Μας άφησε σαν πόλη τουρκεμένη η Σάντυ …

Δημήτρης Ρομποτής D.R.

Μας την έπεσε άγρια η καριόλα η Σάντυ! Παρά το γλυκύτατο και αποπνέον καλοκαιρινό, αμμώδες ακρογιάλι όνομά της, αποδείχτηκε …Μέδουσα νταρτνάνα και έπεσε με τα μούτρα σε μια από τις πιο πυκνοκατοιμένες περιοχές της χώρας, δίνοντάς μας μια αξέχαστη γεύση από την άγρια όψη των τροπικών κλιμάτων! Αλλο πράγμα να το ακούς και να το βλέπης στην τηλεόραση, ιδιαίτερα σε εξωτικά νησιά και περιοχές ξενηστικωμένων κι’άλλο να σου χτυπάη, δηλαδή να σου γκρεμίζη την πόρτα κατάφατσα στο….
Λόουερ Ιστ Σάιντ του Μανχάταν, τη Λοσάιντα όπως την αποκάλεσαν οι φτωχοί Πορτορικανοί κάτοικοί της πριν ενσκήψουν αργά αλλά σταθερά οι «γουέλ οφ» και τους πετάξουν έξω ή πιο πέρα, ανακαινίζοντας κτίρια, στέλνοντας τα ενοίκεια στα ύψη και φτιάχνοντας αμέτρητα εστιατόρια και μπαρ για ομοφυλόφιλους αρχικώς και για όλους εν συνεχεία, διότι στην ανάπτυξη μιας περιοχής αυτοί λειτουργούν σαν τους …σαλίγκαρους. Μόλις εμφανιστούν, ξέρεις ότι θα βρέξη (ανάπτυξη)!
Από τώρα και στο εξής λοιπόν, γνωρίζουμε και εμείς τί εστί τυφώνας, τι σημαίνει φυσική καταστροφή τέτοιων διαστάσεων και στα άμεσα μεθεόρτιά της πλούσιοι και φτωχοί περνάμε κατά κάποιο τρόπο – μόνο κατά κάποιο τρόπο – στην ίδια μοίρα: μερικές από τις πιο ακριβές περιοχές της Νέας Υόρκης, ιδιαίτερα προς το Λονγκ Αϊλαντ, όχι μόνο πλημμύρισαν, αλλά θα μείνουν χωρίς ρεύμα για αρκετές μέρες από ό,τι φαίνεται.
Βέβαια, εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ότι δηλαδή πρόκειται για ακριβές περιοχές, είδαμε τους γύπες των ιδιωτικών εταιρειών παροχής ρεύματος να καλούν 1600 τεχνικούς από άλλες Ποιλιτείες για τη γρηγορότερη αποκατάσταση των ζημιών. Να μην ξεχνάμε δε, ότι η Νέα Υόρκη είναι η δεύτερη ακριβότερη Πολιτεία (όχι απλά πόλη) στη χώρα όσον αφορά στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος. Και από τις πλέον προβληματικές, όχι μόνο εξαιτίας της ηλικίας των δικτύων, αλλά και επειδή οι εταιρείες, όντας ιδιωτικές και ενδιαφερόμενες για το κέρδος ΚΥΡΙΩΣ, δεν έχουν καμμία όρεξη να επενδύσουν ό,τι χρειάζεται για ανανέωση ίσως και πλήρη ανασχεδιασμό των υποδομών. Κι΄όταν ο κόμπος φτάνη στο χτένι, γίνονται μερικές εξωραϊστικού χαρακτήρα επιδιορθώσεις, δίνουν και μερικά δωράκια στις προεκλογικές εκστρατείες των εκλεγμένων υποτιθέμενων ελεγκτών τους και ζουν αυτοί καλά και οι άλλοι καλύτερα.
(Πριν μερικά χρόνια, όταν εξαιτίας του καύσωνα γίνανε εκρήξεις σε σταθμούς και πήρανε φωτιά τα καλώδια από την υπερφόρτωση, μπαλώματα κάνανε και περιμένουμε με το καλό την επόμενη κρίση που θα μας αφήσει χωρίς ρεύμα ποιός ξέρει πόσες μέρες καλοκαιριάτικα!)
