωρούμε την Εκκλησία εχθρό αλλά συνιδρυτή του νεότερου ελληνικού κράτους.

Η παρουσία της στην τελετή ορκωμοσίας του κοινοβουλίου έχει στην ρίζα της την ιστορία μας, όχι στις πεποιθήσεις μας .

Στους παπάδες ορκίστηκαν πίστη οι αγωνιστές του 21. Στους παπάδες όρκισε τους αντάρτες του ο Παύλος Μελάς. Τον παπα-ανυπόμονο είχε δίπλα του στο πλευρό του στο βουνό ο αριστερός Βελουχιώτης.

Η Εκκλησία χάρισε την περιουσία τους στους ακτήμονες πρόσφυγες του 1922. Η Εκκλησία αντικατέστησε το κράτος με την ίδρυση γραμματοδιδασκαλείων στην μεταεπαναστατική εποχή . Τα ομολογούν και οι δικοί τους Κώστας Κωστής και Γιώργος Δερτιλής .

Και σε τελική ανάλυση η Ορθοδοξία είναι πιο φιλελεύθερο και ανεκτικό δόγμα και από τους προτεστάντες της Μέρκελ και από τους καθολικούς και τα σχολεία τους .

Σέβεται περισσότερο τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, δεν είναι ασφυκτική επιτρέπει την λύση τους όταν έρθει η φθορά ενώ την υπηρετούν πρόσωπα από τις λαικές τάξεις όπως οι παπάδες που κρατούν όρθια τα χωριά. Το άρθρο 3 του Συντάγματος που κάποιοι θέλουν να αναθεωρήσουν προστατεύει τους τίτλους του Πατριαρχείου μας.

Και μην ξεχνάμε ότι ο Χριστιανισμός είναι μέρος της ευρωπαικής ταυτότητας. Η Ευρώπη κατάλαβε τον εαυτό της μόνον όταν το Ισλάμ κάλπασε μέχρι έξω από την Βιέννη.

Το ίδιο ισχύει και για την οικογένεια. Η οικογένεια δε είναι συντηρητικός θεσμός. Είναι προοδευτικός θεσμός.

Είναι παράγων κοινωνικής συνοχής- στηρίζει τον άνεργο.

Σκεφτείτε πόσοι νέοι ζουν με την σύνταξη του παππού.

Είναι θεσμός οικονομικής ανάπτυξης και παραγωγικό κύτταρο της οικονομίας.

Το δικό μας το ρεύμα σέβεται το διαφορετικό αλλά δεν θέλει να επιβάλλει το διαφορετικό.

Δεν είναι εχθρικό στους νόμιμους μετανάστες αλλά απαιτεί να σέβονται την κυρίαρχη κουλτούρα, το νόμο και την τάξη της χώρας που τους φιλοξενούν.

Πιστεύει σε έναν έξυπνο πατριωτισμό και δεν έχει πρόβλημα με την λέξη παράδοση γιατί προέρχεται από το ρήμα << παραδίδω >>.

Αν θέλετε να δώσουμε συνοπτικά το ορισμό αυτού του εθνικού ρεύματος που περιγράφει ο Χιδίρογλου στο βιβλίο του είναι σα να λέμε :

<< Εντάξει αδειάσατε τις τσέπες μας. Μην πειράζετε όμως το θεό μας. Μην πειράζετε την ιστορία μας. Μην μας λέτε πως είμαστε άλλοι. Αφήστε τους ήρωες μας στην ησυχία τους. Πάψτε τα πειράματα με την γλώσσα. Και το κυριότερο : Είμαστε χριστιανοί χωρίς ντροπές και πατριώτες χωρίς αναστολές >>.

Προσοχή : Πατριώτες, όχι εθνικιστές. Διότι όπως λέει ο Ρεζίς Ντεμπρέ ο πατριώτης είναι ένας άνθρωπος υπέρ, ο εθνικιστής ένας άνθρωπος εναντίον.

Υποστηρίζει ο Νίκος ότι αυτός ο πόλεμος με τους ελευθεριακούς – διαφωνώ με τον όρο << αριστεροί αλήτες >> που χρησιμοποιεί – επίκειται.

Δεν επίκειται. Είναι σε εξέλιξη από το 1996. Ξεκίνησε με τον εκσυγχρονισμό , τα Ίμια και τις ταυτότητες.

Συνεχίζεται με μέρος του ΣΥΡΙΖΑ- δεν είναι όλοι οι αριστεροί το ίδιο, επιμένω – που φθάνει να προσφέρει και τη Νομαρχία Ροδόπης σε μουσουλμάνο για να κερδίσει τις ψήφους του Προξενείου . Που βλέπει και αναγνωρίζει εθνικές μειονότητες μέσα στην χώρα. Δυστυχώς , για να θυμηθώ μια φράση από τα << Ματωμένα χώματα >> η πατρίδα δεν καλοπερνά στο στόμα τους.

Ο Πόλεμος αυτός θα κορυφωθεί με το Ποτάμι αγαπητοί. Είναι το δήθεν κέντρο που σας έλεγα. Διαβάστε τις θέσεις του και θα καταλάβετε.

