Μπήκαν στη πόλη οι οχτροί- Η συνέχεια..

Πάντα στην πατρίδα μας είχαμε εχθρούς. Τους αντιμετωπίσαμε. Με όλους τους δυνατούς τρόπους . Στον αιώνα που πέρασε , Τούρκοι , Ιταλοί , Γερμανοί, μετά Εγγλέζοι Χούντα..
Όλοι εχθροί φανεροί… Τους βλέπαμε .. Τους αναγνωρίζαμε.. Νιώθαμε τη βρωμιά ,τη σκο-τεινιά της ψυχής τους.. Τ’ άδικο να πετάγεται σαν λόγχη απ’ τα κόκκινα μάτια τους και να μας ματώνει τα όνειρα..
Μα εμείς όρθιοι.. Πιασμένοι χέρι- χέρι .. Στα βουνά και στις πόλεις.. Να δίνουμε τη μάχη της ζωής.. Τη μάχη για το Φως.. Τη δικιά μας μάχη..
Ο καθένας απ’ το….
δικό του μετερίζι..
Ο δάσκαλος με το σκοροφαγωμένο, παλιό μα πεντακάθαρο κουστούμι. Απ’ την ξύλινη έδρα στο σχολειό. Καλλιεργώντας αργά με υπομονή και σταθερότητα τα μικρά μας όνειρα και τις ελπίδες του ‘Εθνους.
Ο παππούς , η γιαγιά κι οι γονείς. Με τις χαρακιές του ήλιου στα τίμια τους πρόσωπα. Να δείχνουν τον δρόμο της ζωής. Με τον ιδρώτα της καθημερινότητας να γίνεται χαμόγελο ευωδιά κι αξία για το μέλλον .
Οι εργάτες στα καμίνια να λιώνουν τα μέταλλα. Και μαζί μ’ αυτά και τις αλυσίδες της ομη- ρίας, της απανθρωπιάς, της δουλείας.
Κι όταν χρειάστηκε.. 1940-45,.. 1967-74.. ‘Ολοι μαζί .. Μια Ψυχή.. Ένα Σώμα.. Μια φωνή..
….ΟΧΙ …
Δεν τα κατάφεραν λοιπόν οι εχθροί.. Απέτυχαν .. Με πάταγο.. Η οργή που τινάχτηκε σα λάβα μέσα απ’ τα μάτια του Λαού τους κατέκαψε..
Στη μάχη ,οι αξίες μας πιο βαριές .. Απ’ τα τανκς και τις οβίδες τους.. Γίνανε τ’ αθάνατο νερό.. Που τους έπνιξε..
‘Ησαν όμως κι άλλοι.. Οι κρυμμένοι.. Με το «σβησμένο» με τη κουκούλα πρόσωπο και το χέρι του καταδότη… Αισχροί κι άθλιοι φονιάδες .. . Ενός Λαού που πάντοτε μαχόταν και μάχεται.. Πεθαίνοντας όρθιος για τη λευτεριά .. Χωρίς να σκύβει.. Με το βλέμμα αγέρωχο και στραμμένο στο δίκιο και την ανθρωπιά..
Κι αυτοί μαζί με τους άλλους ..
Να σέρνονται στις Σκιές.. Να φτύνουν το δηλητήριο της προδοσίας πάνω μας.. Στο σώμα της αιώνιας και Λεύτερης Φύσης.. Να θέλουν κι αυτοί να μας φυλακίσουν στο δικό τους σκοτάδι..
Κι αυτοί νικήθηκαν .
Μα ασφαλείς ,μη αναγνωρίσιμοι ,μέσα απ’ τη προδοτική τους κουκούλα ,τη κουκούλα του καταδότη στη Γερμανική κατοχή ,συνέλαβαν το σχέδιο για την νέα υποδούλωση..
Δεν τα κατάφεραν με τους Ιταλούς στην Πίνδο..Δεν τα κατάφεραν με τους Γερμανούς στο Ρούπελ , στη Κρήτη,στα Καλάβρυτα και στη Καισαριανή..
Δεν τα κατάφεραν με τη Χούντα , και το Βασιλιά..
Γιατί ; Ήσαν αναγνωρίσιμοι.
Τι έπρεπε λοιπόν να κάνουν; Να μπουν στη Πόλη μας κρυφά. Απ΄ τη πύλη της προδοσίας. Οι νέοι Εφιάλτες, που ποτέ δεν έλειψαν απ το τόπο μας ,την μαστόρεψαν καλά. Με ρόλους φτιαγμένους στη λεπτομέρεια.. . Όχι, δεν ήταν ανάγκη πια να φορέσουν ξανά την κουκούλα του καταδότη . Μ’ αυτήν οι προδότες των πατριωτών στα χρόνια της Γερμα-νικής κατοχής ,ένιωθαν ασφαλείς. Την ίδια ασφάλεια νιώθουν σήμερα κι εκείνοι που ενσαρκώνουν τους ρόλους.. Κρυμμένοι καλά πίσω και μέσα σ’ αυτούς… Χωρίς να αναγνωρίζονται, ούτε αυτοί ούτε το Σχέδιο της φρικτής τους προδοσίας.Ένα σχέδιο εκφυλισμού των τίμιων αγωνιστών της ζωής. Των δι-κών μας ηρώων. Από «πολιτικά όντα»,σε πελάτες. Από «δημιουργοί ιστορίας», σε αδιάλ- λακτους κι αλίμονο ανελέητους γενίτσαρους των ανέντακτων παλιών τους συντρόφων. Ένα σχέδιο που βούλιαξε τη κοινωνία «στη φάρμα των ζώων».
Σύμμαχος των οχτρών στο ξεκίνημα, αμέσως μετά τη Χούντα, το φουσκωμένο απ’ τη λαϊκή οργή συναίσθημα.. Ναι. .. Η συναισθηματική φόρτιση του Λαού μετά τη δικτατορία, μετά τη προδοσία στη Κύπρο αφάνισε τη Λογική. Τριάντα χρόνων συσσωρευμένη οργή, προσμο-νή κι ελπίδα .. Αντίσταση στο Φασισμό, ΕΑΜ, εμφύλιος, κυριαρχία των δοσίλογων, φυλα-κές, εξορίες εκτελέσεις, μετανάστευση, αποστασία, χούντα ,βασανιστήρια, ξανά φυλακές Πολυτεχνείο ,Κύπρος,.. Συναίσθημα τριάντα χρόνων..Που θέριεψε .. Και ξέσπασε… Η Λογική ήταν αδύνατο να το συγκρατήσει.. Να το δαμάσει..
Κι ο Λαός στον μεγάλο του ενθουσιασμό , δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει πίσω απ’ το πρώτο ρόλο που φτιάξαν οι οχτροί ,το παλιό του γνώριμο. Δεν μπόρεσε να δει στο πρόσωπο του βολευτή τον καταδότη με το «σβησμένο πρόσωπο».Δεν κατάφερε να διακρίνει ότι αυτοί που ετοίμασαν και ψήφισαν μετά τη Χούντα το Σύνταγμα της Ολιγαρχίας, στα χρόνια που οι δικοί μας ήρωες μέτραγαν τη λευτεριά με βασανιστήρια ,εκτελέσεις και εξορίες, εκείνοι λούφαζαν στην Γαλλία και στην Αμερική.Δίνοντας τη μόνη μάχη που γνώριζαν καλά..Τη μά- χη στα ξενυχτάδικα και στη καλοπέραση..
Έτσι οι οχτροί μπήκαν στη πόλη..
Καλά κρυμμένοι.. Μέσα στους ρόλους..Με τις ιαχές της νίκης.. Με τις ψεύτικες υποσχέσεις.. Σχεδιάζοντας και πραγματοποιώντας λίγο-λίγο το σημερινό μας εφιάλτη..
Είδαν οι οχτροί ότι την αντίσταση του Λαού,γεννούσε ο ιδρώτας της δουλειάς.. Στα χωρά-φια ,στα γιαπιά ,στις μηχανές και στα καράβια. Ο ιδρώτας που σφυρηλατούσε καθημερινά στις ψυχές των ανθρώπων το οχυρό του δίκιου της ελευθερίας και του ανθρωπισμού. . «Άιντε είπαν , στους αγωνιστές της ζωής.. ‘Ωρα να ξεκουραστείτε.. Νικήσατε.. Παρατήστε τα χωράφια και τις μηχανές κι ελάτε στις θέσεις που φτιάξαμε για σας.. Για να τιμήσουμε τον αγώνα σας».. Κι οι αγωνιστές πήγαν.. Βρήκαν θέσεις, βρήκαν χρήμα χωρίς το κόπο του χω-ραφιού, χωρίς τον ιδρώτα τ’ αμονιού, χωρίς το νόστο της ξενιτιάς, χωρίς το άγχος για την επιβίωση στη καθημερινότητα..
Μα ήσαν θέσεις χωρίς αντικείμενο εργασίας..«Μπράβο.. Είπαν στους οχτρούς.. Εύγε σας.. Χαλάλι στους αγώνες μας και στο αίμα που χύθηκε. Στα χωράφια μας όμως ,έμειναν οι γο-νείς κι οι παππούδες μας.. Εμείς τους ξεκουράζαμε .. Τώρα τι θ’ απογίνουν; Μη φοβάστε γι αυτούς ,ήταν η απάντηση των οχτρών.. Στις πλατείες των χωριών σας, φέραμε ξένους. Για ένα κομμάτι ψωμί θα σας κάνουν όποια εργασία θέλετε. Εσείς απλά να περνάτε καλά. Σε κάθε εκλογική μάχη όμως,περιμένουμε από σας ένα πράγμα:Να σηκώνετε ψηλά το λάβαρο του κόμματος».
Ο δεύτερος ρόλος των οχτρών είχε φτιαχτεί. Το κομματικό δίχτυ, π’ απλώθηκε παντού κι έκρυψε τον ήλιο .. Έκρυψε τις ελπίδες.. Γιόμισε με αδιαλλαξία ένα τόπο που γέννησε τη πολιτική και τη Δημοκρατία. Ότι κι αν συνέβαινε στη χώρα, δύο πράγματα έπρεπε να σω-θούν.. Όχι η χώρα.. Μα το κόμμα .. Και βέβαια τ’ άκοπο χρήμα.
Οι ρόλοι ενσαρκώθηκαν από τους εφιάλτες της διπλανής πόρτας. Με την ασφάλεια που τους παρείχε η κουκούλα της προδοσίας,έδρασαν και δρουν ανελέητα.Το ύψος της αλαζο-νείας ,του θράσους αλλά και των καταθέσεων εκατομμυρίων ευρώ κάνει τη ζήτηση για τις θέσεις των ρόλων τεράστια. Από τον ρόλο του προ ιστάμενου της εφορίας μέχρι τον ανάλο-γο ρόλο στις πολεοδομίες.. Κι ανάμεσά τους κάποια θρασίμια να προδίδουν αντί πινακίου φακής απ’ τα γραφεία του υπουργείου Παιδείας.
Τι περιεχόμενο είχε αυτή η προδοσία; Γιατί έγινε; Η απάντηση είναι απλή.Δεν έπρεπε ο τίμιος αγρότης που εκφυλίστηκε με το σχέδιο των οχτρών ,από πολιτικό όν σε αδιάλλακτο και χειραγωγημένο κομματικό στέλεχος , να έχει πρόσβαση στη Μνήμη των Αξιών.Στη Γνώ-ση..Για να ξεχάσει τις ρίζες του, τους αγώνες των προγόνων του. Για να μην μπορεί να κρίνει .
Κι αυτός ο στόχος δυστυχώς πραγματοποιήθηκε..
Πώς; Ενεργοποιήθηκαν οι «εφιάλτες» στο Υπουργείο της Παιδείας. Δούλεψαν φτιάχνοντας τον Νέο Μεσαίωνα.Τα σχολειά ανοικτά ,μαύρη τρύπα της κριτικής ικανότητας , μα η γνώση απ’ έξω.Γνώριζαν καλά πώς η κριτική ικανότητα αποκτάται από μαθήματα στη Γλώσσα και στην Ιστορία..
Με ανάλυση κειμένων και ιστορικών γεγονότων που σφράγισαν τη θεμελίωση του Ανθρώ-που..
Με κείμενα που μιλούν για την έννοια της κοινωνίας. Την κοινή προσπάθεια δηλαδή για την επιβίωση.Με συστατικό της το Δίκιο σαν ανταπόδοση χωρίς βία..
Με κείμενα που ορίζουν τη Πολιτεία σαν την αναγκαία οργάνωση της κοινωνίας για να πραγματοποιηθεί ο μέγας σκοπός της επιβίωσης όλων..
Με κείμενα που μιλούν για τα Δικαιώματα που κατακτήθηκαν πριν φτιαχτεί η Πόλη-Κρά- τος στην Αρχαία Ελλάδα..
Με κείμενα που μιλούν για την Ελλάδα της ακμής χωρίς Δούλους…
Με ανάλυση και ερμηνεία ιστορικών γεγονότων που επαληθεύουν τη θεμελίωση του Ανθρώπου.. Όπως η αιώνια πηγή έμπνευσης των Θερμοπυλών..
Όπως η γέννηση της Δημοκρατίας , του αθλητισμού και των επιστημών..
Όπως ο έλεγχος των Δήμων και της Συγκλήτου στη Ρώμη από τον Πρίγκηπα.Τον εκλεγμέ- νο αρχηγό του στρατού..Όπως τα γεγονότα στα οποία οι πρίγκηπες από την Ιλλυρική κα-τάργησαν τη Δημοκρατία. Και πολέμησαν με μίσος κάθε τι ελληνικό επειδή απλά ασκούσε έλεγχο στην εξουσία τους.Θρησκεία, Σχολές, πολιτεία..
Όπως τη καταστροφή των ελληνικών πόλεων-μνημείων από τα γερμανικά φύλα του Αλά-ριχου με διαταγή του βασιλιά ,τη κατάργηση των Ολυμπιακών αγώνων ,τη καταστροφή των μνημείων στην ανατολή από τους δήθεν μοναχούς του έπαρχου του βασιλιά ,του Κυνήγι-ου..
Όπως τη δολοφονία της Υπατίας, το κλείσιμο στα 529 των Σχολών ,τον έλεγχο της Εκκλησίας από τη Μοναρχία,τη Στάση του Νίκα και την εγκαθίδρυση από τις Σκιές των πολιτικών συμ- φερόντων, του χιλιόχρονου πρώτου Μεσαίωνα..
Όλα αποκρύπτονται..
Κι αντί γι αυτά.. Ατελείωτες ώρες παπαγαλίας.. Για ασήμαντα γεγονότα..Και γραμματικές και συντακτικό.. Να μισήσουν τα παιδιά τη Γνώση και τη Γλώσσα..
Και ήρθε η ώρα για τον ρόλο που στεγάζει όλους τους άλλους..Τους ρόλους των ελεγ- χόμενων Μ.Μ.Ε. Εφημερίδες, τηλεοπτικοί σταθμοί, ραδιόφωνα.Όλα στο παιγνίδι. Της εξαπάτησης, της προπαγάνδας και της διαφθοράς.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο βρεθήκαμε στη δεινότερη θέση μας στη νεώτερη ιστορία..Με τους οχτρούς να είναι μέσα στα τείχη.. Να δημιουργούν τριάντα πέντε χρόνια τώρα,με επιτυ- χία στη κοινωνία αδιαφορία χαλαρότητα , απαξίωση , ομηρία και πνευματική σύγχυση.. Και ξαφνικά με τη χρεωκοπία .. Το απότομο ξύπνημα.. Το ξάφνιασμα.. Το σάστισμα.. Το μούδιασμα..
Όλοι αναρωτιούνται τι πρέπει να κάνουμε.. Αλήθεια, τί;..
Το πρώτο να επαναφέρουμε με ερωτήματα τη Λογική στη κοινωνική και πολιτική μας κα-θημερινότητα..
Αν τα καταφέρουμε ,στη συνέχεια να αναλογιστούμε ο καθένας από μας τις δικές του ευθύνες.. Άς δούμε λοιπόν τα ερωτήματα και τις απαντήσεις.
1.Υπάρχουν στον ιδιωτικό τομέα εταιρείες που προσλαμβάνουν περισσότερους υπαλλή-λους από όσους χρειάζονται; Όχι. Η ερώτηση είναι αστεία.
Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις προσλαμβάνουν πάντα λιγότερους . Σε ποσοστό περίπου 30%. Δηλαδή αν χρειάζονται 100 υπαλλήλους προσλαμβάνουν 70, με την προοπτική αυτοί οι 70 να προσφέρουν εργασία για 100
2. Ας υποθέσουμε όμως ότι υπάρχει μία τέτοια εταιρεία. Προσλαμβάνει λοιπόν περισσότε-ρους υπαλλήλους από όσους χρειάζεται .Σε ποσοστό 25%-30 % . Δηλαδή αν η εταιρεία χρειάζεται 70,προσλαμβάνει κι άλλους 30,έτσι να βρίσκονται… Χωρίς να έχουν έργο .. Τι κάνουν αυτοί ; Απλά παρουσιάζονται το πρωί, φτιάχνουν το καφεδάκι τους, κουτσομπο-λεύουν κάνουν τα ψώνια τους ,και περιμένουν «κατάκοποι» τη μεσημεριανή ώρα αναχώ-ρησης… Αυτά βέβαια δεν συμβαίνουν. Υποθετικά μιλάμε Σαν ανέκδοτο.. ‘Η σαν αστείο.. Θα κατόρθωνε η εταιρεία αυτή να επιβιώσει; Φυσικά όχι. Το αντίθετο μάλιστα . Θα χρεω-κοπούσε.
3.Ας συνεχίσουμε το ανέκδοτο… Το αστείο… Υπάρχει χώρα που θα έκανε το ίδιο και θα αναπτυσσόταν ; Προφανώς ούτε σε ανέκδοτο. Ούτε σε αστείο.
4.Μήπως όμως αυτό το αστείο συμβαίνει ; Τριάντα χρόνια τώρα.. Στη δικιά μας χώρα ;
Δυστυχώς είμαστε η μοναδική χώρα στο κόσμο, στην οποία οι μισοί περίπου εργαζόμενοι ανήκουν στο Δημόσιο ,στους Δήμους και στις ΔΕΚΟ.(1.200.000 εργαζόμενοι). Πόσοι από αυτούς έχουν αντικείμενο πολύωρης καθημερινής εργασίας; Λιγότεροι από τους μισούς . ‘Όταν βγήκαμε απ’ την δικτατορία είχαμε 200.000 υπαλλήλους σ’αυτές τις κατηγορίες. Η διαφορά είναι τεράστια. ’Ας δεχθούμε ότι χρειαζόμαστε τους διπλάσιους ,ή τους τριπλάσι-ους . Περισσεύουν 600.000 «δήθεν» υπάλληλοι. Γιατί «δήθεν;»Αν κάνετε μια βόλτα στο ΙΚΑ , στο Δήμο της περιοχής σας, και μετά σ’ ένα Υπουργείο ,ας πούμε στο υπουργείο του Πολιτισμού ,και χαζέψετε για λίγο τους υπαλλήλους θα καταλάβετε πολύ καλά τι εννοού-με με τον όρο «δήθεν εργασία».Αν πάτε μια άλλη μέρα σε ένα γιαπί, σε μια βιομηχανία ,σ’ ένα λατομείο ,σε μια τράπεζα τις ημέρες πληρωμών των συντάξεων, ή σ’ ένα αγρό όταν καλλιεργείται, τότε θα διαπιστώσετε τι εννοούμε με τον όρο «εργασία».
5.Πόσο κοστίζουν οι «δήθεν» εργαζόμενοι ; Κατ’ ελάχιστον, 24 δις το χρόνο. (600.000*40.000 E/δήθεν εργαζόμενο,με την ασφάλιση του). ‘Αρα σε 15 χρόνια το έλλειμμα που οδήγησε τη χώρα μας στη χρεωκοπία φτιάχνετε.
6.Από πού πληρώνονται όλοι αυτοί; Φυσικά από τον Δημόσιο προ-υπολογισμό.Δηλαδή από τον ιδρώτα των πραγματικά εργαζομένων.
7.Υπάρχουν αυτά τα χρήματα; Όχι.
8.Τότε που τα βρήκαν για να πληρώνουν; Άρχισαν να παίρνουν Δάνεια. Χρεώνοντας τη χώρα.
9.Ποιοί τα πήραν; Αρχικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ,(πώς μπορούμε να ξεχάσουμε το καταπληκτικό «Τσοβόλα δώστα όλα») μετά της Ν.Δ, ξανά του ΠΑΣΟΚ, πάλι της ΝΔ.
10.Πώς διορίσθηκαν όλοι αυτοί; Μα φυσικά με μέσον. Οι διορισμένοι με εξετάσεις είναι τόσο λίγοι ,που απλά αποτελούν την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
11.Μήπως ανήκουν και στις κομματικές οργανώσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων ; Αν δεν ήσαν γιατί να τους διορίσουν.
12.Οι διορισμένοι γνώριζαν την προέλευση των χρημάτων με τα οποία αμείβονταν ; ‘Όχι.
13.‘Εχουν επομένως ευθύνη για τη χρεωκοπία της χώρας; ‘Όχι. Αφού δεν γνώριζαν.
