KKE : ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Η κυβέρνηση με τις συκοφαντίες, τους εκβιασμούς και τους εισαγγελείς επιχειρεί να καταστήσει παράνομη κάθε εργατική λαϊκή αντίσταση κατά των βάρβαρης πολιτικής της.

Απέναντι στην πολιτική που τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα και τις κατακτήσεις η πάλη των εργαζομένων, η οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή δεν…
είναι μόνο νόμιμη αλλά καθήκον.

Απέναντι στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και στην τρομοκρατία που εξαπολύουν μαζί κυβέρνηση – πλουτοκρατία και κράτος πρέπει να ορθωθεί πιο αποφασιστικά η εργατική λαϊκή αλληλεγγύη, συμμαχία και αντεπίθεση.

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

1 Comment

  1. Ανώνυμος

    Η ουσία του καπιταλισμού συνίσταται στην καταπάτηση όλων των θεμελιωδών αρχών του ανθρωπισμού. Στην καθύβριση όλων των άγραφων νόμων και κάθε έννοιας περί του τί είναι σωστό. Καπιταλισμός είναι το να στερείς τα βασικά πράγματα που χρειάζεται κάποιος για να ζήσει και μετά να του τα πουλάς σε τιμές εξοντωτικές. Είναι το να λές απίστευτα ψέματα και ταυτόχρονα να υποστηρίζεις ότι αυτά είναι η μόνη αλήθεια. Και το να θανατώνεις ανελέητα όσους τολμούν να μην τα πιστέψουν. Είναι ένα είδος θρησκείας των δικηγόρων. Αυτών που διαστρέφουν τα πάντα και περισσότερο από όλα, την ουσία της δικαιοσύνης. Ο θεός είναι το κέρδος. Όχι το λογικό και αναμενόμενο κέρδος, αλλά το βρώμικο, το τοκογλυφικό και το πούστικο κέρδος.

    Για πολλά χρόνια οι διεθνείς ψεύτες προσέφεραν το μαγικό αντίδοτο στην αρρώστια. Τον κομμουνιστικό (υπαρκτό) σοσιαλισμό. Ένα καθεστώς απάνθρωπο, άδικο, αντιπαραγωγικό, και όσο δεν έπαιρνε μεροληπτικό. Κι οι άλλοι ξεκωλιάρηδες, οι συμπαθούντες, υποστήριζαν ότι το καθεστώς δεν ήταν έτσι, αλλά οι καπιταλιστές το είχαν υποχρεώσει να γίνει ξενοφοβικό και κλειστοφοβικό. Μέγιστο ψέμα. Το κομμουνιστικό καθεστώς ήταν έτσι από τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του. Με την πάροδο του χρόνου έγινε ακόμα πιό καταπιεστικό, πιό βάρβαρο και πιό εγκληματικό.

    Παρόλα αυτά ήταν το μόνο καθεστώς που προσπάθησε -δυστυχώς μόνο στα λόγια- να σπάσει την συνέχεια του ληστρικού συστήματος των λίγων και των κανόνων της αιματοβαμμένης ιδιοκτησίας. Όμως αυτά που ο κομμουνισμός πέτυχε μέσα σε εβδομήντα χρόνια δεν ήταν λίγα. Παρόλες τις αντίξοες συνθήκες, κατάφερε:

    Να δημιουργήσει το απολυταρχικότερο και πιό απάνθρωπο πολιτικό σύστημα της ιστορίας.

    Να κλείσει τον μεγαλύτερο αριθμό ατόμων στην ιστορία σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για απλή ιδεολογική διαφωνία ή ακόμα και για υποψία της.

    Να εξοντώσει τον μεγαλύτερο αριθμό πολιτών στην ιστορία ως διαφωνούντες.

    Να ξεφτιλίσει όλες τις έννοιες του ανθρωπισμού και του πολιτισμού.

    Να μειώσει σχεδόν στο απόλυτο μηδέν την καλλιτεχνική δημιουργία.

    Να δημιουργήσει γενιές ολόκληρες δυστυχισμένων και ψυχικά κατεστραμμένων πολιτών.

    Ένα σωρό άσπαστα ρεκόρ για το μικρό χρονικό διάστημα που μεγαλούργησε.

    Το τελευταίο και πιό μεγάλο του έγκλημα είναι ότι όχι μόνο άφησε απείραχτο το καπιταλιστικό όνειδος, αλλά το ενίσχυσε κιόλας. Του έδωσε το φιλί της ζωής. Τόσα εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές θυσιάστηκαν πίσω από το σιδερένιο παραπέτασμα μόνο και μόνο για να πετύχουν την ανανέωση των εγκληματικών δομών της Δύσης. Αυτό πιά κι αν είναι επίτευγμα για βιβλίο Γκίνες, για το καθεστώς-παπάτζα. Φουκουγιάμα τράβα παίξε κανένα τάβλι.

    Reply

Leave a Reply to Ανώνυμος Cancel Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *