Οι ιστορίες του Τρυποκάρυδου – Ιστορία Νο 10

Κόκκινο Χιόνι

Χιόνιζε έξω. Έκανε τόσο κρύο που δεν κατάφερα να σηκωθώ έγκαιρα από το κρεβάτι μου. Σύρθηκα μέχρι το μπάνιο ετοιμάστηκα βιαστικά και μετά βίας έφτασα μέχρι τη στάση να πάρω το λεωφορείο και πριν προλάβω να καθίσω και να κουλουριαστώ περιμένοντας, δεν το έκανα όμως! Τα πάντα πάγωσαν μόλις έστριψα το κεφάλι μου δεξιά, και για αυτό δεν…
.

έφταιγε ούτε το τσουχτερό κρύο ούτε το χιόνι. Οι περαστικοί στέκονταν γύρω στο ματωμένο κορμί της που είχε βάψει κόκκινο το φρέσκο χιόνι. Μόλις άκουσα τη φράση «είναι νεκρή» ανάμεσα στους ψιθύρους με έλουσε κρύος ιδρώτας! Την ξυλοκόπησε, όπως έκανε σχεδόν κάθε βράδυ, τη βίασε και αφού της κάρφωσε ένα τσεκούρι στο κεφάλι την έσυρε νεκρή έξω από το σπίτι, εκεί δίπλα από τη στάση και τον σκουπιδοτενεκέ… Το νεκρό κορμί της βρισκόταν εκεί για ώρες μέχρι να αρχίσουν να περνάνε από εκεί οι άνθρωποι και τελικά να το πάρουν από κει.
Όλοι μας ξέραμε! Ήταν κοινό μυστικό στη συνοικία πως ο Τάκης κακοποιούσε καθημερινά την Ελένη. Όλοι μας τη βλέπαμε να κυκλοφορεί μελανιασμένη και κάποιες φορές να εξαφανίζεται για βδομάδες και κανείς στη γειτονιά να μην τη βλέπει … Όλοι μας ξέραμε και όλοι σωπαίναμε! Εκείνη τον φοβόταν πολύ για να μιλήσει, εμείς όμως από ό,τι φαίνεται τον φοβόμασταν περισσότερο. Η σιωπή είναι συνενοχή λένε και έχουν δίκιο. Για μήνες έβλεπα στον ύπνο μου το ματωμένο της πρόσωπο να με κοιτάζει με βλέμμα παγωμένο επάνω στο χιόνι. Ακόμη και σήμερα, πέντε χρόνια μετά, δεν μπορώ να ησυχάσω, τη θυμάμαι πολλές φορές. Η αλήθεια είναι πως αν είχα το θάρρος να το καταγγείλω η Ελένη τώρα θα ζούσε… Μην πέσετε στην ίδια παγίδα με μένα και αν χρειαστεί σώστε μια ζωή, πριν να είναι πολύ αργά!

http://trupokarudos.blogspot.com/