Η καλύτερη ενδεκάδα της superleague

Το πρωτάθλημα φτάνει στο τέλος του, η ειδησεογραφία είναι λίγο φτωχή οπότε αναμένοντας το ξεκίνημα των play offs, το που θα καταλήξει ο υδραυλικός της ΑΕΚ και σκεπτόμενοι αν υπάρχουν πάνω απο 1/1000 πιθανότητες για να μη χάσει ο Ηρακλής από την Ξάνθη την Κυριακή είπαμε να ασχοληθούμε με κάτι πολυαγαπημένο.
Όλοι γουστάρουμε λίγο ή πολύ να φτιάξουμε ιδανικές ενδεκάδες και τα συναφή. Μπορεί να μην έχει κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον αλλά πάντα είναι μια όμορφη ιστορία. Φτιάξαμε λοιπον την καλύτερη ενδεκάδα της Superleague για τη σεζόν 2009/10.

Τερματοφύλακας: Τσαρλς Ιτάνζ
Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ με τον Μάκαρο είναι γιατί έφερε στην Καβάλα 2 ισάξιους τερματοφύλακες μεγάλης κλάσης. Πάντως ο Ιτάνζ και πιο νεός και πιο εντυπωσιακός ήταν απο….

τον Κάλατς. Σε σύγκριση με Τζόρβα, Αντώνη, Χαλκιά και Σηφάκη προφανώς είναι ένα level παραπάνω. Κάτι ήξερε η Λίβερπουλ και τον είχε στο ρόστερ της.

Δεξί Μπακ: Λουκάς Βύντρα
Το παράδεχομαι, τον έχω κράξει. Συγγνώμη δεν ζητάω. Όταν τον έκραζα είχα τους λόγους μου. Φέτος ο τσέχος έκανε την σεζόν της καριέρας του κυρίως όταν έπαιξε σαν δεξί μπακ. Φοβερά φυσικά προσόντα, ο πιο αθλητικός ποδοσφιαριστής του ΠΑΟ. Φέτος είχε και το λιγότερο άγχος ever οπότε γλύτωσε τις μεγάλες γκέλες. Δεν με πείθει πάντως ότι θα ξανακάνει τέτοιο πρωτάθλημα.

Αριστερό μπακ: Ραούλ Μπράβο
Το balux τον έχασε από μόνιμο πελάτη και ο Θρύλος βρήκε τον παλιό καλό Ραούλ. Δεν ξέρω αν τα έδωσε όλα για το συμβόλαιο πάντως ο Ισπανός ήταν απροσπέλαστος αριστερά. Έχετε προσέξει κάτι; Παρά το γεγονός ότι το παρουσιαστικό του παραπέμπει σε νωθρό παίχτη, είναι πολύ γρήγορος και δύσκολα τον ξεπερνάει κάποιος στο σπρίντ

Κεντρικοί Αμυντικοί: Όλαφ Μέμπεργκ, Κριστιάν Νασούτι.
Ο Βίκινγκ είναι μακράν ο καλύτερος αμυντικός της λίγκας και αφήστε τον Κάτε να ψάχνει τον αμυντικό play maker. Ο Νασούτι όσες φορές τον παρακολούθησα ήταν τρομερά αξιόπιστος. Άν είχε και δίπλα του κάποιον σοβαρότερο ποδοσφαιρστή από τον Γκιάρο…

Αμυντικό Χάφ: Βιτόρ Βιτόλο
Καλός ο Γκαρσία, εγγύηση η ψυχραιμία του αόρατου τοίχου, χρησιμότατα τα γκολ του Κατσούρ αλλά αυτός ο τυπάκος ήταν ο ορισμός του αμυντικού χαφ για το φετινό πρωτάθλημα. Εκλπηκτικός κόφτης, ακούραστος, αξιοπρεπής μεταβίβαση (καλύτερη του Σιμάο). Ό,τι πρέπει για να τον έχεις σαν εξάρι και να αφήνεις τους υπόλοιπους να δημιουργούν.

Αριστερό Χαφ – Εξτρέμ Σεμπάστιαν Λέτο
Δεν έχω και πολλά να πω. Παίζει μόνος του για τη θέση. 2 επίπεδα πιο πάνω απο όλους τους υπόλοιπους αριστερούς εξτρέμ της superleague. Ανταγωνιστές του ο Σορλέν, ο Ζαιρί, ο Κάλβο και ο Μαντούκα. No comment

Δεξί Χάφ – Εξτρέμ Αντελίνο Βιερίνια
Να τα βλέπει αυτά ο κάθε παπάρας σκάουτερ και football manager. Ήρθε δανεικός απο την Πόρτο, απ’ότι θυμάμαι κόστισε λιγότερο απο μισό εκατομύριο τελικά για να αγοραστεί και εξελίχθηκε σε μεγάλη παιχτούρα. Φανταστείτε ότι δεν τον βγάζει ο μίζερος Σάντος απο την ενδεκάδα παρότι είναι μπαλαδόρος και κάνει καμιά ντριμπλίτσα παραπάνω.

Δημιουργικός μέσος: Βλάνταν Ίβιτς
Μάλλον η θέση άνηκε στον Σωτηράκη αλλά επειδή ο γυαλάκιας προτίμησε στα ¾ της σεζόν τον βιρτουόζο Κάρα θα ήταν άδικο να πάρει τη θέση του Ίβιτς ο οποίος μαζί με Γκαρσία και Βιτόλο έφτιαξε ένα τρομερά δουλεμένο τρίγωνο στον ΠΑΟΚ. Πολύ βελτιωμένος, θεωρώ ότι έπιασε ταβάνι με τις φετινές εμφανίσεις. Λίγη ταχύτητα να είχε ο άτιμος.

Δέυτερος Επιθετικός: Νάτσο Σκόκο
Κάποιο λένε ότι διαλέγει παιχνίδια, άλλοι ότι παίζει 15 λεπτά και μετά εξαφανίζεται. Δεν αντέχω άλλες μαλακίες. Ο Νάτσο είναι παιχταράς. Τέλος. Και αφού μπορεί να καταφέρει σε 15 λεπτά όσα δεν μπορεί ο Καφές σε 180 ας κάθεται μετά. Άλλωστε σε 15 minutes έκλεισε το σπιτάκι του Αντώνη. Εγώ απλά θεωρώ πως απλά έπληττε αφόρητα όταν έβλεπε ποιοί ήταν οι συμπαίκτες του.

Σέντερ Φορ: Τζιμπρίλ Σισέ
Έπαιξε για αυτά που πληρώθηκε. Ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο. Επιτέλους ένας φορ, που και γρήγορος είναι και δυνατός, και κεφαλιά έχει και ένστικτο του killer, και πάθος και προσωπικότητα διαθέτει. Άμα ήξερε και μπάλα θα έπαιζε στην Ρεάλ. Αν δεν ήταν ο Τζιμπρίλ την θέση την δικαιούταν ο υπέροχος κύριος Κάμπορα.

http://fullkatenatsio.blogspot.com/