Γρίφος: Η παραγωγή ενέργειας γίνεται απο σύντηξη νικελίου με υδρογόνο στη συσκευή Rossi ή από κάτι άλλο;

Aν δεν είναι πυρηνική σύντηξη τότε τι άλλο μπορεί να συμβαίνει στη συσκευή εξώθερμης αντίδρασης που έφτειαξε o Rossi στην Ιταλία;

Γράφει ο Αδαμάντινος

Αυτό είναι ο γρίφος που μου έβαλε γελώντας (ήθελε τσάμπα την απάντηση) ένας έλληνας φίλος μου απο τα παλιά για να δοκιμάσει τις γνώσεις μου στην πυρηνική φυσική, με την οποία έχω…
πολλά χρόνια να ασχοληθώ. Την ώρα που μιλάγαμε κατέβασα και διάβασα την πατέντα του Rossi (2011), που ισχυρίζεται ότι με τη μέθοδό του μπορεί να φτειάξει ένα αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης που παράγει ηλεκτρική ενέργεια.

Στην πατέντα του Rossi, αυτό που περιγράφεται είναι ένα κλασσικό πείραμα υδρογόνωσης μετάλλου σε υψηλή θερμοκρασία (1500 βαθμούς Κελσίου) και χωρίς καταλύτη. Την αρχή της μεθόδου του τη βλέπετε στο πάνω μέρος της φωτογραφίας. Το σύστημα του αποτελείται από ένα φούρνο μέσα στον οποίο υπάρχει νικέλιο σε μορφή λεπτής μαύρης σκόνης. Σε αυτό εισάγει υδρογόνο, το οποίο υποτίθεται ότι υδρογονώνει το νικέλιο, που θερμαίνεται επιπλέον απο την – κατά την άποψή του – σχάση που συμβαίνει. Ο Rossi από τη θέρμανση ενός δοχείου με νερό που έχει πάνω στο φούρνο, υπολογίζει τη θερμική ενέργεια που παράγεται και την οποία ευρίσκει 200-500 φορές μεγαλύτερη απο αυτή που περιμένει. Σημειώστε ότι ακόμη δεν έχει κάνει τη μετατροπή της παραγόμενης θερμότητας σε ηλεκτρική (δέστε στο κατω μέρος της φωτογραφίας μια συσκευή της Panasonics). Για το μηχανισμό παραγωγής θερμότητας ο Rossi υποστηρίζει ότι το αρχικό Νικέλιο μετατρέπεται για λίγο σε ασταθή χαλκό και μετά σε άλλα σταθερά ισότοπα νικελίου με περισσότερα νετρόνια.

Απάντησα στον φίλο μου ότι: Η τεχνολογία που χρησιμοποιεί, η μεθοδολογία μέτρησης, ο σχεδιασμός του πειράματός του και τα αποτελέσματα του δεν με πείθουν για την εγκυρότητα όσων λέει. Θεωρίες πάντα υπάρχουν να εξηγούν ένα πείραμα. Αλλά είναι η ερμηνεία σωστή ή συμβαίνει κάτι άλλο; Η γνώμη μου είναι ότι συμβαίνει κάτι άλλο και ότι η περίπτωση Rossi μοιάζει με την περίπτωση ενός άλλου για τον οποίο έχει γίνει πολύ συζήτηση στην Ελλάδα.

Ο φίλος μου επέμενε να μάθει τι εννοώ. Μουλεγε στο τηλέφωνο ότι πρόκειται για μεγάλη ανακάλυψη κλπ. Ηθελε πολύ να του πω τι ακριβως συμβαίνει. Μουλεγε ότι τώρα η Ελλάδα θα εξάγει τεχνολογία σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στη Γερμανία που μας δανείζει. Σε αυτό το σημείο χαμογέλασα. Αυτό όμως δεν μπορούσε να το δεί… και με προκαλούσε συνέχεια.

Σήμερα το πρωί μουστειλε ότι link και σχετικό video υπάρχει στο διαδίκτυο με σκοπό να με πιέσει να του πώ κάτι παραπάνω. Ειναι το γνωστό του κόλπο. Το έχει κάνει πολλές φορές. Σε κάποια στιγμή μου λέει, ότι την εφαρμογή αυτή την υποστηρίζει και η Λαρκο, στην οποία το κράτος έχει 52% των μετοχών και η οποία μέχρι πρόσφατα είχε το ταμείο μείον λογω των γνωστών διορισμών που παντα γίνονται εκεί για να φάνε οι ημέτεροι… Σε αυτο το σημείο η φωνή μου ράγισε, το κορμί μου άρχισε να τρέμει από το πολύ γέλιο… Οταν του εξήγησα επιτέλους τι συμβαίνει, άρχισε να γελάει και αυτός. Τελικά «και η Ιταλία έχει πρόβλημα, δεν είναι μόνο η Ελλάδα πού ειναι πάτος» μου είπε και συμφώνησα… Eμαθε και ηρέμησε…

Ο γρίφος λοιπόν είναι – έστω ότι υπάρχει η εξώθερμη αντίδραση παραγωγής θερμότητας στη συσκευή του Rossi– αν δεν υπάρχει σχάση τότε τι άλλο μπορεί να συμβαίνει; Γιατί το υλικό του «αντιδραστήρα» του Rossi μπορεί να γίνει «recharge»;

Κανένας κύριος ή κυρία κάποια ιδέα; Δεν χρειάζεται πολύ φυσική για να το βρείτε…