Griechenland, Greece ή Ελλάς?

Αν, το 2007, ο Αλέκος Αλαβάνος δεν υπέκυπτε στις απειλές των «ξένων», η σύνθεση της σημερινής κυβέρνησης θα ήταν διαφορετική και σίγουρα ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα ήταν πρωθυπουργός…
Παρ’ όλα ταύτα, η στήριξη κάθε έντιμης κυβερνητικής προσπάθειας είναι αυτονόητη, όσο βέβαια ο στόχος της παραμένει ο ίδιος, η απελευθέρωση της χώρας.

Τέλη του ’14, η κατάσταση που επικρατούσε στην χώρα ήταν τραγική, οι δε διεθνείς οργανισμοί μιλούσαν για 1,8 εκ. ανέργους, 4 εκ. πάμφτωχους πολίτες και ανασφάλιστους, 700 χιλιάδες νοικοκυριά αποκομμένα από την ύδρευση και την ηλεκτροδότηση, 200 χιλιάδες αστέγους, 750 χιλιάδες υποσιτιζόμενα παιδιά και 1,5 εκ. συσσίτια που καθημερινά πρέπει να μοιράζονται στους φτωχούς. Οι στατιστικοί δείκτες καταγράφουν ετησίως άνοδο κατά 43% στην θνησιμότητα των παιδιών και κατά 28% στις λοιπές ηλικίες (κάθε τρίτος νεκρός οφείλεται στην αδυναμία του συστήματος υγείας να τον περιθάλψει), κατά 35% στις αυτοκτονίες, 60% στις λοιμώδεις και 120% στις ψυχιατρικές νόσους, 80% στην εγκληματικότητα, 70% στα ναρκωτικά, 150% στην πορνεία, 35% στην αναγκαστική μετανάστευση και 30% στο σκλαβεμπόριο. Τα θεσμικά όργανα του ΟΗΕ, της Ε.Ε και των λοιπών οργανισμών λένε αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα με το όνομά του, «ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ».

Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, η πλειοψηφία των Ελλήνων εμπιστεύτηκε την ψήφο της στα κόμματα που της υποσχέθηκαν, ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής, αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, λογιστικό έλεγχο και διαγραφή του δημοσίου χρέους, τέλος στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στην 5ετή λιτότητα των μνημονίων, ανάπτυξη της οικονομίας, αύξηση των κατωτάτων εισοδημάτων και θέσπιση ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος. Εξ αιτίας αυτών των δεσμεύσεων εμπιστεύτηκε ο κόσμος την εξουσία στα χέρια του Α. Τσίπρα.
Πριν προλάβει καν να «σαραντήσει», η κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ, απέδειξε, όχι μόνο ότι είναι φτωχή σε όραμα, σχέδιο και πρόγραμμα αλλά ότι έχει και ημιμαθείς ερασιτέχνες στη σύνθεσή της, ανεκπαίδευτους μαθήσεως, μαγκιάς και τσαμπουκά. Όπως συνέβη επί Αντρέα Παπανδρέου, ο λαός την πληρώνει πάλι, τα «συμβόλαια» δε τιμής του Α. Τσίπρα δεν αξίζουν τώρα ούτε το μελάνι που γράφτηκαν. Η «διαγραφή», το «κούρεμα» και ο «λογιστικός έλεγχος» του χρέους, η «αποχώρηση» των δυνάμεων κατοχής από την χώρα, η «κατάργηση» της τρόϊκας και το «σκίσιμο» των μνημονίων διαγράφηκαν μετεκλογικά μονομιάς από την ατζέντα και την μνήμη του Α. Τσίπρα. Αντ’ αυτών, παρουσίασε ο πρωθυπουργός τον «Μανωλιό», που ισχυρίζεται ότι τον λένε «Γιάνη» και ότι είναι τσίφτης, μάγκας και καραμπουζουκλής, με κάθε δικαίωμα να βάζει όρους στα δανεικά που παίρνει από τους κουτόφραγκους και όταν, αντί για φράγκα, εισπράττει καρπαζιές, τότε μετατρέπεται σε ανηψιός του θείτσου από το Αμέρικα, το «γιανννάκη». «Φασίστας» θεωρείται πλέον κάθε επικριτής της κυβέρνησης Τσίπρα και «Πατριώτης» είναι μόνο όποιος πληρώνει φόρους και ως «μπαταχτσής» θα υβρίζεται στο εξής το κάθε φτωχαδάκισε, επειδή σε μια κατεχόμενη χώρα, η φτώχεια “πρέπει” να αντιμετωπίζεται ως ποινικό έγκλημα.

Στην ΔΕΘ της Θεσσαλόνίκης παρουσίασε ο Α. Τσίπρας το πρόγραμμά του για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, με μέτρα συνολικής αξίας 12,0 δις. €. Τώρα ο πρωθυπουργός αναμασάει τα λόγια του και μιλά για το κλήμα που στράβωσε και για τα λεφτά και τη συγκατάθεση των δανειστών του που ακόμη αγνοούνται. 13,8 δις. € ετησίως για την αντιμετώπιση της κρίσης και συνάμα άλλα 25,0 δις. € ως επένδυση για την δημιουργία 200.000 θέσεων εργασίας, προτείνουν σαν λύση τα διεθνή συνδικάτα εργασίας. Όμως για την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου «πέρα βρέχει» και σίγουρα θα καταφύγει πάλι στις εύκολες λύσεις όπως είναι λ.χ. ο δανεισμός, το ξεπούλημα των ασημικών και η υπερφορολόγηση.

Η συνιστώσα του George Soros στην κύβερνηση Τσίπρα φαίνεται να ενδιαφέρεται μόνο για την νομιμοποίηση των δανειακών συμβάσεων. Αν πράγματι είχαμε να κάνουμε με αγνούς και αδέσμευτους πατριώτες, τότε από την πρώτη στιγμή που ανέβηκαν στην εξουσία, θα είχαν καταγγείλει τρόϊκα και συμβάσεις στα διεθνή δικαστήρια. Το διεθνές δίκαιο, τα εθνικά συντάγματα των χωρών μελών της Ε.Ε., οι ιδρυτικές διακηρύξεις και τα καταστατικά του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, η συνθήκη της Λισαβόνας και το δεδικασμένο, υποχρεώνουν τον κάθε δικαστή να κρίνει τις δανειακές συμβάσεις, στο σύνολόν τους, παράνομες, καταχρηστικές και μη εκτελεστέες. Αν το ίδιο δικαστήριο κάνει και τον λογιστικό έλεγχο του «χρέους», τότε θα μάθει ο Ελληνικός λαός ότι όχι μόνο δεν χρωστά στους δανειστές του αλλά αυτοί είναι που του οφείλουν 115 δις. €.

Η αντικατάσταση του Α. Σαμαρά στην πρωθυπουργία από τον Α. Τσίπρα αποφασίστηκε στις 13 Ιανουαρίου 2013, αμέσως μετά την επίσκεψη του δευτέρου στο Βερολίνο. Τον Αύγουστο του ’14, μόλις «έδεσε» και η συμφωνία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ (Δραγασάκης/Σταθάκης) και της Γερμανικής κυβέρνησης (Άσμουσσεν) στο Βερολίνο για την επιμήκυνση ενός μέρους του χρέους κατά 50 έτη, αποφάσισαν τα καρτέλ του €υρώ να ρίξουν την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, επειδή θεώρησαν, πως ότι ήταν να πάρουν, το πήραν. Πιστεύουν ότι με την αλλαγή του ενοίκου στο Μέγαρο Μαξίμου θα μπορούσαν να «δέσουν τον γαϊδαρό» τους στην Ελλάδα μέχρι το 2072, δίχως να ‘χουν τον φόβο ότι θα αντιμετωπίσουν μια λαϊκή εξέγερση. Οι Γερμανοί ακολουθούν τώρα την πεπατημένη των ΗΠΑ, της δεκαετίας του ’80, όπου η ΝΔ αντικαταστάθηκε στην κυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα Παπανδρέου, για να επιτευχθεί η ανανέωση των συμβάσεων για τις βάσεις χωρίς φασαρίες ή ξεσηκωμούς.

Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ακολουθεί μια καθαρά αμερικανόφιλη εξωτερική πολιτική. Η αποδοχή του σχεδίου Ανάν ΙΙ, η παραίτηση από το δικαίωμα για μια ανεξάρτητη Κύπρο, όπως ορίζεται στις αποφάσεις του ΟΗΕ, χάρην της δημιουργίας μιας χαλαρής δικοινοτικής ομοσπονδίας, η απαξίωση της ΕΛΔΗΚ ως δύναμη κατοχής και της Ελλάδος στην ιδιότητά της ως εγγυήτρια δύναμη, η αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάννης, η παράδοση του ονόματος «Μακεδονία», με τοπικό προσδιορισμό, στα Σκόπια και του δικαιώματος να «απελευθερώσουν Μακεδόνες και Μακεδονία» από την «Ελληνική κατοχή», όπως αυτό προβλέπεται στο σύνταγμά τους, δεν αποτελούν δείγματα γραφής μιας ξεκάθαρης πατριωτικής πολιτικής. Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου είναι ικανή να θυσιάσει κάθε ιερό και όσιο, προκειμένου να μην διαμαρτυρηθούν τα «γραμμάτια» που υπέγραψε με τους αμερικανοσιωνιστές. Όταν, σε καιρούς πρωτόγνωρης ανεργίας και πείνας των Ελλήνων, πρωταρχικό μέλημα της κυβέρνησης Τσίπρα είναι η ελεύθερη διακίνηση των παράνομων μεταναστών μέσω «ανοικτών» συνόρων ή η «Ντεμέλο-ελληνοποίησή» τους, τότε δεν αποσκοπούν μόνο στον διαμελισμό της χώρας αλλά και στην εθνική αλλοίωση του Ελληνισμού.

