xOrisOria News

Η ημέρα της γυναίκας σήμερα είναι ημέρα τιμής και αγώνων.

Γέμισε το διαδίκτυο με λουλούδια και καρδούλες. Δεν έχουν τίποτα το κακό. Εκτός μόνο από το ότι προσπαθούν ,συνειδητά ή ασυνείδητα, να υποβιβάσουν την γυναίκα στην θέση ΜΟΝΟ του ερωτικού συντρόφου (ή και παιχνιδιού) ενός άνδρα.

Όμως σημερινή μέρα , η ημέρα της Γυναίκας, είναι δημιούργημα αιματοβαμμένων αγώνων και επιτρέψτε μου μόνο μια μικρή σύντομη ιστορική αναφορά.

Σαν σήμερα, στις 8 Μάρτη του 1857, οι …
εργάτριες στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις.

Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών.

Εκτός των άλλων διακρίσεων, οι εργάτριες είχαν να αντιμετωπίσουν και τη διάκριση που γινόταν ανάμεσα στους εργαζόμενους αγγλοσαξονικής καταγωγής και στους υπόλοιπους υπέρ των πρώτων.

Αισθανόμενοι την απειλή μιας γενικευμένης εργατικής εξέγερσης, οι εργοστασιάρχες απαντούν με ομαδικές απολύσεις και εξαπολύουν τους «μπράβους», για να τρομοκρατήσουν τις εργάτριες που πρωτοστατούσαν στην απεργία.

Παρά την τρομοκρατία, οι διαδηλώσεις εκείνης της μέρας χαρακτηρίστηκαν από το μέγεθος και τη μαχητικότητά τους. Στους εργοδότες και την κυβέρνηση δεν έμενε άλλος δρόμος από το να χρησιμοποιήσουν την αστυνομία. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες, οι διαδηλώσεις βάφτηκαν με αίμα.

Η Β’ Διεθνής Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιέρωσε, μετά από πρόταση της επιφανούς προσωπικότητας του διεθνούς εργατικού κινήματος Κλάρας Τσέτκιν, τη μέρα της 8ης Μάρτη σαν Διεθνή Μέρα της Γυναίκας κάτω από δυο βασικά συνθήματα: Την πάλη για τα δικαιώματά της και την πάλη για την ειρήνη.

Αυτό γιορτάζουμε σήμερα. Μια γυναίκα με άσπρα μαλλιά σαν αυτή της φωτογραφίας από τις συγκρούσεις στην Τουρκία που αρνείται να δεχθεί ότι οι άλλοι έχουν αποφασίσει για αυτήν.

‘Ετσι απλά για να μην ξεχνιόμαστε…

Για το zografou.net

Θανάσης Δαβαλάς

http://zografou.net/gynaika-zografou/

Use Facebook to Comment on this Post