CUI BONO? (Ποιός Ωφελείται;) του Μπαγασάκου

Ο νομικός όρος cui bono χρησιμοποιείται γιά να καταδείξει τον φυσικό ή ηθικό αυτουργό ενός εγκλήματος ή μιάς κακουργηματικής πράξης. Ας προχωρήσουμε στην χρήση του…

Η μαφιόζικου τύπου εκτέλεση του Παύλου Φύσσα, εργάτη μετάλλου, εργαζόμενου όποτε υπήρχε δουλειά στην ζώνη (ναυπηγοεπισκευαστική) και κυρίως μουσικού και τραγουδιστή της ράπ, με καταβολές από το ελληνικό κίνημα της low bap, εγείρει κάποια ερωτηματικά, ειδικά αυτό του τίτλου, cui bono, ποιός ωφελείται;

Τα κυβερνητικά think tanks (δεξαμενές σκέψης)-χαϊδευτικά τα λένε Χρύσανθος-είχαν σαν πρώτο τους μέλημα να περιορίσουν τις διαρροές ψήφων προς την Χ.Α., ψήφων διαμαρτυρίας, τιμωρίας του πολιτικού συστήματος “που μας έφτασε ως εδώ” κατά δημοφιλή έκφραση ή τέλος ψήφων επαναπατρισμού στην παλιά γνώριμη “πολιτική αφετηρία”, με στόχο την απολυταρχική διακυβέρνηση των κεφαλαιοκρατών. Το δεύτερο μέλημα των think tanks Χρύσανθος, ήταν το ψαλίδισμα της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τους “νοικοκυραίους” που δελεάζονταν ή θα δελεαστούν στο μέλλον από τον “εξισορροπημένο” λόγο του Τσίπρα και δεν θα αποθαρρύνονταν από τον προωθημένο λόγο του Λαφαζάνη ή άλλου Συριζαίου.

Αυτοί οι δύο στόχοι του think tank Χρύσανθος έπρεπε μετά την εκπυρσοκρότηση να κατεβάσουν δυό τρυγόνια.

Αν υποθέσουμε οτι στην στρατιωτικού τύπου οργάνωση της Χ.Α., είναι όλοι ανοϊκοί και ηλίθιοι, ανεξαρτήτως ιεραρχικής βαθμίδας, τότε και μόνον τότε, υπάρχει λογική ερμηνεία της απόφασης γιά την εκτέλεση ενός αντιφασίστα μουσικού, εμβληματικού χαρακτήρα γιά την αριστερή, αντιμνημονιακή και αντιφασιστική νεολαία, με τις επακόλουθες αντιδράσεις που θα παρακολουθήσουμε τις επόμενες μέρες.

Αν όμως η στρατιωτικού χαρακτήρα οργάνωση της Χ.Α., που βασίζεται και λειτουργεί εντός ιεραρχικού άκαμπτου πλαισίου, ενημερωνόταν οτι στην καφετέρια “Κοράλι” ένας “κομμουνιστής ράπερ μας έκανε πλάκα και μας προκαλούσε, να τον δείρουμε;” ποιά θα ήταν η απάντηση της Ιεραρχίας; Θα ήταν “σκοτώστε τον” ή θα ήταν “κάντε την Χρυσή Πάπια, θα βρούμε καλύτερη ευκαιρία”;

Αν δε το κινητό τηλέφωνο που έδωσε την εντολή για την εκτέλεση, αποδειχθεί αγνώστου πατρότητας -που σίγουρα θα αποδειχθεί- τότε θα σπεύσουν τα παπαγαλάκια να διατυμπανίσουν “μα καλά ήταν δυνατόν να δοθεί η εντολή από νόμιμο τηλέφωνο π.χ. του Κασσιδιάρη ή του Παππά;”

Έτσι λοιπόν στοιχειοθετείται η πατρότητα της εντολής και η αυτουργία της πράξης. Πράξη η οποία δεν συμφέρει καθ’ οιονδήποτε τρόπο την Χ.Α.. Ο ακτιβισμός της Χ.Α. έπρεπε μέχρι τώρα να είναι περιορισμένος, να εξαντλείται στους λαθρομετανάστες και στις αψιμαχίες μέσα και έξω από την Βουλή, καταδεικνύοντας ως υπεύθυνο γιά την “κατάντια των Ελλήνων” όλο το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα, αφαιρουμένης της Χ.Α.. Έπρεπε να εξαντλείται στους λεκτικούς διαξιφισμούς μέσα και έξω από την Βουλή, σε αόριστες απειλές και σε ένα ύφος και ήθος που προσελκύει τους Έλληνες απολιτίκ τσαμπουκάδες.

Αυτη η στρατηγική θα προσέδιδε αυξημένα εκλογικά ποσοστά στην Χ.Α. και πιστεύω, οτι τα σπασμένα κεφάλια των οπαδών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ στο Πέραμα, ενώ έτυχαν πιθανώς αρνητικής κριτικής στα ενδοχρυσαυγιτικά, αποτέλεσαν το έναυσμα γιά το σχέδιο κρούσης σκοτεινών, ξένων προς την Χ.Α., πλην όμως του ιδίου φυράματος, κύκλων που απεργάζονται την εξομοίωση της Αριστεράς με την φασιστική Δεξιά, που απεργάζονται την στρατηγική του φόβου της κοινής γνώμης και την εκβιαστική χειραγώγηση συνειδήσεων, σε κλίμα έντασης και βίας.
Το σκηνικό αυτό, αποτελεί το καταλληλότερο “περιβάλλον” γιά την ευόδωση των στόχων του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την μακροημέρευση των ντόπιων κεφαλαιοκρατών, συστημάτων που σε αυτό τουλάχιστον ομονοούν, επαπειλουμένων πλέον των εκλογικών ποσοστών της Χ.Α., σε πρό της κρίσης τιμές.

Η θεωρία των δύο άκρων βέβαια, εκτός από το οτι είναι πολύ παλιά και δεν πουλάει, εξαπολύεται εν μέσω απύθμενων ψεμάτων, τα οποία καταρρίπτονται ομοθυμαδόν από ξένα έντυπα και οικονομικά ινστιτούτα, γελοιοποιώντας τους θλιβερούς εμπνευστές της. Η μόνη περίπτωση να εδραιώσουν την θεωρία των δύο άκρων, θα είναι να συνεχίσουν τον ολισθηρό δρόμο της προβοκάτσιας και προς την κατεύθυνση της Αριστεράς, πράγμα που θα απαιτήσει εξυπνάδα και εγρήγορση από τις ηγεσίες και τους οπαδούς της, με στόχο το ξεμπρόστιασμα των υποβολιμιαίων κύκλων και την ακύρωση των άθλιων πρακτικών τους.

Σε διαφορετική περίπτωση η αποτίναξη της δωσίλογης διακυβέρνησης θα αναβληθεί μέσα σε απρόβλεπτες εξελίξεις και οδυνηρές συνέπειες.

Ιδρυτικό Μανιφέστο της Low bap μουσικής σκηνής (Wikipedia)
“Στηρίζω το λόγο μου με τη ζωή μου και τη ζωή μου με το λόγο μου: είναι ο δρόμος που χαράζει το Low Bap. Είναι η νέα βάση όλων όσων κατανοούν, σκέφτονται, νοιώθουν, δρουν κι αντιστέκονται. Για να κατανοήσει κανείς την δημιουργία του κινήματος αυτού και την εξέλιξή του μέχρι τώρα, πρέπει να το εντάξει στην επαναστατική πια διαδικασία της αξιοπρέπειας. Πάνω απ’ όλα το Low Bap διατηρεί το σεβασμό του στο πρόταγμα της ζωής και είναι πολιτιστική επανάσταση με επίλεκτους στόχους και δύσκολο έργο. Από το 1993, με συνεχή παρουσία, δεκάδες δίσκους, βιβλία, περιοδικά, συναυλίες, φεστιβάλ, συζητήσεις, χιλιάδες ώρες στο στούντιο, χιλιάδες στίχους, και φίλους συμμαζέψαμε σ’ αυτόν το δικτυακό τόπο τα υλικά της διαδρομής μας. Εδώ βρίσκεται, η στιγμή της απογραφής μας, της αναδιοργάνωσης, της υπόσχεσης, της αγάπης, της σύγκρουσης, της αλήθειας.

Όσοι περάσουν από εδώ, ίσως και να ξέρουν τι πρέπει να γίνει. Ο καθένας με τον τρόπο του. Πάντως, το Low Bap περήφανα θα χρεωθεί το επόμενο βήμα, και θ’ανταμώσει τα πιο όμορφα. Θα συνεχίσει να ενοχλεί την ιστορία, και θα πιστέψει όλο και πιο βαθιά στο όνειρο. Όσους κάνουμε Low Bap, δε μας διάλεξε κανείς. Το διαλέξαμε μόνοι μας. Το χρωστάμε, λοιπόν, σε μάς, σ’εκείνους που δείλιασαν, σ’εκείνους που θα ’ρθουν. Είναι η πιο όμορφη ώρα. Πάμε…”

Η προβοκάτσια είναι δομικό στοιχείο της Πολιτικής, έτι περεταίρω της εξουσίας.