Ενδεικτικά μία :Τις σχέσεις μας με την Αμερική και την Ρωσία , λέει το Ποτάμι , πρέπει να τις βλέπουμε μέσα από την ιδιότητα του Ευρωπαίου Πολίτη, όχι του Έλληνα Πολίτη. Και ως γνωστόν η Ευρώπη θέλει τους Κινέζους στον Πειραιά και τους Ρώσους στην ΔΕΠΑ.

Αγαπητοί φίλοι ας μελετήσουμε την ιστορία διαχρονικά.

Όλες οι μεγάλες ανωμαλίες στο πολίτευμα μας διαχρονικά και όλες οι μεγάλες μειοδοσίες στα εθνικά θέματα έγιναν από το επιτήδειο κέντρο. Ο Εμφύλιος άρχισε το 43 με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Τα Ιουλιανά το 1965 με τους γνωστούς πρωταγωνιστές. Τα Ίμια το 1997.

Το κέντρο που έβαζε την Αριστερά με την δεξιά να αιματοκυλιστούν για να εκμεταλλευτεί πολιτικά τα δάκρυα και το αίμα είτε για λογαριασμό του είτε για λογαριασμό ξένων προστατών .

Η δεξιά παράταξη στην νεότερη πολιτική ιστορία δεν βαρύνεται ούτε με παράδοση εδάφους ούτε με την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, oύτε με παράδοση ηγέτη εθνικού απελευθερωτικού κινήματος στους διώκτες του . Ούτε και η Αριστερή. Το δήθεν κέντρο όμως ναι.

Οι πολιτικές ταυτότητες του μέλλοντος θεωρώ ότι θα περάσουν μέσα από αυτές τις νέες διαχωριστικές γραμμές αυτών των δύο ρευμάτων.

Εμείς δεν πρέπει να περιοριστούμε σε αμυντικό παιχνίδι για να υπερασπιζόμαστε την εθνική ταυτότητα με σημερινούς όρους.

Το θέμα του << Ποιοι είμαστε >> απασχολεί όλα τα έθνη. Τους Αμερικανούς που κινδυνεύουν από τους Ισπανόφωνους. Θυμηθείτε το βιβλίο του Χάντιγκτον. Απασχολεί τους Γάλλους. Ο Σαρκοζί είχε συστήσει Υπουργείο Εθνικής Ταυτότητας. Οι Άγγλοι μιλούν για την Βρετανικότητα.

Εμείς πρέπει να βγούμε επιθετικά με την ευκαιρία της αναθεώρησης του Συντάγματος. Πρέπει μέσα στις νέες συνθήκες πρέπει να ορίσουμε τον Έλληνα και την Ελλάδα ξανά .

Οφείλουμε να ανακτήσουμε την ψυχή μας.

Δυστυχώς δεν χάσαμε μόνο το αξιόχρεο ! Χάσαμε και την ψυχή μας !

Η αποκατάσταση της εικόνας του Έλληνα και των ελληνικών αξιών , η κατοχύρωση της προστιθέμενης αξίας που παράγουν οι ελληνικές λέξεις στον νέο κόσμο, η νέα αυτοπεποίθηση πρέπει να είναι βασικά ζητήματα της νέας ατζέντας .

Θέματα εθνικής ταυτότητας είναι

-Τα λουκέτα στις έδρες νεοελληνικών σπουδών στα ξένα πανεπιστήμια

-η διεθνής ονομασία της χώρας. Οι πρωταθλητές μας έχουν επιλέξει στις φανέλλες του το Hellas

-H προστασία της γλώσσας και τα greeklish στα κινητά τηλέφωνα

-Η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας για την απονομή ιθαγένειας.

-Το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων

– Η κατοχύρωση του brand name για εκατοντάδες ελληνικές λέξεις που γίνονται αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευση ανά τον κόσμο.

Καταλήγω : Η νέα πολιτική πρόταση που θα αναμορφώσει την κεντροδεξιά παράταξη πρέπει να έρθει από τα κάτω. Με βιβλία όπως του Χιδίρογλου, με πολιτικές παρεμβάσεις, με συντεταγμένο τρόπο. Με εμπροσθοφυλακή το λαικό στοιχείο .

Η αιμομικτική ελίτ που έχει αναλάβει τα ηνία και αναπαράγεται αναξιοκρατικά τόσο μέσα στο κράτος όσο και στις διάφορες εκφάνσεις της δεξιάς παράταξης (μείζονες αλλά και ελάσσονες) έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα :

Είναι μακριά από την λαική ψυχή.

Γι αυτό συμφωνώ με τον Νίκο, η ώρα είναι τώρα, χρειάζεται ανταρτοπόλεμος, αλλά ιδεολογικός. Αυτό που ξεχωρίζει τις ηγεσίες από τις αρχηγίες είναι το θάρρος. Αυτό πρέπει να δείξει η γενιά μας . Θάρρος.

logiastarata.gr