Τα μέτρα και η ελπίδα για το αύριο

Γράφει ο οικονομολόγος Παναγιώτης Κοκκόρης

Δέχθηκα την πρόκληση της «ηλεκτρικής καρέκλας» του γενικού γραμματέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχοντας κι εγώ φόβους για το αύριο, την αγωνία για το τι θα γίνει με τη σύνταξή μου ή τι θα γίνει με το εφάπαξ, καθώς έβλεπα την κοινωνία να αιμορραγεί, τις οικογένειες να ματώνουν, ένιωθα σαν μάχιμος εργαζόμενος και ήταν αδύνατο να σκεφτώ ως τεχνοκράτης.
Να θυμίσω μόνον ότι ορίστηκα ως γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων -όπως ορίστηκαν και οι υπόλοιποι γενικοί γραμματείς- για πρώτη φορά όχι μόνον από τον πρωθυπουργό λόγω της εμπιστοσύνης που έχει στο πρόσωπό μου, αλλά και….
από τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση και σήκωσα το γάντι, γιατί βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού και γιατί πιστεύω ότι στη δεδομένη στιγμή οφείλουμε να κάνουμε στο πλαίσιο του δυνατού το καλύτερο που μπορούμε για να πατάξουμε τις αδικίες.
Είμαι υποχρεωμένος όμως, όπως και όλοι οι Ελληνες, να αναρωτηθώ: στο σημείο που φτάσαμε, έχουμε πολλές επιλογές; Εχουμε να διαλέξουμε δρόμους άλλους; Εάν δεν κάνουμε έναν ισοσκελισμένο ισολογισμό, τι θα γίνει με το ασφαλιστικό σύστημα; Θα μπορέσουμε να ζούμε συνεχώς με δανεικά, θα συνεχίσουν οι ξένοι να μας δανείζουν χρήματα, όταν δεν έχουμε εμείς να καλύψουμε τις ανάγκες μας ως χώρα;
Στο σημείο αυτό είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω τεχνοκρατικά: σχετικά με τη σκοπιμότητα των μέτρων θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι πράγματι οι περικοπές είναι δύσκολες, είναι επώδυνες, πονούν και ματώνουν την κοινωνία, αλλά δεν χωράει νομίζω η παραμικρή αμφιβολία ότι εδώ που έφτασε η κατάσταση με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πρέπει να εφαρμοστούν.
Ωστόσο πιστεύω ότι λόγοι δικαιοσύνης επιβάλλουν να υπάρξει μία διαφορετική μεταχείριση. Μέχρι σήμερα, όλες οι μειώσεις που έχουν εφαρμοστεί στις κύριες συντάξεις αφορούσαν κυρίως ποσά άνω των 1.200 ευρώ. Αξίζει, εδώ, να αναφερθεί ότι τα εν λόγω ποσά αγγίζουν μόλις το 17% του συνόλου των κύριων συντάξεων. Ως εκ τούτου, το αποτέλεσμα των μέχρι σήμερα εφαρμοσμένων μέτρων στις κύριες συντάξεις, αν και έχαιρε προοδευτικού χαρακτήρα, αφορούσε περικοπές στο 40% των συνολικών δαπανών για κύριες συντάξεις, αφήνοντας ανέπαφο το υπόλοιπο 60%.
Περαιτέρω, όσοι ζούσαν σε ρετιρέ και όσοι είχαν κάποια προνόμια πρέπει να κατανοήσουν και να αντιληφθούν ότι δίπλα μας υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν να φάνε, οι οποίοι δεν έχουν το βασικό μισθό, δεν έχουν να καλύψουν το ενοίκιο του μήνα, δεν έχουν να πληρώσουν τα δίδακτρα στα φροντιστήρια των παιδιών τους, υπάρχουν επιχειρηματίες που αναβάλλουν την έναρξη ασκήσεως επιτηδεύματος, υπάρχουν συμπολίτες μας που κυριολεκτικά πεινάνε. Δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας, δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα, όλα αυτά πρέπει να προβληματίζουν όλους μας ανεξάρτητα σε ποιο κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό επίπεδο βρίσκεται ο καθένας από εμάς.
Είναι αλήθεια ότι αυτήν τη στιγμή υπάρχει καταιγίδα, αλλά έχει σημασία να θυμόμαστε ότι μετά την καταιγίδα έρχεται η ξαστεριά. Να σημειωθεί ότι με βάση τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, πρόκειται για το τελευταίο πακέτο περικοπών. Να σημειωθεί επίσης ότι για πρώτη φορά αυτές οι περικοπές θα συνοδεύονται από άμεσα μέτρα και προοπτικές ανάκαμψης. Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, μόλις δοθεί η επόμενη δόση και αφού τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, επιτέλους θα εφαρμοστούν απευθείας μέτρα ρευστότητας.
Στόχος της κυβέρνησης είναι να γίνει ανακεφαλαίωση του τραπεζικού συστήματος για να υπάρξει ανακούφιση στην αγορά. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να δοθούν κονδύλια στις επιχειρήσεις, να κυκλοφορήσει δηλαδή το χρήμα, να ανακοπεί η ανεργία, να σταματήσουν τα λουκέτα και να μειωθεί η μάστιγα της ανεργίας που τραυματίζει την ελληνική κοινωνία και δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Ευελπιστούμε επιπλέον ότι με την επιστροφή των οφειλών του Δημοσίου και με την εκταμίευση μέρους από τα κεφάλαια του ΕΣΠΑ θα υπάρξει μία ένεση ρευστότητας που θα ανατροφοδοτήσει την κατανάλωση και έτσι θα έχουμε μία αναθέρμανση της αγοράς. Εχει σημασία να σημειωθεί και η πολιτική βούληση η οποία υπάρχει για παράδειγμα στο θέμα της εισφοροδιαφυγής, όπως επανειλημμένα έχει τονίσει ο υπουργός Εργασίας, ώστε να αποδώσουν αποτελέσματα οι ελεγκτικοί μηχανισμοί.
Θα ήταν εύκολο να επιδοθούμε σε κυνήγι μαγισσών, καθώς αρκεί να επιχειρηματολογήσουμε σχετικά με το τι μπορεί να γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, αφού, όπως διαπιστώνουμε σήμερα, δυστυχώς ότι πίσω από κάθε διαδικασία μπορεί να κρύβεται ένα σκάνδαλο.
Ομως δεν χρειάζεται, δεν ωφελεί να κοιτάμε στο χτες. Πρέπει σήμερα να κάνουμε τη δουλειά μας και να την κάνουμε σωστά. Εχουμε στα χέρια μας μια καυτή πατάτα και επιχειρούμε να τη διαχειριστούμε, και οφείλουμε να τη διαχειριστούμε κατά τον καλύτερο τρόπο. Ο Ελληνας πολίτης δεν αντέχει άλλες θυσίες. Τη στιγμή που εφαρμόζονται τα επώδυνα μέτρα, χρειάζεται ελπίδα, όραμα για το αύριο.

Άρθρο στον Αγγελιοφόρο της Κυριακής

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *