Οι μυόμενοι στην Φιλική Εταιρεία δίναν τον όρκον μπροστά σε τραπέζι όπου ήταν τοποθετημένα ένα πιάτο με ένα μαχαίρι, ένα σπαθί και…
ένα κίτρινο κερί αναμένο, ενώ εκρατούσαν στο αριστερό χέρι ένα ποτήρι με κόκκινο κρασί , κρατώντας το ελεύθερο χέρι πάνω στην καρδιά τους
Ο όρκος ετελείωνε με τις ακόλουθες φράσεις: «…..Ορκιζόμεθα δε προ πάντων ότι μεταξύ ημών και των τυράννων της πατρίδος μας το πυρ και ο σίδηρος είναι τα μέσα της διαλλαγής και τίποτα άλλο. Εκ του εναντίου δε και ήθελεν αναιρέσωμεν την ιερότητα των χρεών μας κινούμενοι απο αισχροκέρδειαν τινά ή δειλίαν, ή άλλην οιαδήποτε αιτίαν, το όνομά μας να παραδίνεται εις το αιώνιον ανάθεμα και εις την κατάρα των ομογενών μας, το αίμα μας να χυθή ως χύνεται αυτήν την στιγμήν ο οίνος ούτος, το δε σώμα μας μή αξιούμενον ταφής να γίνη βορρά των θηρίων και των ορνέων». Εις το τέλος του όρκου έχυσαν επάνω εις το σπαθί ολίγον κρασί, σύμβολο του αίματός των, αντήλλαξαν ασπασμόν, έπιον το οιπόλοιπον κρασί του ποτηριού και υπέγραψαν τον όρκον.
Απο την Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου, τόμος Ζ, σελίς 334