Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω…

Της Νατάσας Φίλιππα

Βλέμμα περιγελαστικό, ύφος γεμάτο ειρωνεία, χλευαστική διάθεση…
Ο άνθρωπος τελικά, πρέπει να ανήκει στην κατηγορία των πιο άγριων θηρίων στη φύση! Το συμπέρασμα αυτό, έρχεται να ενισχύσει από την μια πλευρά, η ευκολία με την οποία κατακρίνουμε τους…
.

…συνανθρώπους μας, για τις –κατ’ εμάς- «ανάρμοστες» πράξεις τους και από την άλλη, η δυσκολία με την οποία αφήνουμε να βγει απ’ το στόμα μας καλή κουβέντα για τον άλλο.
Προτιμάμε να «βλέπουμε» το σκουπίδι στο μάτι του γείτονα και να παραβλέπουμε το δικό μας. Προτιμάμε πάντα να μιλάμε με μεγάλη ευκολία για τα λάθη των άλλων και να «καμουφλάρουμε» τα δικά μας. Έχουμε την κακή συνήθεια να ασκούμε έντονη κριτική στους άλλους, χωρίς ποτέ να ενδιαφερόμαστε για τις πιθανές αιτίες που εξώθησαν τον άλλο να προβεί σε μια πράξη μη αποδεκτή από την κοινωνία. Αποφεύγουμε να κοιτάξουμε σε βάθος τα πράγματα και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουν καλοί ή κακοί άνθρωποι, ηθικοί και λιγότερο ηθικοί, αλλά απλώς άνθρωποι, με αδυναμίες και κόμπλεξ, με καλά και κακά βιώματα, με καλή και κακή διαπαιδαγώγηση. Άνθρωποι που εκτός από το σώμα τους, πολλές φορές νοσεί η ψυχή τους και μάλιστα κάποιες φορές αυτή –όπως αποδεικνύουν αρρωστημένες συμπεριφορές- νοσεί σοβαρότερα!
Δυστυχώς, μας διακατέχει μια αφοριστική ή ακόμη χειρότερα, κανιβαλιστική διάθεση έναντι των συνανθρώπων μας. Πολλά είναι τα παραδείγματα γύρω μας, τα οποία έρχονται να μας πείσουν για του λόγου το αληθές. Μας έδωσε κάποτε «τροφή» με τις επαγγελματικές της επιλογές και την υπερέκθεσή της στα ΜΜΕ –η τραγουδίστρια του δημοτικού τραγουδιού- Έφη Θώδη και εμείς κοντέψαμε να την «φάμε» ζωντανή! Χώρισε η Μενεγάκη, σπεύσαμε όλοι –νιώθοντας μια ιδιόρρυθμη τέρψη- να μάθουμε γαργαλιστικές λεπτομέρειες για το διαζύγιό της και φυσικά να βγάλουμε συμπεράσματα για το ποιος ευθύνεται και σε τι. «Έσκασε» το dvd της Τζούλιας και τρέξαμε όλοι να το αγοράσουμε, για να κριτικάρουμε αφενός, την Τζούλια, ως γυναίκα, κατά πόσο δηλαδή παραμένει καλλονή και χωρίς τα ρούχα της και αφετέρου, για να κατακρίνουμε τον άνθρωπο Τζούλια, για την προσωπική της επιλογή να πρωταγωνιστήσει σ’ ένα ροζ βίντεο.
Επικριτική συμπεριφορά επιδεικνύουμε σε όλους και σε όλα. Από το προκλητικό ντύσιμο της γειτόνισσας μας, έως την απόφασή της να χωρίσει με το σύντροφό της. Από το αυτοκίνητο που αγόρασε η φίλη μας, μέχρι τον τρόπο που περπατάει στο δρόμο. Ειδικά στην περιφέρεια η κριτική είναι ιδιαιτέρως σκληρή ή και αδέκαστη πολλές φορές. Δεν σε συγχωρούν ποτέ και για τίποτα! Σου «φορούν» απλώς μια ταμπέλα –όταν δεν ανταποκρίνεσαι στα δικά τους στάνταρτ- και σε «σταυρώνουν» καθημερινά μέσα από ένα ανελέητο «κους-κους».
Είναι η στιγμή που μέσα στο μυαλό μας, τα προσωπικά μας σφάλματα «πάνε» περίπατο, είναι η στιγμή που νιώθουμε οι απόλυτοι κριτές του κόσμου! Όχι όμως και του εαυτού μας! Είναι φοβερά υποκριτικό να «μαστιγώνουμε» με τις κρίσεις και τις επικρίσεις μας τους άλλους, την ίδια στιγμή που κι εμείς δεν διάγουμε βίο «αγίου» σ’ αυτόν τον πλανήτη. Είναι εξαιρετικά απάνθρωπο να κοιτάζουμε περιφρονητικά τον διπλανό μας για τα σφάλματα και τις επιλογές του, όταν κι εμείς οι ίδιοι κάνουμε λάθη, για τα οποία μάλιστα επιζητούμε την επιείκεια των γύρω μας. Την ρήση «μην κρίνεις, για να μην κριθείς», φαίνεται να την αγνοούμε παντελώς!
Λίγες ημέρες μας απομένουν μέχρι το Άγιο Πάσχα… Ας «μαλακώσουμε» όλοι λίγο τις καρδιές μας! Ας γίνουμε περισσότερο συμπονετικοί και λιγότερο επικριτικοί έναντι των συνανθρώπων μας!