14.Πώς πείστηκαν οι αγρότες να αφήσουν τα χωράφια τους και να δεχθούν θέσεις χωρίς αντικείμενο εργασίας; Θέσεις δηλαδή , σε κάποια δημόσια υπηρεσία;
‘Ηταν το σχέδιο τέτοιο. Προσέφεραν στους αγωνιστές της Ζωής, την ευκαιρία να κερδίσουν χρήμα εύκολα, χωρίς ιδρώτα.Και φυσικά κανείς δεν είπε όχι.Καμάρωναν μάλιστα. Και υμνούσαν το κόμμα που τους έδωσε ψωμί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο λαός λίγο –λίγο άρχισε να πετάει στο καλάθι των αχρήστων την πίστη , την αξία αν θέλετε ότι τα αγαθά αποκτού-νται με κόπο. Και βουλιάζοντας «στη φάρμα των ζώων» άρχισε να μοιάζει χωρίς να το παίρνει είδηση ,μ’ αυτούς που τον διόριζαν. Μ’ αυτούς που τον έμαθαν στο άκοπο χρήμα. Μ’ αυτούς που χρεωκόπησαν τη χώρα.. Μ’ αυτούς που τον βρίζουν τώρα και τον αποκα-λούν ‘κοπρίτη’, για να του μεταβιβάσουν τη δικιά τους ευθύνη για τη κατάντια. Για να χει το κεφάλι κάτω.. Από ντροπή.. Για να μη ζητήσει ευθύνες.. Για να μην επαναστατήσει.. Για να μη τους κρεμάσει στη Πλατεία στο Σύνταγμα όπως τους αξίζει .
15.Καλά οι κυβερνήτες δεν γνώριζαν ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο η χώρα θα χρεωκοπήσει; Φυσικά και το γνώριζαν.
16. Τότε γιατί το έκαναν; Α)Διότι και οι ίδιοι πλούτιζαν από τη διαπλοκή και Β) Στόχευαν σε κάτι ακόμα πιο μεγάλο. Στη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για να παραμένουν σταθερά στην εξουσία. Βασικός μοχλός ο ρόλος των κομματικών οργανώσεων. Με αυτές δεν υπάρχει πια λογική . Μόνο συμφέρον. Ο διορισμός . Το άκοπο χρήμα. Και η σιωπή…. Το συμφέρον του Κόμματος , γίνηκε συμφέρον της Χώρας. Και οι χιλιάδες των κομματικών , ο κυματοθραύστης των αντιδράσεων του ανένταχτου Λαού… Φτιάχτηκε κατ’ αυτόν τον τρό-πο, το σκηνικό του σύγχρονου παραλογισμού και της αδιαλλαξίας… Και δυστυχώς για μας οι άθλιοι κυβερνώντες φαίνεται προς το παρόν ότι τα κατάφεραν. (Είμαστε τόσο καιρό σε συνθήκες χρεωκοπίας και κυβερνούν άνετα)
17.Επί τέλους ,δεν φοβούνται τις αντιδράσεις του Λαού; Εδώ γελάνε…Μα για ποιές αντι-δράσεις μιλάς; Οι αντιδράσεις του λαού είπαμε επηρεάζονται από τα Κόμματα. Και οι κομματικές ηγεσίες διόριζαν και διορίζουν.. . Και οι διορισμένοι πάντα σιωπούν..
18.Τότε ,δεν φοβούνται τα Κόμματα της Αριστεράς ; Γελάνε πάλι… ‘Εχουν φροντίσει γι αυτό με τον καλύτερο τρόπο.Τι νομίζετε ότι κάνουν στο Υπουργείο της Παιδείας; Γνωρίζοντας οι οχτροί, ότι η αριστερά αναφέρεται αρχικά στο ανένταχτο κομμάτι του Λαού, είναι βέβαι-οι ότι το έργο της είναι δύσκολο.
Γιατί; Επειδή απλά μόνο οι 30 από τους 100 Έλληνες έχουν μείνει ανένταχτοι.. Φοβούνται φυσικά ότι μπορεί και μ’ αυτούς να προκαλέσει εξέγερση. Φρόντισαν λοιπόν να σκοτει-νιάσουν το τοπίο στο χώρο του πνεύματος.
Επινόησαν και πραγματοποίησαν τον Σύγχρονο Μεσαίωνα.
Πώς; Χρόνια τώρα τα Σχολειά είναι ανοικτά μα η γνώση απ’ έξω. Κατάφεραν με κατάλληλο σχεδιασμό στη Παιδεία να αφαιρέσουν από τον μέσο ‘Ελληνα το κριτήριο της επιστήμης. «Για να είναι μια θεωρία σωστή πρέπει να την αληθεύει η πράξη». Να μη μπορεί ο μέσος Έλληνας να κρίνει.. Να είναι εύκολο θύμα της προπαγάνδας και των υποσχέσεων.
Οι καημένοι οι φίλοι μας ,οι αριστεροί, οι δικοί μας σύντροφοι.. Χρόνια τώρα ,τα ίδια… Να καλούν σε διαμαρτυρίες ,σε απεργίες, σε κινητοποιήσεις, και το αποτέλεσμα; 6%-10%
Να παλεύουν να αγωνιούν, να φωνάζουν, …και το αποτέλεσμα το ίδιο ..6%-10% … Να αποκτούν ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.. Εφημερίδες .. Περιοδικά… Κι όμως να μην αλλάζει τίποτε.. 6%-10%..
