Η σύγκρουση ανάμεσα σε Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκο Μητσοτάκη χθες το βράδυ στη Βουλή τα είχε όλα. Από το ποιος υπέγραψε μνημόνια, ποιος είναι περισσότερο με το ΔΝΤ και ποιος λιγότερο, ποιος διέλυσε το ασφαλιστικό, ποιος εξαπάτησε τους Έλληνες, για τις προσλήψεις στο Δημόσιο, για τους μετακλητούς και πολλά ακόμη. Τι ανάδειξε αυτή η κόντρα; Πως όλα δείχνουν ότι το πολιτικό σκηνικό όπως έχει διαμορφωθεί οδηγεί πιθανόν σε μια οικουμενική κυβέρνηση.
Δεν θα μπούμε στη διαδικασία ποιος από τους δύο ήταν καλύτερος, ποιος ή που έχει δίκιο και άδικο. Άλλωστε, ο ελληνικός λαός μπορεί να κρίνει ότι ο μεν πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε από το θα “σκίσω τα μνημόνια” στην υπογραφή ενός ακόμη και ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ ήταν ο υπουργός των “απολύσεων” στο Δημόσιο και είχε πάρει “άριστα” από την τρόικα στην κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου που υπέγραψαν το δεύτερο μνημόνιο εφαρμόζοντας πολύ σκληρά μέτρα.
Άρα, οι διαξιφισμοί μεταξύ των κ.κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη ήταν πιο μνημόνιο πρέπει να εφαρμοστεί ή είναι καλύτερο. Αυτό της “αριστεράς” ή της “κεντροδεξιάς”;
Η ουσία είναι το τι γίνεται από εδώ και πέρα. Τα δεδομένα είναι πώς η κυβέρνηση με την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει, των 153 βουλευτών, είναι πολύ δύσκολο να περάσει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προκαλεί σφοδρές αντιδράσεις σε πολλές κοινωνικές ομάδες και συμπαρασύρει ήδη βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι έχουν αρχίσει και διαφοροποιούνται.
Και δεν είναι μόνο το ασφαλιστικό. Ακολουθούν και άλλα μέτρα τη στιγμή που οι δανειστές δεν είναι διατεθειμένοι να κλείσουν την αξιολόγηση και να δώσουν στον Αλέξη Τσίπρα μία ελάφρυνση του χρέους προκειμένου να πάρει ανάσα και αν πείσει την Κ.Ο. του και τον ελληνικό λαό πώς η επόμενη ημέρα θα είναι καλύτερη. Επιχειρεί να το κάνει, αλλά είναι δύσκολο να το καταφέρει.
Από την άλλη πλευρά ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έχει υψώσει τους τόνους και υποστηρίζει πώς δεν θα δώσει στήριξη στην κυβέρνηση για να περάσει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο θα βρεθεί σύντομα σε πολύ δύσκολη θέση. Και το ξέρει, απλά κάνει ότι μπορεί αυτή τη στιγμή για να διατηρήσει τον… αέρα νίκης των εσωκομματικών εκλογών και της προσέγγισης με το κέντρο (που δεν ξέρουμε αν τελικά θα του βγει σε καλό).
Τα συμφέροντα που τον στήριξαν στο να κερδίσει την προεδρία της ΝΔ, συνεπώς και οι δανειστές, θα τον πιέσουν να αλλάξει στρατηγική στην λογική πώς η Ελλάδα δεν μπορεί να μπει σε νέες περιπέτειες και πρέπει να ψηφιστεί άμεσα το ασφαλιστικό για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα (μην ξεχνάμε πώς το ασφαλιστικό ευνοεί τα ιδιωτικά συμφέροντα, τις ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης).
Πώς λοιπόν θα υπάρξει διέξοδος σε ένα πολιτικό σκηνικό όπου δεν διαφαίνεται να υπάρχει συναίνεση και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δυσκολεύεται να προσεγγίσει ακόμη ένα κόμμα για να καλύψει τυχόν απώλειες από το ασφαλιστικό; Η απάντηση είναι με μία οικουμενική κυβέρνηση, αν και δεν αποκλείεται και η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Οι δανειστές θα κάνουν ότι μπορούν για πετύχουν την οικουμενική κυβέρνηση. Δεν θέλουν, παρ’ ότι η κυβέρνηση της “Αριστεράς” έπραξε τα ίδια ή και καλύτερα απ’ αυτά που θα έκανε μία φιλελεύθερη στη δεδομένη χρονική συγκυρία, να πιστώσουν στον Αλέξη Τσίπρα την ελάφρυνση ή και την επιμήκυνση του χρέους και πιθανώς μια έξοδο της χώρας στις αγορές.
Γνωρίζει δε ο κ. Τσίπρας ταυτόχρονα ότι δεν θα αντέξει να συρθεί σε αξιολόγηση επί μακρόν, όπως συνέβη πέρυσι με τις διαπραγματεύσεις, και εκτιμούν, τουλάχιστον οι Θεσμοί, πως μπορεί να συνηγορήσει αργά ή γρήγορα σε μία οικουμενική κυβέρνηση.
Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολύ νωρίς να προσθέσει στο βιογραφικό του μία ήττα ως πρόεδρος της ΝΔ και να έχει ένα άδοξο τέλος σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα με το να πάει σε κόντρα με τον ΣΥΡΙΖΑ και να προκαλέσει εκλογές. Είναι πιθανό να πει και αυτός το “ναι” σε μία οικουμενική κυβέρνηση.
Όσον αφορά το πώς μια οικουμενική κυβέρνηση μπορεί να περάσει το ασφαλιστικό και άλλες… μεταρρυθμίσεις. Μία λίγο “αριστερό” και λίγο “κεντροδεξιό” μείγμα. Ο Αλέξης Τσίπρας ρίχνει τα βάρη στους αγρότες και τους ελεύθερους επαγγελματίες, ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει περιορισμό του Δημοσίου. Ε, μπορεί να τα βρουν κάπου στη μέση.
Μια οικουμενική κυβέρνηση θα διευκόλυνε και τα άλλα μικρά κόμματα, αφού σε περίπτωση πόλωσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ειδικά το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι θα διαλύονταν. Πολλοί εκτιμούν μάλιστα πώς μη στηρίζοντας την κυβέρνηση στην ψήφιση του ασφαλιστικού “παίζουν” το τελευταίο τους χαρτί. Μην ξεχνάμε επίσης πώς το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε με τη ΝΔ, αφού πρώτα επί Γιώργου Παπανδρέου μας έβαλε στο μνημόνιο, ενώ το Ποτάμι ήταν δημιούργημα των συμφερόντων για να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις.
Use Facebook to Comment on this Post