Θα μου πείτε τώρα ότι προσπαθώ να εκμεταλλευτώ την κρίση για να κάνω πολιτικού χαρακτήρα κρίσεις. Και η απάντησή μου είναι γιατί όχι; Κρίσεις και «θεομηνίες» (προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο Θεός σχετίζεται με τέτοιου είδους φαινόμενα, αλλά χρησιμοποιώ τον όρο λογοτεχνικά) δεν είναι μόνο για φληναφήματα και φτηνές, συγκινησιάρικες παρλαπίπες του τύπου «τίποτα δεν είμαστε μπροστά στη δύναμη της φύσης» ή τα περί ανθρωπίνης μοίρας, αλλά για να παίρνουμε και τα ανάλογα μαθήματα τα οποία θα κάνουν πιο ανώδυνη μια μελλοντική καταστροφή για εμάς ή τις επόμενες γενιές.
Θά’λεγα λοιπόν ότι θεομηνίες όπως αυτή που ζήσαμε και ζούμε εξαιτίας της ξεκολιάρας – δεν μπορώ να μην το πώ! – Σάντυς, μας κάνουν να αναλογιζόμαστε πόσο σημαντικό είναι να έχουμε οργανωμένες κρατικές και πολιτειακές υποδομές. Ναί, χρυσός και καλός ο ιδιωτικός τομέας, αλλά όταν πρόκεται για ομάδες αστυνόμευσης, πυρόσβεσης, διάσωσης, συντονισμού, ακόμη και ειδικών δυνάμεων, χρειάζεται κράτος! Μόνο μια κρατική μηχανή οργανωμένη και εξοπλισμένη σωστά μπορεί να μετριάση τις συνέπειες μιας τέτοιας καταστροφής και όχι ο ιδιωτικός τομέας, όπως είναι οι εταιρείες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος. Ο ιδιωτικός τομέας σ’αυτές τις περιπτώσεις παίζει ρόλο μόνο επικουρικό γιατί ο λόγος ύπαρξής του είναι το κέρδος και όχι η αποτελεσματικότητά του.
Αυτό ας το λάβουν αυτό υπόψη και στην Ελλάδα, τώρα που …η Σάντυ των ιδιωτικοποιήσεων (βλέπε ξεπουλήματα) όπου νά’ναι θα αρχίσει να λυσσομανά! Παρά τα μύρια τόσα προβλήματα στην Ελλάδα υπάρχουν κρατικές υποδομές που λειτουργούν για δεκαετίες με αξιοθαύμαστη αποτελεσματικότητα. Θα είναι κρίμα αν μαζί με τα ξερά ριχτούνε στην πυρά και τα χλωρά …
Είναι λοιπόν ειρωνία ότι μερικές από τις πιο πλούσιες περιοχές του Λονγκ Αϊλαντ θα μείνουν για μέρες χωρίς ρεύμα, αφού οι κάτοικοί τους είναι συνήθως και οι πιο «συντηρητικοί», αυτοί που ιδεολογικά, χωρίς καμμία λογική βάση, λυσσομανάνε εναντίον του κράτους! Συνέχεια φωνάζουν για μικρότερο κράτος και πάρτε το κράτος από πάνω μας και τα υπόλοιπα φαιδρά. Αν οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος λειτουργούσαν όπως έπρεπε και αν τα κριτήρια λειτουργίας τους υπαγορεύονταν με προτεραιότητα τον καταναλωτή και όχι τους μετόχους, τότε η ζημιά θα ήταν πολύ μικρότερη. Κι’αν δεν προσπαθούσαν συνέχεια να πληρώνουν όσο το δυνατόν λιγότερους φόρους, άσχετα αν τα κέρδη τους έχουν πολλαπλασιαστεί, τότε και οι υπόλοιπες υπηρεσίες θα ήταν καλύτερα στελεχωμένες, πιο δυναμωμένες άρα και πιο αποτελεσματικές.
Ας ρίξουμε λοιπόν όλοι λίγο νερό στον υποτιθέμενο αναλλοίωτο οίνο μας κι’ας αρχίσουμε να βλέπουμε τη ζωή, τη χώρα και τον ευατό μας μέσα από το πρίσμα μιας νέας κοινωνικότητας αποϊδεολογικοποιώντας την πρακτική τουλάχιστον πλευρά των πραγμάτων πριν μας πάρη και μας σηκώση!