Και σε κάθε εκλογική μάχη να ελπίζουν: «τώρα θα το δείτε .. ‘Εφθασε η ώρα.. Ο λαός θα μας εμπιστευθεί.. Δεν μπορεί μετά απ’ όλα αυτά να μην κατάλαβε.. Τρέμει το χέρι των ψη-φοφόρων, μα θα μας ψηφίσουν. Θα πυκνώσει τις δικές μας γραμμές.. Είναι βέβαιο .. Το Κεφάλαιο με τους εκπροσώπους του χρεωκόπησαν τη χώρα.. Τώρα θα ξυπνήσει το αιώνιο σύμβολο, και μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς». Και δυστυχώς πάλι στα ίδια 6%- 10%
Και να μη μπορούν να αντιληφθούν με τίποτα, μα με τίποτα ,το απλούστατο. «Αφού η υπόθεση δεν ευδοκιμεί, δεν περπατάει στο Λαό, αφού δηλαδή διαψεύδεται από τα γεγο-νότα ,είναι Λάθος.. Ας την αλλάξουμε λιγάκι».. .. Σύντροφοι δεν το λέμε εμείς. Η επιστήμη το λέει. Μη τα βάζετε δηλαδή με μας.. Και δεν μιλάμε για την θεωρία του Δίκιου του εργάτη για το ρόλο του Κεφαλαίου, για την ισότητα ,την ελευθερία ,τον ανθρωπισμό… Μιλάμε για τον τρόπο που θέλετε να τα εφαρμόσετε .. Για τη πρακτική σας στη καθημερινότητα… Όλα θέλετε να τα κάνετε μόνοι σας. ‘Εχετε δίκιο μόνο εσείς κι όλοι εμείς απλώς δεν σας καταλαβαίνουμε.
Δεν μπορείτε όμως να αποφασίζετε για όλα.
Για τον εργάτη ,τον αγρότη ,τον ναυτικό τον επιστήμονα, για μας.. Για όλα.. Και μείς υποφέ-ρουμε.. Δεν μας λυπάστε;.. Δεν βλέπετε ότι το μόνο που καταφέρατε, κι αυτό με εξαιρετική αποτελεσματικότητα ήταν η διάσπαση των δυνάμεων του λαού;.. Αυτών που απέμειναν ανένταχτοι.. Από τη διάβρωση … Από τα κόμματα της εξουσίας που μας λεηλατούν… Των δυνάμεων που ήθελαν και θέλουν όσο τίποτα στο κόσμο τη μεγάλη Αλλαγή;.. Αυτή που είναι και το δικό σας μοναδικό όνειρο…. Δεν ζητάμε να σας κλέψουμε τη δόξα.. Ζητάμε τη ζωή μας.. Να την αποφασίζουμε εμείς .. Στα απλά κύτταρα της Δημοκρατίας. Στους τοπικούς συλλόγους. Των 20 και 30 εργαζομένων. Με την ευθύνη των αποφάσεων να βαραίνει τους ώμους μας . Να μας ενεργοποιεί. Και να μας βγάζει στο δρόμο όπως ονειρεύεστε. Μακριά από την ολιγαρχική στη πράξη διαδικασία των Συνελεύσεων, στις οποίες 60 αποφασίζουν για τους 600,προκαλώντας αδιαφορία και ωχαδελφισμό.
Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε χωρίς εμάς ,ούτε χωρίς τη βοήθειά σας. Θα γίνει με ενεργοποίηση όλων . Δηλαδή με Ενότητα. ’Η διαφορετικά με Συμπαράταξη.
19.Είναι η απεργία λύση; Βέβαια. Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ.
20.Με τον ίδιο τρόπο θα παλέψει ο εργάτης στη Βιομηχανία κι ο καθηγητής;Oχι.
21.Γιατί; Το Σχέδιο του Υπουργείου «Παιδείας» είναι να σπείρει άγνοια, και να θερίσει δούλους. ‘Ένα σχολείο κλειστό διευκολύνει τα σχέδιά τους. Ρίχνει επί πλέον την ευθύνη για την άγνοια των μαθητών ,στους καθηγητές. Πρέπει λοιπόν στην εκπαίδευση τα σχολεία να μένουν ανοικτά τις μέρες των απεργιών. ΟΙ καθηγητές να απεργούν απ’ το πρό-γραμμα του Υπουργείου, και να διδάσκουν αυτά που επιμελημένα το Υπουργείο κρύβει.
Π.χ, Για τα Κοινωνικά Δικαιώματα. Για την έννοια του ανθρώπου ως κοινωνικού ή πολιτικού όντος. Για τους λόγους που το Σύνταγμα είναι Ολιγαρχικό αναλύοντας με παραδείγματα τα άρθρα 44 ,60 και 61. Για το δίκαιο σαν ανταπόδοση χωρίς βία (Ησίοδος,’Εργα και Ημέραι 274-280) όπως και για τον τρόπο που αυτό καταγράφεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για την έννοια δηλαδή του αθλητισμού, που γεννήθηκε στη πατρίδα μας για να δαμάσει να τιθασεύσει την έμφυτη επιθετικότητα , τη βία ή τον Άρη μέσα μας που λένε κι οι τραγικοί μας ποιητές.Για την Ελλάδα της Ακμής χωρίς δούλους ( Ηρόδοτος,Ερατώ 137). Για τις αξίες της ελευθερίας ,του δίκιου και επομένως του Ανθρωπισμού μέσα σε μεγάλα ιστορικά γεγο-νότα, όπως στην αιώνια πηγή έμπνευσης των «Θερμοπυλών».. Για την απαγόρευση κοπής νομίσματος και πλούτου, και για τη κοινωνική πραγματικότητα των «ομοίων» στη Σπάρτη… Που γέννησαν στα χρόνια εκείνα σε μια απ’ τις φωτεινότερες στιγμές στην παγκόσμια ιστορία τις Θερμοπύλες… Και τόσα άλλα .. Που επιμελημένα κρύβουν …
Επιπρόσθετα, θα έπρεπε τα χρήματα της απεργίας να διατίθενται στους απολυμένους με Ταμείο που θα δημιουργηθεί . Π.χ Εάν απεργούσαν 50.000 καθηγητές για δύο μέρες,με τα Σχολειά μας κλειστά, θα επέτρεπαν στη κυβέρνηση της εξαπάτησης και της χρεωκοπίας, να διαχειρισθεί τα χρήματα της απεργίας ,περίπου 5.000.000 Ε .Αντίθετα με τη συγκεκρι-μένη πρόταση τα χρήματα αυτά ,θα ήσαν στα χέρια των καθηγητών και θα μπορούσαν να διατεθούν και να απαλύνουν την αγωνία και το άγχος της επιβίωσης για χιλιάδες απολυ-μένους.
22.Στη Γερμανία και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες η Τεχνική Εκπαίδευση αρχίζει από τη Πέμπτη του Δημοτικού. Στην Ελλάδα απουσιάζει. Γιατί;
Για τον ίδιο λόγο που οι κυβερνήτες της διαφθοράς έπεισαν τους γονείς ,τριάντα χρόνια τώρα, ότι όλα τα παιδιά πρέπει να πάνε στο Πανεπιστήμιο..( Και μετά φυσικά ο πολυπόθη-τος διορισμός.. Με τον γνωστό τρόπο.. Το κόμμα, ο αντιπρόσωπος, αρχικά μια συμβασού-λα ,μετά αορίστου χρόνου, και τσουπ… νάτο το άκοπο χρήμα.. Και άσε τους άλλους να αγωνίζονται για τα Δικαιώματα, για ισότητα, ανθρωπισμό .. Ας τους να δίνουν εξετάσεις.. Γενικά.. ας τους…)
Θαυμάστε υποκρισία.. Στη χώρα μας ,όλοι οι ‘Ελληνες στο μέλλον ,θα είναι γιατροί, ή δι-κηγόροι ,ή μηχανικοί ,ή οικονομολόγοι. Στη χειρότερη περίπτωση καθηγητές και δάσκαλοι..
Δεν ρώτησε βέβαια κανείς..Τη γη, ποιοι θα την οργώνουν; Ποιοι θα θερίζουν; Ποιοι θα αλέθουν; Ποιοι θα φτιάχνουν το ψωμί ; Ποιοι θα εκτρέφουν τα ζώα; Ποιοι θα αρμέγουν; Ποιοι θα φτιάχνουν το γάλα ,το τυρί ,το γιαούρτι; Ποιοι θα υφαίνουν, ποιοι θα φτιάχνουν τα ρούχα και τα παπούτσια μας; Ποιοι θα κτίζουν, θα βάφουν, θα σοβατίζουν; Ποιοι θα περνούν υδραυλικές ,και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις; Ποιοι θα γίνουν ξυλουργοί και σιδεράδες;….Μα φυσικά οι παρακατιανοί.. Οι δύστυχοι .. Οι ξένοι.. Που τους έφεραν παράνομα και πλημμύρισαν τον τόπο… Χωρίς καν να μας ρωτήσουν..
Θαυμάστε σχεδιασμό… Μια χώρα χωρίς τεχνίτες…
Θαυμάστε αλαζονεία , ύβρη… Μια χώρα από «επιστήμονες».
Είναι δυνατόν μια τέτοια χώρα να επιβιώσει; Φυσικά Όχι.
Η Τεχνική Εκπαίδευση είναι ανάγκη για ένα τόπο, για ένα Λαό. Ο Λαός τη χρειάζεται περισσότερο από τη Γενική. Χωρίς το δικηγόρο ,και τον οικονομολόγο ζεις. Χωρίς τον αγρότη και κτηνοτρόφο ,όχι. Χωρίς φάρμακα ,μπορείς. Χωρίς τροφή όχι..
Στον Ελληνικό Πολιτισμό μάλιστα υπάρχει ανάγκη σύγκλισης της Τεχνικής και της Γενικής Εκπαίδευσης ,στο Πανεπιστήμιο. Μακριά από διαχωρισμούς των μαθητών σε κατηγορίες επιτυχημένων στη μια και αποτυχημένων στην άλλη. Αλλά με επιβράβευση των ξεχωριστών ικανοτήτων και στη μια και στην άλλη… Και με χειροκρότημα.. Για να μπορέσουν τα παιδιά και μέσα από αυτά ο Λαός μας, να επιβιώσει.. Όπως επιβίωσε για χιλιάδες χρόνια … Ακόμη και έτσι… Σαν βασιλιάς , σαν άναξ των εργασιών με τα χέρια… Σαν χειρώναξ..
Γιατί απλούστατα δεν είναι η εργασία ντροπή.. «Αεργίη το όνειδος» ..
23.Τελικά ποιοί κυβερνούν αυτή τη χώρα; Ο Λαός, τα κόμματα με τις οργανώσεις τους ; ‘Η οι τριακόσιοι της Βουλής και τα μεγάλα συμφέροντα;
Αν κυβερνούσε ο Λαός , δεν θα χρεωκοπούσαμε. ‘Η θα είχαν τιμωρηθεί παραδειγ-ματικά οι υπεύθυνοι . Με τη πρόκληση ενός Δημοψηφίσματος.. Για το Μνημόνιο,για την ΟΝΕ, για την δραχμή, για τις ευθύνες, για το ασφαλιστικό.. . Αν κυβερνούσε ο Λαός.. ‘Όμως το άρθρο 44 του Συντάγματος δεν επιτρέπει στο Λαό να προκαλέσει Δημοψήφισμα για κανένα θέμα, επομένως και για τη χρεωκοπία.
Αν κυβερνούσαν τα κόμματα, θα έπρεπε οι αντιπρόσωποι να πραγματοποιούν τα προγράμματα που ψηφίζονται από τα Συνέδρια. ‘Όμως το Σύνταγμα απαλλάσσει τους βουλευτές μας, από οποιαδήποτε δέσμευση. Μπορεί δηλαδή στο Συνέδριό του ένα Κόμμα να αποφασίζει μια σειρά έργων ανάπτυξης για την επαρχία και αυτά να είναι Προεκλογικές δεσμεύσεις. Μόλις όμως εκλεγούν οι Αντιπρόσωποι, το άρθρο 60,τους επιτρέπει να εξαπα-τήσουν και το σύνολο των συνέδρων, και τον ίδιο τον Λαό που τους χρυσοπληρώνει για να πραγματοποιήσουν αυτά ακριβώς τα έργα, και ψηφίζουν στη Βουλή «κατά συνείδηση» όχι. Και αν θελήσουν οι εξαπατηθέντες να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να ασκήσουν διώ-ξεις στους απατεώνες, τότε θα διαπιστώσουν ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ. Γιατί ; Απλούστατα.. Το ίδιο το Σύνταγμα το απαγορεύει με το άρθρο 61.Επομένως ποιοι κυβερνούν ; Μα φυσικά οι εμπνευστές του Ολιγαρχικού μας Συντάγματος. Οι κύριοι- κύριοι βουλευτές μας. Τα καμά-ρια μας.. Και τα μεγάλα συμφέροντα που διαπλέκονται μαζί τους … Τόσα χρόνια τώρα….
24. ‘Αρχουν λοιπόν λίγοι. Δηλαδή Ολιγαρχία. Το πολίτευμα όμως ονομάζεται «Δημοκρα-τία». Γιατί;
Προφανώς οι ολιγαρχικοί μας ηγέτες θέλουν να μπερδέψουν το Λαό.Το έχουν επιτύχει μάλιστα με φάρμακο τη διάβρωση σε μικρές καθημερινές δόσεις.Στα Σχολειά με καλλιέρ- γεια άγνοιας. Στα Μ.Μ.Ε με προπαγάνδα και εκπομπές τηλεοπτικών σειρών και θεαμάτων του τίποτα . Στις κομματικές οργανώσεις με διορισμούς ,και εθισμό στο άκοπο χρήμα.. Με ένοχη σιωπή που τυλίγει τα πάντα .. Με απόκρυψη… Με παραπληροφόρηση.. Κατάφεραν λοιπόν , τα καμάρια μας , οι «επίσημοι υβριστές μας»,να ονομάζουν οι αδαείς με σιγουριά μάλιστα, την αισχρή τους διακυβέρνηση «Δημοκρατική». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, κάθε φορά που προκαλούν μια συμφορά στο Έθνος,θυμούνται τη Δημοκρατία.Δρέποντας λοιπόν τους καρπούς της χρόνιας διαβρωτικής τους καλλιέργειας, μοιράζουν τις δικές τους ευθύνες ,που αλλού; Στο Λαό. Και το χρέος που αυτοί φτιάξανε ,ποιος θα το πληρώσει; Εμείς και τα παιδιά μας….
25.Μα καλά, οι δημοσιογράφοι και οι μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί τι κάνουν ; Γιατί δεν αποκαλύπτουν την απάτη;
Δεν είχαν ποτέ ,ούτε έχουν τέτοια πρόθεση.. Σε διαπλοκή με τα μεγάλα συμφέροντα και τους αντιπροσώπους , κάνουν το άσπρο μαύρο. Δεν έχετε παρά να θυμηθείτε τον τρόπο που παρουσίασαν την άνοιξη του 2010 ,τη μεγάλη Συγκέντρωση, όταν ο Λαός, χωρίς πανό και κουκούλες, πολιορκούσε τη Βουλή και με τις ιαχές «κλέφτες-κλέφτες» για πρώτη φορά έδειξε μια απειλή κάθαρσης θηλιάς και αγχόνης, για το πολιτικό σύστημα της διαφθοράς και της χρεωκοπίας.
Τι έκαναν τότε οι τηλεοπτικοί μας σταθμοί; Επιδεικτικά απουσίαζαν.
Όπως απουσιάζουν πάντα στις μεγάλες απεργίες. Να μην ενημερωθεί ο Λαός για την ένταση την οργή ,και τα συνθήματα των διαδηλωτών.(Θα μπορούσαν να απεργήσουν την επόμενη μέρα. …Αν πίστευαν πραγματικά στους λόγους της απεργίας… Αν ήθελαν να ανατραπεί η χούντα που λεηλατεί τα όνειρά μας… Αλλά … ‘Ισως… Ποιος ξέρει άραγε;… Μα αυτοί δεν θα απεργήσουν;.. Δηλαδή, δεν πρέπει να απεργήσουν; .. Μα τότε; Τι είναι αυτά που λες; ..Αλλά… ‘Ισως … Ποιος ξέρει…)
Το κριτήριο της επιστήμης που λέγαμε. Είναι απλό. Θυμηθείτε το παλιό σχολικό ανέκδοτο στο μάθημα της Λογικής: « Το μπουζούκι είναι όργανο. Ο αστυνόμος είναι όργανο . Επομέ-νως ο αστυνόμος είναι μπουζούκι».. Επομένως οι δημοσιογράφοι πρέπει να απεργούν τις μέρες που όφειλαν να ενημερώνουν .. Επομένως έχουμε Δημοκρατία.. Επομένως ντροπή σε κείνους που φωνάζουν κλέφτες τους βολευτές και προσβάλλουν τον Ναό της Δημοκρα-τίας… Επομένως σκάστε και πληρώστε… Κοπρίτες…
26.Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Κάθε ένας που αναρωτιέται, που οργίζεται και προσβάλλεται από τα γεγονότα, ας σκεφτεί ξανά τα ερωτήματα.. Και τις δικές του ευθύνες.. Θα δει εύκολα τη λύση.