Δεν έχει δικαίωμα πια ο κάθε Τσίπρο-Καμμένος να ομιλεί για αξιοπρέπεια ή εθνική υπερηφάνεια όταν, δίχως να έχει ίχνος από τσίπα πάνω του, ζητά δανεικά απ’ εκείνους που βίασαν, απήγαγαν και δολοφόνησαν τα παιδιά μας, μαγάρισαν τους τάφους των νεκρών μας και λοιδώρησαν πατρίδα, θρησκεία, νόμους και σύμβολα.

Στο μερκελικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, «Ελλάς», 4,0 εκατομμύρια Έλληνες παλεύουν καθημερινά ενάντια στην εξαθλίωση, χιλιάδες είναι αυτοί που αυτοκτονούν και άλλοι χάνουν την μάχη της ζωής (180.000 μέσα σε τέσσερα χρόνια) επειδή, εκτός από την αρώστεια τους, παλεύουν και ενάντια των Γερμανών γκάουλάϊταρ που διοικούν την δημόσια Υγεία όταν παράλληλα στα ψυχιατρεία στοιβάζονται κατά χιλιάδες τ’ «άψυχα» παιδιά μας. Τώρα, Ε.Ε. και Μερκελική Γερμανία εφαρμόζουν στην Ελλάδα ότι έκανε η Χιτλερική Γερμανία το 1933-45, στους θαλάμους αερίων και στα κρεματόρια του Άουσβιτς.

Κατηγορούμε την Ά. Μέρκελ, τον Β. Σόϊμπλε, την Κ. Λαγκάρντ, τον Γιούνκερ, τον Μ. Σούλτς, τον Ντράγκι και τους συνεργούς τους σε Βερολίνο, Στρασβούργο και Βρυξέλλες, για εγκλήματα πολέμου και για τη Γενοκτονία των Ελλήνων.

Κατηγορούμε το Γ. Παπανδρέου, τον Α. Σαμαρά, τον Ε. Βενιζέλο, τον Κ. Παπούλια, τον Λ. Παπαδήμου και κάθε Έλληνα πολιτικό, δημόσιο λειτουργό και τραπεζίτη που εφάρμοσε το δίκαιο των δυνάμεων κατοχής, για εθνική προδοσία και για συνεργία στη Γενοκτονία των Ελλήνων.

Επί 70 χρόνια αρνείται η Γερμανία να συνάψει σύμφωνο ειρήνης με την Ελλάδα προκειμένου να μην υποχρεωθεί από το διεθνές δίκαιο να αποπληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που της οφείλει. Γι αυτό τον λόγο έχει φροντίσει όπως οι σχέσεις της με την Ελλάδα να διέπονται από ένα σύμφωνο μη επιθέσεως. Η Γερμανία είναι ο οχτρός μας. Στη Γερμανική βαρβαρότητα πρέπει να υπάρξει άμεσα αντίδραση, ανάλογη του τρόπου που θα αντιμετώπιζε ο καθένας από εμάς ξεχωριστά τον βιαστή της θυγατέρας του, τον απαγωγέα του παιδιού του, τον δολοφόνο της μάνας του και τον κλέφτη της περιουσίας του, αν όλοι μαζί μπούκαραν στο σπίτι του. Δεν μας δεσμεύει η υπογραφή τους αλλά ούτε μας φοβίζουν οι απειλές και οι εκβιασμοί τους.

Ο αγώνας μόλις τώρα αρχίζει.

Βιώσαμε τη σταύρωση του, ζούμε τώρα την αποκαθήλωσή του και ελπίζουμε σύντομα να γιορτάσουμε όλοι μαζί την Ανάσταση του Ελληνικού λαού.

Μας ενώνει ότι μας χώριζε

Νέα Φιλική Εταιρεία