Το όνειρο ξεκίνησε για… 0,17%

Η 8η Νοεμβρίου 1960, έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στις καρδιές και τη μνήμη των Αμερικανών, όπως επίσης και όσων έχουν ασχοληθεί με την πολιτική, στα χρόνια που πραγματικά μπορούσε κανείς να ονειρευτεί. Και, κυρίως, να δει το όνειρό του αυτό να παίρνει σάρκα και οστά, έστω…..
και μέχρι να το διακόψουν βίαια οι σφαίρες. Το διαχρονικό «επιχείρημα» των δειλών.

Σαν σήμερα λοιπόν, το 1960, οι Ηνωμένες Πολιτείες έζησαν the closest election ever. Πιο κοντινή, και από αυτήν ακόμη του 2000, τότε που ο Τζεμπ Μπους πετούσε στη θάλασσα κάλπες με ψήφους της Πολιτείας της Φλόριντα, προκειμένου να διασφαλίσει την εκλογή του αδελφού του, στον Λευκό Οίκο. Το 1960, πρωταγωνιστές ήταν ο Αντιπρόεδρος του Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, Ρίτσαρντ Νίξον, και το golden boy των Δημοκρατικών, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι.

Η Ιστορία έχει καταγράψει ότι πιθανότατα το «Κάμελοτ» να μην ξεκινούσε ποτέ, αν ο Αϊζενχάουερ μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα για μια 3η διαδοχική θητεία στον Λευκό Οίκο. Δεν μπορούσε όμως, και παρέδωσε τη σκυτάλη στον Νίξον, με τον οποίο ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά.

Απέναντι στον Νίξον, οι Δημοκρατικοί, η ίδια η ανθρωπότητα, έριξαν μια ζαριά πεπρωμένου: Ο JFK ήταν ένα πείραμα που έπρεπε να πετύχει, για να ξεκινήσει το όνειρο ενός καλύτερου κόσμου για όλους τους ανθρώπους. Πέτυχε, και το όνειρο ξεκίνησε. Στα προκριματικά για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος, ο Κένεντι κέρδισε τον «βαρύ και ασήκωτο» Λίντον Τζόνσον, πανίσχυρο Γερουσιαστή από το Τέξας, και ηγέτη της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών. Ο JFK μάλιστα έκανε μια κίνηση που αποδείχτηκε ματ για τη νίκη του στις εκλογές, αν και ενδεχομένως… υποθήκευσε την ίδια τη ζωή του. Πρότεινε στον Τζόνσον την Αντιπροεδρία! Αναγκάζοντας τον αδελφό του και μυαλό της ομάδας στρατηγικού σχεδιασμού, Ρόμπερτ Κένεντι, να σπεύσει να συναντήσει τον Τζόνσον, και να τον πιέσει να μην αποδεχθεί την υποψηφιότητα. Απέτυχε παταγωδώς, και άνοιξε μια μοιραία και για τον ίδιο βεντέτα με το πιο σκληρό κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος.

Ο Νίξον από την πλευρά του, εμφανιζόταν το καλοκαίρι του 1960 ως φαβορί για τον Λευκό Οίκο. Το φθινόπωρο όμως, αποδείχτηκε καταστροφικό. Χτύπησε το γόνατό του στην πόρτα του αυτοκινήτου του, και για δυο εβδομάδες… αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, με αποτέλεσμα να επιτρέψει στον έτσι κι αλλιώς χαρισματικότερο, νεώτερο και γόη Τζον Κένεντι, να τρέχει μόνος του. Σιγά μην έχανε!

Έβαλε βέβαια το χεράκι του και ο μεγάλος «Άικ», για να αποδείξει ότι νοιαζόταν για την Αμερική, περισσότερο από όσο νοιαζόταν για το κόμμα του. Σε μια τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε, όταν ρωτήθηκε για το ποια μεγάλη ιδέα του Νίξον μπορεί να ανακαλέσει, ως συμβουλή που του είχε δώσει ο Αντιπρόεδρός του, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Θα μου πάρει καμία εβδομάδα, αλλά… κάποια θα θυμηθώ»! Το μήνυμα εστάλη και, κυρίως, ελήφθη.

Ακόμη κι έτσι πάντως, ακόμη και μετά το τσαλάκωμα του προφίλ του έπειτα από τα debate με τον Κένεντι, ο Νίξον… ήταν ακόμη εκεί. Το βράδυ των εκλογών δεν παραδέχτηκε την ήττα του.

Το έκανε το απόγευμα της επόμενης ημέρας. Και ποια ήταν η διαφορά τους; 0, 17%!! (49,72%-49,55%). Ο Κένεντι συγκέντρωσε 34.220.984 ψήφους, και ο Νίξον 34.108.157. Η διαφορά τους στη λαϊκή ψήφο ήταν μόλις 112.827 ψήφους, ενώ στους εκλέκτορες, ο Κένεντι επικράτησε άνετα, με 303 έναντι 219 του Νίξον.

Βέβαια, οι Ρεπουμπλικανοί φωνάζουν μέχρι και σήμερα για νοθεία. Και κατηγορούν δυο Δημοκρατικούς: Τον Αντιπρόεδρο Τζόνσον, που θεωρούν ότι «έκλεψε» στο Τέξας, την Πολιτεία του, και τον Ρίτσαρντ Ντέιλι του Ιλινόις, μέχρι και σήμερα δήμαρχο της πόλης του Σικάγο.

Η νοθεία δεν αποδείχτηκε ποτέ, οι σφαίρες σταμάτησαν τον JFK, ο Τζόνσον τον διαδέχτηκε στην Προεδρία, κέρδισε τις επόμενες εκλογές, και… δεν τον διαδέχτηκε ο Ρόμπερτ Κένεντι, επειδή οι σφαίρες σταμάτησαν και τον μικρότερο αδελφό της δυναστείας.

Ίσως για όλα αυτά οι Ρεπουμπλικανοί δεν αποδέχονται νοθεία στις εκλογές του 2000, που «κέρδισε» ο Μπους έναντι του Γκορ. Αλλά μιλούν για… ισοφάριση.

statesmen.gr